De oprichting en geschiedenis van Leicester City

2 mei 2016 gaat in boeken als één van de meest wonderbaarlijke dagen in het Engelse voetbal. Laagvlieger Leicester City wordt landskampioen en eindigt met afstand boven grote clubs als Arsenal, Manchester City en Manchester United. Wanneer is deze club opgericht en hoe is de club veranderd van degradatiekandidaat in landskampioen van Engeland?

De oprichting

Leicester City is in 1884 opgericht onder de naam Leicester Fosse, een verwijzing naar de straat Fosse Road. In 1890 wordt de club lid van the Football Association en in 1891 vestigt de club zich, nadat er op verschillende velden is gespeeld, op Filbert Street. In 1894 voegt de club 19 professionele voetbalspelers toe, waarmee de club direct succes haalt en uitkomt in de tweede divisie van de Football League. In 1908 eindigt de ploeg als tweede in de tweede divisie en promoveert naar de eerste divisie, maar een jaar later is degradatie weer een feit.

Het onstaan van Manchester City

De Football League ligt van 1915 tot 1919 stil door de Eerste Wereldoorlog en een gokschandaal bij een wedstrijd tussen Manchester United en Liverpool. Leicester speelt wel door in een regionale competitie, maar door financiële problemen komt het voortbestaan van de club in gevaar. Leicester hervormt zich onder de naam Leister City Football Club, een verwijzing naar de stadsrechten die Leicester recent heeft verkregen.

De hervatting van de competitie

In de jaren 30 van de twintigste eeuw kent Leicester City een goede periode. Onder coach Peter Hodge eindigt Leicester als tweede op het hoogste niveau, 1 punt achter Sheffield Wednesday. Grote ploegen als Liverpool, Manchester United en Arsenal eindigen echter veel lager. Het succes is mede te danken aan twee clubiconen, Arthur Chandler en Adam Black. De jaren daarna zijn minder succesvol. In 1935 degradeert de club, waarna het in 1939 pas weer promoveert. Na dit seizoen wordt de competitie alweer stilgelegd, ditmaal in verband met de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog schommelt Leicester City tussen de hoogste en de tweede klasse in.

Een nieuwe coach

In 1958 wordt Matt Gillies aangesteld als de nieuwe coach. Hij volgt David Halliday op, die veel kritiek heeft gekregen door de verkoop van de meest populaire speler Arthur Rowley. Met een paar goede nieuwe spelers worden de resultaten ook beter. In 1961 en 1963 wordt de finale van de FA Cup behaald. Beide finales worden verloren, maar als verliezend finalist mag Leicester City in 1962 wel uitkomen in de Europa Cup 2. In de eerste ronde wordt van de latere winnaar Atletico Madrid verloren. In 1968 neemt Matt Gillies ontslag bij de club. Zijn opvolger Frank O'Farrell weet niet te voorkomen dat Leicester City na 12 jaar weer degradeert. De club weet de oude successen niet te herhalen. In de jaren 80 en 90 van de twintigste eeuw blijft de club tussen het hoogste niveau en het tweede niveau schommelen. In 1991 weet de club ternauwernood degradatie naar de derde klasse te voorkomen door op de laatste speeldag te winnen.

Een stabiele middenmotor

In de periode 1996 tot 2000 (waarbij de Football League veranderd is in de Premier League), wanneer de ploeg weer op het hoogste niveau actief is, wordt Leicester City een stabiele middenmotor. De club eindigt vier jaar achter elkaar in de top 10 van de Premier League en de degradatiezorgen lijken voorbij te zijn. Omdat de club ook tweemaal de League Cup (in 1997 en 2000) weet te winnen, kwalificeert Leicester City zich voor de UEFA Cup. In 1997 wordt direct in de eerste ronde van (opnieuw) Atletico Madrid verloren, in 2000 wordt in de eerste ronde verloren van Rode Ster Belgrado. In het seizoen 2001/2002 gaat het mis voor Leicester. Na in het seizoen 2000/2001 op plek 13 te eindigen (nadat het lang tijd in de top van de competitie heeft meegedraaid), weet Leicester in het daaropvolgende seizoen slechts 5 wedstrijden te winnen (ondanks een recordbedrag aan aankopen) en de ploeg degradeert uit de Premier Leage naar de Championship.

Een nieuw stadion

Het eerste seizoen in de Championship wordt gespeeld in het gloednieuwe stadion, het Walkers Stadium. De sponsor Walkers (de chipsfabrikant) wordt ook de shirtsponsor van Leicester City. Later wordt de naam van het stadion veranderd in het King Stadium Stadium, vernoemd naar de nieuwe sponsor King Power. De financiële situatie van de club gaat echter hard achteruit. Door lagere tv-inkomsten (door de degradatie), lage inkomsten uit de verkoop van spelers en hoge kosten die voortvloeien uit de bouw van het stadion ontstaat een grote schuld. De club wordt gered door Gary Lineker, een oud speler, die de schuldenpositie herstructureert en onderbrengt bij banken en bedrijven. In 2003 promoveert de ploeg, maar een jaar later is degradatie alweer een feit. De resultaten gaan hard achteruit en diverse coaches worden ontslagen. In 2007 neemt zakenman Milan Mandaric de schuldenpositie van de club over en wordt voorzitter van Leicester City. In 2008 degradeert de ploeg naar het derde niveau, de Football League One, een historisch dieptepunt. De nieuwe coach Nigel Pearson stelt snel orde op zaken. Onder zijn bewind promoveert Leicester City het seizoen erna weer naar het tweede niveau. Na het vertrek van Pearson wordt de ervaren coach Sven-Goran Erikkson aangesteld. Na een slechte start in het seizoen 2011/2012 vertrekt hij echter weer. Pearson keert terug en de resultaten worden beter. Het seizoen 2012/2013 eindigt dramatisch voor Leicester City. De ploeg eindigt op plek 6 en mag meedoen aan de play-offs om alsnog te promoveren naar de Premier League. In de tweestrijd tegen Watford wint Leicester City thuis met 1-0. In de return staat Watford met 2-1 voor, wat voor Leicester City voldoende is om door te gaan op basis van het uitgescoorde doelpunt. In de allerlaatste minuut krijgt Leicester City zelfs een penalty. De penalty wordt gemist en via een razendsnelle uitbraak weet Watford in de 98e minuut de 3-1 te scoren. Een jaar later is het alsnog raak. Leicester City promoveert weer naar de Premier League.

De terugkeer en de eerste titel

Het eerste seizoen op het hoogste niveau loopt bijna uit op een drama. Na speelronde 13 komt Leicester City op de laatste plaats te staan. In de 16 wedstrijden daarna verliest Leicester City 12 keer en degradatie lijkt niet te voorkomen. Maar dan begint de wonderbaarlijke opstand. In de laatste 9 wedstrijden wint Leicester City 7 keer en de ploeg eindigt op plaats 14. Voor het seizoen 2015/2016 wordt de Italiaanse coach Claudio Ranieri aangesteld. De ploeg start het seizoen als degradatiekandidaat, maar de eerste 2 wedstrijden worden direct gewonnen. In de 5 wedstrijden daarna wint Leicester City echter slechts eenmaal en de winst van de eerste 2 wedstrijden wordt als een incident beschouwd. Leicester City staat op plek 6 wanneer een geweldige reeks wordt neergezet. In 10 wedstrijden wordt 2 keer gelijkgespeeld. De andere wedstrijden tegen Norwich City, Crystal Palace, West Bromwich Albion, Watford, Newcastle United, Swansea City, Chelsea en Everton worden gewonnen. Na 17 wedstrijden staat Leicester City op de eerste plaats. Na een verlies tegen Liverpool en twee gelijke spelen zakt de ploeg echter naar de tweede plek. Na speelronde 23 wordt de eerste plek weer overgenomen van Arsenal, dat van Chelsea verliest. In de laatste 16 wedstrijden weet Leicester 11 keer te winnen en de eerste plek komt niet meer in gevaar en met 81 punten wordt Leicester City met 10 punten voorsprong op nummer 2 Arsenal voor het eerst in de historie van de club landskampioen.

De titel wordt vooral gezien als een antwoord op de grote bedragen die in de Premier League worden uitgegeven. Ploegen als Chelsea, Manchester United en Manchester City geven jaarlijks vele tientallen miljoenen euro's uit aan de duurste spelers. Leicester heeft met relatief beperkte middelen heel slim ingekocht en heeft hiermee een enorm succes behaald.