Old Trafford, het iconische stadion van Manchester United

Old Trafford is sinds 1910 het stadion waar Manchester United haar wedstrijden speelt, buiten een periode tussen 1941 tot 1949. Het stadion kwam toen door bombardementen in de Tweede Wereldoorlog grotendeels in puin te liggen. De club moest toen tijdelijk uitwijken naar het stadion van de grote rivaal, Manchester City. Het voetbalstadion heeft als bijnaam het Theatre of Dreams en is één van de meest iconische stadions in het mondiale voetbal. Tegenwoording kan de thuishaven van Manchester United in totaal 75.811 supporters ontvangen, daarmee is het tot op heden het grootste clubstadion in Engeland.

Geschiedenis van het stadion

De opbouw van een iconisch voetbalstadion

In 1909 vond voorzitter John Henry Davies het stadion op dat moment, Bank Street, niet voldeed aan de behoefte voor een club met zo'n grote naam. Hij kwam tot het besluit dat er een nieuw stadion moest komen, waarop hij geld doneerde voor de bouw hiervan. Architect Archibald Leitch heeft vervolgens een iconisch stadion ontworpen en zou in eerste instantie maar liefst 100.000 man kunnen herbergen. De koste voor dit stadion werden geschat op 60.000 pond. Toen uiteindelijk bleek dat de kosten hoger uitvielen, met 30.000 pond extra, is besloten de capaciteit te verlagen naar 80.000 man. Op 19 februari 1910 werd het stadion geopend met een speciale openingswedstrijd tegen Liverpool, deze wedstrijd ging echter verloren voor Manchester United.

Old Trafford tijdens de Tweede Wereldoorlog

Op 22 december 1940, tijdens de Tweede Wereldoorlog, bombardeerde de Duitsers Old Trafford. De schade viel gelukkig mee en na een snelle opbouw kon er op 8 maart 1941 weer worden gevoetbald in het stadion. Echter, na drie dagen, op 11 maar 1941 vielen de Duitsers wederom aan. Dit maal was de klap veel groter. Het stadion werd voor een heel groot deel verwoest. Pas op 24 augustus 1949 kon er weer voor het eerst sinds bijna tien jaar gevoetbald op Old Trafford. In de tussentijd speelde United zijn wedstrijden af in het stadion van aartsrivaal en stadsgenoot Manchester City, Maine Road.

De periode na de Tweede Wereldoorlog

Na het herbouwen van het Theatre of Dreams heeft United velen verbouwingen gehad met het stadion. Zo kregen zij in 1951 veldverlichting, zodat zij doordeweeks in het eigen stadion de Europese wedstrijden konden afspelen en niet hoefde uit te wijken naar Maine Road. Na de zoveelste verbouwing in 1985 kwam de totale capaciteit van het stadion op 56.385. Toen in 1990 alle clubs uit de eerste en tweede divisie verplicht werden om enkel nog zitplaatsen te hebben, moest er weer worden verbouwd. Dit bracht de capaciteit van het stadion op een diepterecord, het kon namelijk nog ongeveer 44.000 man herbergen.

Voor het Europees Kampioenschap 1996 werden er een flink aantal grote verbouwingen ondernomen. Zo werd onder andere de 30 jaar oude North Stand compleet herbouwd. De North Stand kreeg een tribune van drie ringen en het nieuwe dak dat hierop kwam zou de grootste van Europa worden met 58,5 meter. Door deze verbouwingen werd de capaciteit weer flink verhoogd naar ruim 55.000 man. Uiteindelijk naar weer enkele verbouwingen over de jaren heen kan het stadion momenteel 75.811 toeschouwers ontvangen.

Naast Manchester United

Naast voetbal wordt Old Trafford ook gebruikt voor een aantal andere doeleinden. Zo werd of wordt het stadion gebruikt voor rugby en baseball. Daarnaast worden er ook concerten gegeven in het Theatre of Dreams. Velen grote namen hebben hier al op getreden, waaronder Bon Jovi, Genesis en Bruce Springsteen. Ook wordt het gebruikt voor zaken als trouwerijen, vergaderingen en andere officiële gelegenheden.

Statistieken op Old Trafford