Jos Hermens: atleet en manager

Als atleet was lange afstandloper Jos Hermens in de jaren zeventig bijzonder fanatiek. Hoe meer trainen, hoe beter. Zo simpel bleek het echter niet te werken. Hermens had veertien jaar het werelduurrecord in handen (bijna 21 kilometer), maar liep een echt glorieuze carrière mis door talloze blessures. Tegenwoordig is Hermens al 25 jaar absolute top, als atletenmanager.

Voetballen en wielrennen

De in Nijmegen geboren Jos Hermens (8 januari 1950) was als jong kind voetballer, maar al snel werd duidelijk dat Hermens geen teamspeler was. Hij ergerde zich kapot aan jongetjes in zijn elftal die minder fanatiek waren. Zoekend naar een individuele sport, viel wielrennen af. Dat deed zijn broer namelijk al en twee racefietsen, dat konden zijn ouders niet betalen.

Onderwijzer

Het werd uiteindelijk de atletiek. Met name het lopen ging hem goed af, vandaar dat hij zich daar na korte tijd helemaal op ging toeleggen. Hermens had ontegenzeggelijk veel talent en verbrak vele records, vooral op de middellange afstand. Daarbij was hij in eerste instantie een pure amateur, die het lopen met een baan als onderwijzer combineerde.

München 1972

Zijn eerste hoogtepunt, de Olympische Spelen in 1972, werd een teleurstelling. Nadat Palestijnse extremisten Israëlische sporters gijzelden en vermoordden, besloot Hermens niet deel te nemen. Gelukkig was Hermens nog jong, zijn tijd kwam nog wel. In 1974 op het EK werd hij vierde op de 5000 meter. Die prestatie had minstens brons verdiend, aangezien de notoire dopingzondaar Lasse Viren (viervoudig Olympisch goud in 1972 en 1976) in die wedstrijd derde werd.

Werelduurrecord 1977

Op zijn 25e werd Hermens professioneel loper, maar hardnekkige blessures maakten te snel een einde aan zijn loopbaan. In het kort: Hermens trainde veel te veel, en veel te fanatiek. Hierdoor staken blessures voortdurend de kop op, en verstoorden vrijwel al zijn voorbereidingen op grote toernooien. Zijn beste prestatie liep Hermens in 1977 toen hij het werelduurrecord op zijn naam schreef. Zijn afstand van 20 kilometer en 944 meter werd pas in 1991 door de Mexicaan Barrios verbeterd.

Winnen met je hoofd

Hermens ging daarna marketing doen bij het Amerikaanse sportmerk Nike. Het contact met de atletiekwereld werd weer intensiever nadat onder andere de Portugese marathonloper Carlos Lopes hem vroeg om de hele planning rondom het lopen voor hem te regelen. Voor Hermens was dat ideaal, zo kon hij ook zijn ideeën omtrent coaching en trainingsmethoden gestalte geven. Hierbinnen is mentaliteit voor hem van enorm belang: “Een belangrijke finale win je misschien wel meer in je hoofd dan met je benen.”

Op de bres voor atleten

In 1985 richtte atletenmanager Hermens zijn bedrijf Global Sports Communication op, sinds de eeuwwisseling gevestigd in Nijmegen. Zijn aanpak als manager voor atleten werd toonaangevend voor de branche. Tot die tijd werden zeker Afrikaanse lopers voor een grijpstuiver gecontracteerd voor meetings en wedstrijden waar door bonden en organisatoren grof geld werd verdiend. Hermens vond dat de atleten, als de sterren van dergelijke evenementen, recht hadden op een veel groter deel van de koek en ging daarvoor de bres op. Met betere verdiensten konden ze eens een wedstrijd overslaan, zuiniger op hun lichaam zijn en daardoor langer aan de top blijven. Zo heeft Hermens menig obstakel voor zijn atleten omver geduwd.

Succes op Olympische Spelen

De atletenstal van Global Sports Communication is constant van een hoog niveau geweest. Op de Olympische Spelen van Sydney in 2000 wonnen atleten uit zijn stal bijvoorbeeld zeventien medailles, waaronder zeven gouden. In 2004 tikte de teller naar tien medailles (twee goud), in 2008 naar negen medailles (zes goud). Absolute toppers waren zonder twijfel de Ethiopische Olympische kampioenen Haile Gebreselassi (1996 en 2000) en Kenenisa Bekele (2004 en 2008). In Londen 2012 veroverden Tiki Gelena (Ethiopië) en Stephen Kiprotich (Oeganda) een gouden medaille, beiden op de marathon. De stalgenoten van deze twee behaalden samen nog één keer zilver en vier keer brons.