Waterpolo zwemtechnieken

Naast de normale zwemtechnieken zijn er ook een hand vol technieken die specifiek zijn voor de sport waterpolo. Deze technieken kenmerken zich doordat je er goed overzicht mee kan houden in het water of om stabiel te blijven staan in het water. Door die eigenschappen kunnen deze technieken ook voor niet waterpoloërs handig zijn, voor een vergrote zwemvaardigheid of bij reddingswerkzaamheden.

Polo-borstcrawl

De waterpolo borstcrawl onderscheid zich vooral van de normale borstcrawl doordat bij de polo-borstcrawl het hoofd de gehele tijd bovenwater blijft. Hierdoor kan de zwemmer bijna 360 graden om zich heen kijken. Gevolg van deze verticale hoofdpositie is dat ook het lichaam de neiging heeft in het water weg te zakken. Om dat te compenseren wordt er met een hoog frequente arm en beenslag gezwommen. De ellebogen van de armen blijven bijna de gehele tijd rond de 90 graden gebogen, zodat er een erg korte, felle slag ontstaat. Als er met een bal gezwommen wordt, dan is de armslag zo snel dat de bal relatief stil tussen de armen kan drijven.
Een veelgemaakte fout bij de polo-borstcrawl is dat de zwemmer zijn hoofd met de armen mee beweegt. Het hoofd slingert dan heen en weer en zo kan er ook geen overzicht gehouden worden. Die zwemmers moeten oefenen op gericht kijken, enkele punten in het vizier nemen en deze af gaan, in plaats van lukraak met het hoofd zwaaien.

Polo-rugcrawl

De polo-rugcrawl is een vorm van rugcrawl die hetzelfde doel heeft als de polo-borstcrawl, namelijk overzicht bewaren. In tegenstelling tot de polo-borstcrawl is de rugcrawl echter niet bedoelt om de bal voort te bewegen, maar enkel om het water te overzien. De polo-rugcrawl heeft een meer verticale houding dan de normale rugcrawl, alsof je in het water zit. De houding is verticaal waardoor je meer naar boven beweegt en het hoofd boven water komt. Nu kan naar achteren gekeken worden om het overzicht over het bad te bewaren en in het waterpolo spel om te zien wanneer de bal van achteren gaat komen.
De overgang tussen polo-rugcrawl en polo-borstcrawl is snel gemaakt. Bij beide slagen geld dat als je een arm het water in steekt, je makkelijk over die arm heen kan ‘rollen’ om zo van de borst- naar de rugcrawl en andersom te gaan. Zo kan snel geschakeld worden om het hele bad te overzien. Erg handig ook in open water of als (voor de badmeesters) een reddingsactie gedaan moet worden en de rest van het water ook overzien moet worden.

Benen om en om

Benen om en om (engels: eggbeater) is de meest originele van de waterpolo slagen. Het is een variant op het watertrappelen waarbij de benen niet tegelijk, maar juist tegengesteld trappen. De houding is dan ook verticaal in het water, waardoor alle kracht naar boven gericht is: stabiel staan of uit het water komen. Het voordeel van deze techniek is dat de kracht niet steeds komt met een schoolslag beenslag, dus zodat je als een dobber op en neer gaat maar de kracht komt gedoseerd, om en om, je staat stabieler. De beweging gaat alsvolgt, afwisselend een been intrekken naar buiten zetten en wegtrappen, zoals ook beschreven bij dit artikel over de schoolslag.
De stabiliteit in deze aangepaste slag is niet alleen handig in de waterpolo sport, ook in andere situaties is het zeer handig. In elke situatie waarbij je in het water ligt is dit een comfortabele manier van stilliggen en ook bij het redden en vervoeren van drenkelingen is dit comfortabel voor het slachtoffer. Kortom een zeer nuttige slag, maar ook een die wel oefening vereist!