Wat is bloeddoping
Hoe werkt bloeddoping en wat is bloeddoping? Topsporters moeten presteren, langlaufers, wielrenners ook. Zo is dat nu eenmaal. Veel training en doorzettingsvermogen gaan aan de prestaties vooraf. Soms ook kunnen topsporters hulpmiddelen, zoals bloeddoping niet weerstaan. En dat is nu jammer. Claudia Pechstein werd bijvoorbeeld door de ISU gepakt op bloeddoping. Wat is bloeddoping eigenlijk voor soort doping?
Doping in de sport
De wereld van de top sporters schrikt regelmatig op door dopinggebruik. Of het nu de atletiek betreft, het wielrennen of het zwemmen. Regelmatig duikt het doping spook weer op. Iedereen kent de Oost-Duitse dames van weleer die vaak de omvang hadden van, maar er ook uitzagen als, zeer gespierde mannen. Door veel training verkregen, of toch anderszins.
Internationaal Olympisch Comité
Doping is niets anders dan het toedienen van stimulerende middelen om de prestaties van de sporter te vergroten. Het Internationaal Olympisch Comité, IOC, onderscheidt maar liefst 300 verboden stoffen en drie verboden methoden. Bloeddoping valt onder de categorie verboden methoden.
Bloeddoping, wat is het?
Van nature vult een mens zijn bloed voorraad geleidelijk aan. Iedereen weet dat als hij voor het goede doel wat bloed afstaat. Bij bloeddoping kan eigen bloed worden gebruikt of bloed van een andere persoon met dezelfde bloedgroep. Hoe het werkt? Geruime tijd voor een te leveren topprestatie, 6 à 8 weken daarvoor, wordt bij de sporter bloed afgenomen. Het bloed wordt tussentijds ingevroren en vlak voor een wedstrijd ontdooid en weer toegediend. Door de extra rode bloedlichaampjes neemt de zuurstoftoevoer in het lichaam toe en daarmee de prestatie. Dat prestatie verhogende effect is eerder door onderzoekers aangetoond. Soms wordt dus bloed van een ander toegediend van de zelfde bloedgroep. Nu is rommelen met iemands bloed al niet erg verstandig, maar aan bloeddoping met andermans bloed kleven nog veel meer risico’s. Denk daarbij aan een mogelijke overdracht van ziektes en afstotingsverschijnselen bij de ontvanger van de doping.
Dopingcontrole
Topsporters kennen het uitgebreide protocol dat bij de dopingcontrole moet worden doorlopen, en weten dat de dopingcontroles steeds beter worden. Veel verboden middelen worden eenvoudig terug gevonden. Bij bloeddoping ligt dat gecompliceerder, ook al verbeteren ook daar de technieken steeds meer. Dat zou een voordeel kunnen zijn voor een bedriegende sporter, die niet te gemakkelijk gepakt wil worden. Anderzijds is het goed geconserveerd vervoeren van bloed ook geen sinecure, wat weer een nadeel zou kunnen zijn. Een manier om toch ongemerkt bloed te transporteren, is het meenemen van een onverdachte persoon, die jouw bloedgroep heeft, en bereid is daar een deel van af te staan. Dat lijkt een lek in de controlemogelijkheden vooraf te zijn. Wat daarbij over het hoofd wordt gezien is, dat vreemd bloed weer gemakkelijk is te detecteren. Wat ook over het hoofd wordt gezien is dat de winnaar van een race in ieder geval wordt gecontroleerd. Al met al is de pakkans op bloeddoping dus groot.
Bloeddoping Duitsland
Begin maart 2019 onthult zich een nieuwe dopingszaak rond de Duitse arts Mark Schmidt. Het gaat om een netwerk met langlaufers en twee wielrenners, onder wie voormalig Giant-coureur Georg Preidler. Schmidt was eerder actief in de wielrennerij en zijn netwerk zou nog veel meer sporters omvatten. De langlaufer Max Hauke werd begin maart 2019 op heterdaad betrapt toen de camera's draaiden. Hij was bezig met een bloedtransfusie voor de start van de 15 kilometer langlaufen op de WK. Bloeddoping, het gebeurt nog steeds.
Slot
Doping en bloeddoping zijn dus niet alleen uit sportief oogpunt af te raden, maar ook uit gezondheidsoverwegingen. Last but not least, zijn de straffen bij het betrappen op bloeddoping groot, en verwoesten ze je carrière. Dat geldt voor iedere sporter. Waarom zou je in de fout gaan. Bovendien zijn er allerlei geaccepteerde manieren om je spiermassa en uithoudingsvermogen te vergroten.
Reactie
Jehoeda (infoteur), 20-08-2007 #1
Het is niet zeker of (bloed)doping in zijn algemeen helpt. Harm Kuipers, ex-wereldkampioen schaatsen (1975) en hoogleraar bewegingsfysiologie in Maastricht, heeft een afwijkende mening over doping. Journalisten, wielrenners, soigneurs, wielerofficials en het grote publiek, het lijkt wel of niemand in de gaten heeft dat de meeste doping de prestaties van een sporter niet verbetert maar verlaagt. Neem amfetaminen ('speed'), de doping van de generatie Jacques Anquetil en Joop Zoetemelk. Een wielrenner die amfetaminen slikt, fietst minder hard. Kuipers: 'Ik heb het zelf ooit bij wijze van experiment gebruikt en ben vervolgens op een hometrainer gaan zitten. Het was dubbelblind en placebo-gecontroleerd en ik wist dus niet of ik amfetamine dan wel een nepmiddel kreeg. Toen de resultaten werden geanalyseerd, bleek ik door de amfetamine 3 à 4 procent minder hard te hebben gefietst.' Dus wie een wedstrijd wint en vervolgens op het gebruik van amfetaminen wordt betrapt, zou volgens Kuipers, internationaal erkend dopingexpert, eigenlijk een extra medaille moeten krijgen. Het merendeel van de middelen die op de dopinglijst staan, heeft een vergelijkbaar averechts effect.
Reactie infoteur, 07-06-2020
Bloeddoping is niet toegestaan.