Alpe d'Huez, de 'Nederlandse berg' in de Tour de France

Alpe d’Huez was in 1952 de eerste Tourberg waar op de top werd gefinisht. Tijdens de honderdste Tour de France in 2013 werd de ‘Nederlandse berg’ geëerd met een dubbele doorkomst. Een nieuwe mijlpaal voor een beklimming die door de jaren heen historisch is geworden. De beklimming van Alpe d’Huez vanuit het dorp Bourg-d’Oisans is 13,8 kilometer lang met een gemiddelde stijging van 7,9 procent. De aankomst ligt op een hoogte van 1860 meter. Onderweg moeten 21 haarspeldbochten worden genomen. Deze bochten zijn omgekeerd genummerd, te beginnen bij bocht 21, die is genoemd naar de eerste winnaar, Fausto Coppi. Alle kampioenen hebben hun eigen bocht, die sommigen wel moeten delen, omdat vanaf de 22ste winnaar weer onderaan is begonnen. Bocht 7 staat bekend als de ‘Nederlandse bocht’, waar de Oranje-supporters zich verzamelen.

Eerste keer

In 1952 kregen een paar plaatselijke hoteleigenaren het voor elkaar om de Tour tegen betaling te laten finishen op ‘hun’ berg. Het was de eerste keer dat een etappe op de top van een berg eindigde. Fausto Coppi kwam als eerste boven. Hij won ook de twee andere aankomsten bergop die dat jaar debuteerden in de Tour: Sestrières en Puy de Dôme.

Hand in hand

In 1986 eindigde op Alpe d’Huez de hoogopgelopen strijd tussen Bernard Hinault en Greg Lemond. De Amerikaan, die in de gele trui reed, had onderweg de zoveelste aanval verijdeld van de Fransman, nota bene zijn ploeggenoot bij La Vie Claire. Samen reden ze naar boven, waar ze hand in hand finishten. Hinault won de rit, Lemond de Tour.

Bizarre botsing

In 1999 was Giuseppe Guerini solo onderweg naar de etappezege. In de slotfase moest hij plots uitwijken voor een fotograferende toeschouwer die midden op de weg stond. Omdat de man op het laatste moment ook opzij ging, botste de Italiaanse klimmer alsnog frontaal op hem, tot afgrijzen van het publiek. Guerini krabbelde snel op en won toch nog de rit.

Beslissend

In 2008 werd de Tour beslist op Alpe d’Huez. De CSC-ploeg van Bjarne Riis bracht er een tactische meesterzet tot uitvoering waarmee Cadel Evans, topfavoriet voor de eindzege, werd gevloerd. Fränk Schleck reed in het geel, maar zijn teamgenoot Carlos Sastre koos vroeg de aanval en niemand durfde achter hem aan te gaan. Sastre won de rit én de Tour.

Oranje - Italië

Alpe d’Huez is 27 keer finishplaats geweest in de Tour. De Nederlanders wonnen er het vaakst, achtmaal, gevolgd door de Italianen, die zeven keer zegevierden, waarvan zes keer in de jaren negentig. Frankrijk won verrassend genoeg slechts driemaal: Bernard Hinault in 1986, Pierre Rolland in 2011 en Christophe Riblon in 2013.

De ‘Nederlandse berg’

Van de eerste veertien beklimmingen werden er, binnen veertien jaar, acht gewonnen door een Nederlander: Joop Zoetemelk in 1976 en ’79 (toen er twee aankomsten waren op Alpe d’Huez), Hennie Kuiper in 1977 en ’78 (toen de Belgische winnaar Michel Pollentier werd gediskwalificeerd na fraude bij de dopingcontrole), Peter Winnen in 1981 en ’83, Steven Rooks in 1988 en Gert-Jan Theunisse in 1989. De Nederlandse pastoor Jaap Reuten luidde bij Oranje-succes altijd de kerkklokken op de berg. Ondanks dat er al jaren niet meer is gewonnen, staat Alpe d’Huez nog altijd bekend als de ‘Nederlandse berg’. Enkel in Bordeaux vierde Nederland meer etappezeges, twaalf in totaal.

Alle winnaars op Alpe d'Huez

• 1952 Fausto Coppi (Ita)
• 1976 Joop Zoetemelk (Ned)
• 1977 Hennie Kuiper (Ned)
• 1978 Hennie Kuiper (Ned)
• 1979 Joaquim Agostinho (Por)
• 1979 Joop Zoetemelk (Ned)
• 1981 Peter Winnen (Ned)
• 1982 Beat Breu (Zwi)
• 1983 Peter Winnen (Ned)
• 1984 Luis Herrera (Col)
• 1986 Bernard Hinault (Fra)
• 1987 Federico Echave (Spa)
• 1988 Steven Rooks (Ned)
• 1989 Gert-Jan Theunisse (Ned)
• 1990 Gianni Bugno (Ita)
• 1991 Gianni Bugno (Ita)
• 1992 Andy Hampsten (VS)
• 1994 Roberto Conti (Ita)
• 1995 Marco Pantani (Ita)
• 1997 Marco Pantani (Ita)
• 199 Giuseppe Guerini (Ita)
• 2001 Lance Armstrong (VS)*
• 2003 Iban Mayo (Spa)
• 2004 Lance Armstrong (VS)*
• 2006 Fränk Schleck (Lux)
• 2008 Carlos Sastre (Spa)
• 2011 Pierre Rolland (Fra)
• 2013 Christophe Riblon (Fra)

*later geschrapt uit de uitslag vanwege doping