De meest succesvolle militaryploeg van Nederland

Door de jaren heen heeft Nederland vele goede ruiters gekend in diverse takken van de paardensport. Denk maar aan Anky van Grunsven (dressuur), Jeroen Dubbeldam (springen) en IJsbrand Chardon (vierspan). Echter voor de meest succesvolle militaryploeg moeten we verder terug in de geschiedenis. In de jaren 1924-1932 beschikte Nederland over een militaryploeg van wereldformaat. Met Charles Pahud de Mortanges als absolute uitblinker.

Prijzen

• Olympisch goud team: 1924, 1928
• Olympisch goud individueel: 1924 (Van der Voort van Zijp), 1928, 1932 (Pahud de Mortanges)
• Olympisch zilver team: 1932
• Olympisch zilver individueel: 1928 (De Kruijff)

Ruiters met Olympische deelname

• Colenbrander (1924, 1928) 1x goud
• De Kruijff (1924, 1928) 2x goud, 1x zilver
• Pahud de Mortanges (1924, 1928, 1932) 4x goud, 1x zilver
• Van der Voort van Zijp (1924, 1928) 3x goud
• Lennep (1932) 1x zilver
• Schummelketel (1932) 1x zilver

Olympische Spelen 1924

In de jaren 20 was Nederland een topland in de paardensport. In Nederland waren de beste ruiters vaak ook beroepsmilitair. Zo konden de trainingen worden gecombineerd met hun beroep. De Olympische Spelen waren in die jaren de ultieme krachtmeting tussen de wereldtop. In 1924 kon Nederland een topequipe afvaardigen: Antonius Colenbrander, Dolf van der Voort van Zijp, Charles Pahud de Mortanges en Gerard de Kruijff deden mee aan diverse onderdelen. Hun beste onderdeel was echter de military, een gecombineerde wedstrijd met dressuur, springen en cross country. Tijdens deze Olympische Spelen was Dolf van der Voort van Zijp met zijn paard Silver Piece de beste van allemaal en won goud. In de teamwedstrijd werd ook de gouden medaille in de wacht gesleept. Maar Nederland had bijna naast beide prijzen gegrepen, want in eerste instantie werd Van der Voort van Zijp als 26e gerangschikt. De organisatie had echter een fout gemaakt met de tijdwaarneming, omdat er een deelnemer was uitgevallen. Toen er vijf minuten van de eindtijd werd afgetrokken en dus 1000 punten erbij werden geteld, was het dubbelfeest in Parijs.

Olympische Spelen 1928

Vier jaar later was Nederland wederom topfavoriet in Amsterdam. Pahud de Mortanges had zijn eigenzinnige paard Johnny Walker ingeruild voor het toppaard Marcroix. De Kruijff reed in 1924 op Addio en in 1928 op Va-t’En. Het zou een ongekend succes worden. Goud voor Charles Pahud de Mortanges met Marcroix en zilver voor Gerard de Kruijff en Va-t’En. En dientengevolge ook het teamgoud samen met Adolf van der Voort van Zijp. Al hing dat nog aan een zijden draadje doordat er protest werd aangetekend, want Adolf zou een wendingsvlag gemist hebben. Gelukkig werd het protest afgewezen omdat de vlag niet in het officiële parcours stond.

Olympische Spelen 1932

In 1932 waren de Spelen in Los Angeles. Een hele onderneming voor de Europeanen om met de paarden daar naartoe te gaan. Echter, Olympisch kampioen Nederland liet zich door de maandenlange bootreis niet weerhouden. De paarden werden op het schip in een tredmolen in conditie gehouden. Van de gouden ploeg ging alleen Pahud de Mortanges mee, samen met de nieuwkomers Lennep en Schummelketel. De reis bleek niet voor niks. Het team behaalde zilver en de aanvoerder van de ploeg won met zijn toppaard Marcroix wederom goud. Ook dit ging bijna fout, want Marcroix was net voor de wedstrijd nog geblesseerd geraakt, maar Pahud de Mortanges verzorgde zijn paard tot in de puntjes en zorgde ervoor dat zijn paard klaar was voor de grote wedstrijd en met succes. Vier jaar later bleek dat de hoogtijdagen van de Nederlandse military-ploeg voorbij waren.