Duitsland en Nederland in het voetbal

Wedstrijden tussen Duitsland en Nederland worden altijd op het scherpst ven de snede gespeeld, met de verloren WK-finale van 1974 voor altijd in het geheugen van de Oranje-fan. Ook al won Nederland dan in 1988 het EK in Duitsland na een ultieme overwinning op 'die Mannshaft' in Hamburg, de echte revanche komt maar niet. Dat kan alleen door een WK-finale te spelen tegen Duitsland en die te winnen. Al met al speelden Nederland en Duitsland sinds 24 april 1910 in totaal 44 keer tegen elkaar, de 9 wedstrijden tegen Oost-Duitsland niet meegerekend. In totaal won Oranje 12 keer, (West-)Duitsland 16 keer en er werd 16 keer gelijkgespeeld*. Het doelsaldo is 86-73 in het voordeel van de Duitsers. In de 10 wedstrijden, die tijdens eindrondes gespeeld werden, won Oranje slechts 2 keer, en werd er 4 keer verloren en 4 keer gelijkgespeeld.

Eindronde van een EK of WK

(West-)Duitsland en Nederland speelden drie keer op een WK tegen elkaar en vijf keer op een EK. In totaal wonnen de Duitsers vier keer, de Nederlanders twee keer en er waren twee gelijke spelen.

Finale WK 1974: West-Duitsland − Nederland 2-1

München, 7 juli 1974 (foto)
Haast gelijk na de aftrap kreeg Johan Cruijff de bal en omspeelde een aantal Duitse spelers om op de rand van het strafschopgebied neergelegd te worden door Uli Hoeness. De scheidsrechter wees naar de stip en Johan Neeskens kweet zich behendig van deze taak: 1-0 -de Duitsers hadden de bal nog niet eens aangeraakt. Vervolgens liet Nederland zich wat terugzakken en zo kon na ongeveer twintig minuten Duitsland zich weer herpakken. Bij een aanval over links liet Bernd Hölzenbein zich over een been van Wim Jansen vallen en opnieuw gaf de scheidsrechter een penalty. Nu was het Paul Breitner, die de bal onberispelijk langs Jan Jongbloed schoot: 1-1. De Duitsers schiepen daarna nog enkele kansen, en in de 43ste minuut ontving Gerd Müller, 'der Bomber', de bal in het strafschopgebied in de rug. Met een vliegensvlugge draai wist hij toch nog de bal tegen de touwen te werken: 1-2. En dat was tevens de ruststand.

In de tweede helft begon Nederland meteen de aanval te zoeken en kreeg het een aantal kansen. Die zorgden echter niet voor de zo belangrijke treffer. Opvallend was dat Johan Cruijff, die in vorige wedstrijden had uitgeblonken, amper in het spel voorkwam. Gaandeweg werd er een doelpunt van Müller afgekeurd wegens buitenspel en viel Hölzenbein opnieuw over een been van Jansen. Deze keer werd er echter geen strafschop gegeven. En zo eindigde de wedstrijd zonder meer doelpunten en werd niet het gedurende het WK zo verrassende Oranje, maar West-Duitsland -voor de tweede keer in hun bestaan- wereldkampioen.

Doelpunten: 0-1 Neeskens ('2); 1-1 Breitner ('25); 2-1 Müller ('43)

2de Groepsronde WK 1978: Nederland − West-Duitsland 2-2

Córdoba, 18 juni 1978
Nederland, met Ernst Happel als bondscoach, had aan een gelijkspel genoeg om de finale te halen, maar wilde natuurlijk liever winnen. Toch kwam Oranje al in de derde minuut op achterstand. West-Duitsland kreeg een vrije trap, doelman Piet Schrijvers wist die tegen te houden, maar in de rebound scoorde Abramczik met het hoofd. Vervolgens had Nederland enkele kansen totdat Arie Haan van afstand keihard de bal in het doel van Sepp Maier kegelde (1-1). Vervolgens probeerden de Duitsers het nog met enkele afstandsschoten, maar in de rust bleef deze stand op het scorebord.

In de tweede helft ging het lang gelijk op totdat Gerd Müller in de 70ste minuut uit een voorzet van links de bal in het Nederlandse doel plaatste. Nederland moest nu opnieuw aanvallen en deed dat met verve: een schot van Johnny Rep eindigde op de lat en een schot van Dick Nanninga op doel werd door de Duitse doelman tegengehouden. Ook de Duitsers kregen enkele kansjes in de counter, vooral dankzij slordig passen op het Nederlandse middenveld. In de 84ste minuut kwam de bal aan de linkerkant bij René van der Kerkhof terecht. Die omspeelde in het strafschopgebied een man en schoot de bal langs Maier: 2-2-. Met die stand zou het uiteindelijk Oranje dus zijn dat de WK-finale zou spelen, tegen gastland Argentinië.

Doelpunten: 0-1 Abramczik ('3); 1-1 Haan ('27); 1-2 Müller ('70); 2-2 René v. d. Kerkhof ('84)

Groepsronde EK 1980: West-Duitsland − Nederland 3-2

Napels, 14 juni 1980
In de groepsronde van dit EK, dat in Italië werd gehouden, kwam Nederland West-Duitsland opnieuw tegen. Deze keer was er van het begin af aan geen sprake van een revanche: door een een hattrick van Klaus Allofs kwam Oranje al na een uur spelen op 3-0 achter. Een penalty van Johnny Rep gaf weer wat hoop en Willy van de Kerkhof maakte ook nog vier minuten voor tijd de aansluitingstreffer, maar de gelijkmaker bleef uit. West-Duitsland werd dat jaar de Europese kampioen.

Doelpunten: 0-1 Allofs ('11); 0-2 Allofs ('56); 0-3 Allofs( '66); 1-3 Rep ('79, pen.); 2-3 W. v.d. Kerkhof ('86)

Halve finale EK 1988: West-Duitsland − Nederland 1-2

Hamburg, 21 juni 1988
In de eerste helft was Nederland sterker, al waren er kansen aan beide kanten. Toch stond het in de rust nog altijd 0-0. In de 55ste minuut wees de scheidsrechter naar de stip omdat Frank Rijkaard Jürgen Klinsmann binnen het strafschopgebied blokkeerde. Lothar Matthäus benutte dat buitenkansje: 1-0. In de 74ste minuut was het Nederland, die een strafschop kreeg: Marco van Basten werd onderuit gehaald in het strafschopgebied. Nu was het Ronald Koeman, die de bal vakkundig in het doel schoot: 1-1. Toen beide ploegen zich al begonnen op te maken voor een verlenging, ontving Marco van Basten een steekpass van Jan Wouters en gleed de bal het doel in: 2-1 tot grote vreugde van de aanwezige fans. Aartsrivaal West-Duitsland werd zo in eigen huis verslagen en Nederland stond ook nog in de finale van het EK, de enige tot nu toe die ook nog gewonnen zou worden.

Doelpunten: 1-0: Matthäus ('55, pen.); 1-1 R. Koeman ('75, pen.); 1-2 Van Basten ('89)

Achtste finale WK 1990: West-Duitsland-Nederland 2-1

Milaan, 24 juni 1990
Na een desastreuze groepsronde in Italië, waarin Oranje nog maar net als beste derde doorging, wachtte opnieuw West-Duitsland, deze keer al in de achtste finale. Deze wedstrijd stond vooral in het teken van het zg. spuugincident tussen Frank Rijkaard en Rudi Völler. De eerste spuugde uit woede over een overtreding naar de laatste, waarna beiden met een rode kaart konden vertrekken. Rijkaard kreeg daarna de bijnaam 'De Lama'. Verder miste Nederland het hele WK al de gewenste vorm en kwam 'Die Mannshaft' in het begin van de tweede helft op voorsprong via Jürgen Klinsmann. In de 85ste minuut gooide Brehme de wedstrijd op slot. Ronald Koeman mocht nog wel in de laatste minuut aantreden om de Nederlandse eer te redden vanuit een strafschop. Maar het Nederlands elftal kon naar huis en West-Duitsland zou uiteindelijk de finale halen en voor de derde keer in hun bestaan wereldkampioen worden.

Doelpunten: 1-0 Klinsmann ('51); 2-0 Brehme ('85); 2-1 R. Koeman ('89)

Groepsronde EK 1992: Duitsland-Nederland 1-3

Göteborg, 18 juni 1992
Nederland zon op revanche voor de verloren achtste finale twee jaar daarvoor en kwam zinderend uit de startblokken. Na vier minuten kopte Frank Rijkaard al een vrije trap van Ronald Koeman in het Duitse goal. Negen minuten later kreeg Oranje alweer een vrije trap aan de rand van het Duitse strafschopgebied. Iedereen dacht dat opnieuw Koeman zou schieten maar als een duveltje uit een doosje kwam Rob Witschge tevoorschijn en knalde de bal opnieuw in het Duitse doel: 0-2. In de tweede helft deed Duitsland nog iets terug met een kopbal van Jürgen Klinsmann uit een corner, maar het laatste woord was voor Oranje. Aron Winter speelde zich op rechts vrij. Marco van Basten nam twee Duitse verdedigers met zich mee het strafschopgebied in en de opkomende Dennis Bergkamp kon geheel vrijstaand inkoppen: 3-1.

Doelpunten: 0-1 Rijkaard ('4); 0-2 Rob Witschge ('15); 1-2 Klinsmann ('53); 1-3 Bergkamp ('72)

Groepsronde EK 2004: Duitsland-Nederland 1-1

Oporto, 15 juni 2004
De tweede wedstrijd in de groepsronde van het EK in Portugal zal voor altijd de geschiedenis in gaan als de wedstrijd van de vrije trap van Torsten Frings, die vanaf de linkerzijkant ogenschijnlijk ongevaarlijk langs een kluwe Duitse en Nederlandse spelers door het strafschopgebied ging znder dat iemand hem aanraakte en voordat dat doelman Edwin van der Sar het goed en wel in de gaten had in de rechterhoek van zijn doel draaide: 1-0. Nederland was gedwongen om -na het eerdere verlies tegen de Tsjechische Republiek- iets terug doen en deed dat in de éénentachtigste minuut via Ruud van Nistelrooij, die een bal van rechts vanuit een bijna onmogelijke hoek en met een bijna even onmogelijke draaiende beweging in het doel van Oliver Kahn schoot. Zo was de eindstand 1-1.

Doelpunten: 1-0 Frings ('30); 1-1 Van Nistelrooij ('81)

Kwartfinale EK 2012: Nederland-Duitsland 1-2

Charkov, 13 juni 2012
Na de onverwachte verliespartij tegen Denemarken begon Oranje tegen Duitsland in de tweede wedstrijd van de groepsronde goed met twee kansen voor Robin van Persie. Nederland leek de wedstrijd onder controle te hebben, maar in de 24ste minuut kon Mario Gómez zich vrijspelen en uit een pass van Bastian Schweinsteiger raakschieten. Nederland was aangeslagen en Duitsland bleef gevaarlijk. Maarten Stekelenburg hield nog een kopbal van Badstuber, maar veertien minuten later schoot Gómez opnieuw de bal tegen de touwen: 2-0.

In de rust bleven Ibrahim Afellay en Mark van Bommel in de kleedkamer achter en kwamen Klaas-Jan Huntelaar en Rafael van der Vaart voor hen in de plaats. Veel veranderde dat echter niet aan het spelbeeld. De beste kansen bleven voor Duitsland. De defensie van Nederland leek een gatenkaas en de aanval speelde al net zo weinig klaar. Plotseling legde dan toch Robin van Persie zijn anonieme rol van zich af en wist de 2-1 op het scorebord te brengen, met nog iets meer dan een kwartier te spelen. Duitsland liet zich echter niet van zijn stuk brengen en speelde de wedstrijd rustig uit tegen een machteloos Oranje.

Doelpunten: 0-1 Gómez ('24); 0-2 Gómez ('38); 1-2 Van Persie ('73)

Kwalificatierondes

Kwalificatie WK 1990: West-Duitsland-Nederland 0-0

München, 19 oktober 1988
Doelpunten: Geen

Kwalificatie WK 1990: Nederland - West-Duitsland 1-1

Rotterdam, 26 april 1989
Doelpunten: 0-1 Riedle ('69); 1-1 Van Basten ('87)

Kwalificatie EK 2020: Nederland-Duitsland 2-3

Amsterdam, 24 maart 2019
Doelpunten: 0-1 Sané ('14); 0-2 Gnabry ('33); 1-2 De Ligt ('48); 2-2 Depay ('62); 2-3 Schulz ('89)

Kwalificatie EK 2020: Duitsland-Nederland 2-4

Hamburg, 6 september 2019
Doelpunten: 1-0 Gnabry ('9); 1-1 F. de Jong ('54); 1-2 Tah (e.d. '66); 2.2 Kroos (pen. '73); 2-3 Malen ('79); 2-4 Wijnaldum ('90 +1)

Nations League

In 2018 werd deze nieuwe competitie, die om de 2 jaar gehouden zal worden, in het leven geroepen met als doel een einde te maken aan zinloze oefenwedstrijden. Vier teams kunnen zich via dit toernooi direct plaatsen voor het daaropvolgend EK. De competitie is verdeeld in vier divisies, waartussen gepromoveerd en gedegradeerd kan worden. Nederland begon in 2018 in de hoogste divisie.

Nederland-Duitsland 3-0

Amsterdam, 13 oktober 2018
Doelpunten: 1-0 Van Dijk ('30); 2-0 Depay ('86); 3-0 Wijnaldum ('90+3)

Duitsland-Nederland 2-2

Gelsenkirschen, 19 november 2018
Doelpunten: 1-0 Werner (9'); 2-0 Sané (19'); 2-1 Promes ('85); 2-2 Van Dijk (90')

Vriendschappelijk

Nederland − Duitsland 4-2

Arnhem, 24 april 1910
Doelpunten: 0-1 Kipp ('23); 1-1 Lutjens ('29); 1-2 Fick ('42); 2-2 Thomée ('73); 3-2 Hempel ('82, e.d.); 4-2 Thomée ('87)

Duitsland − Nederland 1-2

Kleef, 16 oktober 1910
Doelpunten: 0-1 Thomée ('7); 0-2 Van Berckel ('16); 1-2 Queck ('25)

Nederland − Duitsland 5-5

Zwolle, 24 maart 1912
Doelpunten: 1-0 Thomée ('5); 1-1 Fuchs ('13); 1-2 Hirsch ('14); 1-3 Hirsch ('31); 2-3 Francken ('34); 3-3 Francken ('48); 4-3 Thomée ('53); 5-3 Breunig ('66, e.d.); 5-4 Hirsch ('75); 5-5 Hirsch ('79)

Duitsland − Nederland 2-3

Leipzig 17, november 1912
Doelpunten: 0-1 Francken ('15); 1-1 Jäger ('27); 1-2 Haak ('56); 2-2 Jäger ('65); 2-3 Francken ('74)

Nederland − Duitsland 4-4

Amsterdam, 5 april 1914
Doelpunten: 1-0 Vos ('34); 1-1 Queck ('49); 1-2 Jäger ('55); 1-3 Harder ('66); 2-3 Buitenweg ('66); 3-3 Lotsij ('79); 4-3 Buitenweg ('82); 4-4 Wegele ('90)

Duitsland − Nederland 0-0

Hamburg, 10 mei 1923

Nederland − Duitsland 0-1

Amsterdam, 21 april 1924
Doelpunten: 0-1 Auer ('14)

Nederland − Duitsland 2-1

Amsterdam, 29 maart 1925
Doelpunten: 1-0 de Haas ('34); 2-0 Volkers ('51); 2-1 Sobek ('78)

Duitsland − Nederland 4-2

Düsseldorf, 18 april 1926
Doelpunten: 1-0 Pöttinger ('10); 1-1 Tap ('19); 2-1 Pöttinger ('51); 2-2 Küchlin ('71); 3-2 Harder ('76); 4-2 Harder ('80)

Nederland − Duitsland 2-3

Amsterdam, 31 oktober 1926
Doelpunten: 1-0 Tap ('16); 1-1 Wieder ('30); 1-2 Harder ('42); 1-3 Verlegh ('85, e.d.); 2-3 Tap ('89)

Duitsland − Nederland 2-2

Keulen, 20 november 1927
Doelpunten: 0-1 Weber ('38); 1-1 Pöttinger ('48); 2-1 Pöttinger ('72); 2-2 Smeets ('82)

Nederland − Duitsland 1-1

Amsterdam, 26 april 1931
Doelpunten: 1-0: Tap '29; 1-1: Schlösser '73

Duitsland − Nederland 0-2

Düsseldorf, 4 december 1932
Doelpunten: 0-1 Adam ('32); 0-2 Adam ('38)

Nederland − Duitsland 2-3

Amsterdam, 17 februari 1935
Doelpunten: 0-1 Hohmann ('2); 0-2 Kobierski ('8); 1-2 Bakhuys ('49); 2-2 Smit ('54); 2-3 Hohmann ('82)

Duitsland − Nederland 2-2

Düsseldorf, 31 januari 1937
Doelpunten: 1-0 Lehner ('25); 1-1 Van Spaandonck ('40); 2-1 Lehner ('67); 2-2 Van Spaandonck ('89)

West-Duitsland − Nederland 1-2

Düsseldorf, 14 maart 1956
Doelpunten: 0-1 Lenstra ('52); 0-2: Lenstra ('72); 1-2: V.d. Hart ('77)

Nederland − West-Duitsland 1-2

Amsterdam, 3 april 1957
Doelpunten: 0-1 Siedl ('33); 1-1 Wilkes ('65); 1-2 Schmidt ('76)

West-Duitsland − Nederland 7-0

Keulen, 21 oktober 1959
Doelpunten: 1-0 Brülls ('11); 2-0 Schmidt ('30); 3-0 Seeler ('54); 4-0 Seeler ('66); 5-0 Schmidt ('77); 6-0 Seeler ('88); 7-0 Siedl ('89)

Nederland − West-Duitsland 2-4

Rotterdam, 23 maart 1966
Doelpunten: 0-1 Seeler ('7); 0-2 Emmerich ('17); 1-2 Swart ('22); 1-3 Beckenbauer ('39); 2-3 Nuninga ('48); 2-4 Beckenbauer ('50)

West-Duitsland − Nederland 1-1

Frankfurt, 17 mei 1975
Doelpunten: 1-0 Wimmer ('8); 1-1 Van Hanegem ('56)

West-Duitsland − Nederland 3-1

Düsseldorf, 20 december 1978
Doelpunten: 1-0 Rummenigge ('30); 2-0 Fischer ('56); 2-1 Ling ('69); 3-1 Bonhof ('85)

Nederland − West-Duitsland 1-1

Eindhoven, 11 oktober 1980
Doelpunten: 0-1 Hrubesch ('35); 1-1 Brandts ('40)

West-Duitsland − Nederland 3-1

Dortmund, 14 mei 1986
Doelpunten: 1-0 Völler ('39); 2-0 Völler ('42); 2-1 Van 't Schip ('82); 3-1 Herget ('90)

Nederland − Duitsland 0-1

Rotterdam, 24 april 1996
Doelpunten: 0-1 Klinsmann ('19)

Duitsland − Nederland 1-1

Gelsenkirchen, 18 november 1998
Doelpunten: 0-1 Reiziger ('22); 1-1 Marschall ('52)

Nederland − Duitsland 2-1

Amsterdam, 23 februari 2000
Doelpunten: 1-0: Kluivert '15; 1-1: Ziege '22; 2-1: Zenden '28

Duitsland − Nederland 1-3

Gelsenkirchen, 20 november 2002
Doelpunten: 0-1 Kluivert ('22); 1-1 Bobič ('34); 1-2 Hasselbaink ('69); 1-3 Van Nistelrooij ('79)

Nederland − Duitsland 2-2

Rotterdam, 17 augustus 2005
Doelpunten: 1-0 Robben ('3); 2-0 Robben ('46); 2-1 Ballack ('49); 2-2 Asamoah ('81)

Duitsland − Nederland 3-0

Hamburg, 15 november 2011
Doelpunten: 1-0 Müller ('15); 2-0 Klose ('26); 3-0 Özil ('65)

Nederland − Duitsland 0-0

Amsterdam, 14 november 2012

Wedstrijden tegen Oost-Duitsland

Tussen 1945 en 1991 was Duitsland opgesplitst in twee onafhankelijke landen, het federale West-Duitsland en het communistische Oost-Duitsland (DDR). In die jaren speelde Oranje 9 keer tegen de Oost-Duitsers, waarvan één keer vriendschappelijk. De belangrijkste wedstrijd was die in de 2de groepsronde van het WK 1974. Oranje won 6 keer, verloor 2 keer en er werd 2 keer gelijkgespeeld. Het doelsaldo is 17-10 in het voordeel van Nederland.

WK 1962 kwalificatie: Oost-Duitsland – Nederland 1-1

Leipzig, 14 mei 1961
Doelpunten: 0-1 Groot ('63); 1-1 Erler ('78)

EK 1968 kwalificatie: Oost-Duitsland – Nederland 4-3

Leipzig, 5 april 1967
Doelpunten: 0-1 Mulder ('10); 0-2 Keizer ('11); 1-2 Vogel ('50); 2-2 Frenzel ('65); 2-3 Keizer ('68); 3-3 Frenzel ('69); 4-3 Frenzel ('71)

EK 1968 kwalificatie: Nederland – Oost-Duitsland 1-0

Amsterdam, 13 september 1967
Doelpunten: 1-0 Cruijff ('2)

EK 1972 kwalificatie: Oost-Duitsland – Nederland 1-0

Dresden, 11 november 1970
Doelpunten: 1-0 Ducke ('55)

EK 1972 kwalificatie: Nederland – Oost-Duitsland 3-2

Rotterdam, 10 oktober 1971
Doelpunten: 0-1 Vogel ('9); 1-1 Hulshoff ('25); 2-1 Keizer ('52); 3-1 Keizer ('72); 3-2 Vogel ('81)

2de Groepsronde WK 1974: Nederland – Oost-Duitsland 2-0

Gelsenkirchen, 30 juni 1974
Oranje ging fel van start. Uit een korte hoekschop in de achtste minuut kwam de bal tussen een kluwen Oost-Duitsers bij Johan Neeskens, die al vallend de bal in het doel schoot. Nederland bleef daarna vruchteloos aandringen en ook enkele Oost-Duitse aanvallen strandden een paar keer in de Nederlandse buitenspelval, en zodoende werd er voor rust niet meer gescoord. In de tweede helft waren er kansen voor o.a. Johnny Rep, die tegen het zijnet schoot, totdat in de zestigste minuut Johan Neeskens van links de bal doorgaf aan Rob Rensenbrink, die in het midden aan de rand van het strafschopgebied geheel vrij stond. Zijn schot verdween in de rechterhoek van het Oost-Duitse doel: 2-0. Dat was tevens de eindstand.

Doelpunten: 1-0 Neeskens ('8); 2-0 Rensenbrink ('60)

EK 1980 kwalificatie: Nederland – Oost-Duitsland 3-0

Rotterdam, 15 november 1978
Doelpunten: 1-0 Kirsche ('17, e.d.); 2-0 Geels ('72, pen.); 3-0 Geels ('89)

EK 1980 kwalificatie: Oost-Duitsland – Nederland 2-3

Leipzig, 21 november 1979
Doelpunten: 1-0 Schnuphase ('14); 2-0 Streich ('33); 2-1 Thijssen ('43); 2-2 Kist ('50); 2-3 R. v.d. Kerkhof ('70)

Vriendschappelijk: Oost-Duitsland – Nederland 0-1

Leipzig, 12 maart 1986
Doelpunten: 0-1 Van Basten ('12)

(* Dit artikel werd voor het laatst geüpdatet op 7 september 2019)