Nederlands Volleybalteam 1987-1997; Bankrasmodel
In de jaren 90 behoorde het Nederlands herenvolleybalteam tot de absolute wereldtop. Het absolute hoogtepunt was Olympisch goud in 1996 tegen aartsrivaal Italië in Atlanta. In de jaren ervoor en erna heeft Nederland dat niveau nooit meer bereikt. Hoe heeft dit team zich opgewerkt tot het beste team ter wereld in een sport die in Nederland slechts op kleine schaal wordt beoefend? Het antwoord ligt waarschijnlijk in het Bankrasmodel, maar wat is het "Bankrasmodel" precies?
Periode Selinger
Tot halverwege de jaren 80 stelde het volleybal in Nederland niet heel veel voor. Onder leiding van coach Arie Selinger werd er een revolutionair plan bedacht: het Bankrasmodel. Dat kwam er in het kort op neer dat de Nederlandse internationals uit de nationale competitie werden genomen en samen gingen trainen in Amstelveen, in de sporthal “Bankras”. Daarna ging het snel de goede kant op met het Nederlandse volleybalteam.
In 1987 werd Nederland 5e op het EK en een jaar later op de Olympische Spelen werd deze prestatie herhaald. Goede steun in de rug naar het uiteindelijke doel: Olympisch goud op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Echter, de grondlegger van dit model, coach Arie Selinger, koos in 1989 voor het grote geld in Japan en verliet het team. In zijn kielzog vertrokken Peter Blangé, Jan Posthuma en Ronald Zoodsma naar de Italiaanse competitie waar volop lires te verdienen waren.Maar toen de Olympische Spelen dichterbij kwamen, werd Arie Selinger teruggehaald, omdat er weinig vertrouwen was in zijn opvolger Harry Brokking. Selinger haalde ook de spelers uit Italië terug.
Het ging niet van een leien dakje, want het onderlinge vertrouwen in het team was in eerste instantie weg. Maar gaandeweg het toernooi groeide het team naar elkaar toe en de prestaties waren navenant. De winst in de kwartfinale tegen de grote rivaal Italië was het keerpunt. Helaas duurde het toernooi een wedstrijd te lang; de finale tegen Brazilië ging kansloos verloren met 0-3.
Toen leek het grote doel, Olympisch goud, voorgoed voorbij. De meeste internationals waaierden over Europa uit om het grote geld te verdienen. Echter, de prestaties bleven, maar men kon maar geen prijs pakken. De EK-finales van 1993 en 1995, de WK-finale van 1994 en de finale van de World League 1995 werden telkens verloren van Italië. Toch bleven de spelers geloven in die ultieme gouden medaille.
Periode Alberda
Ondertussen was de beminnelijke Joop Alberda coach geworden. Hij had noodgedwongen een verjonging doorgevoerd met als grootste exponenten Guido Görtzen en Bas van de Goor. Het basisteam bestond uit spelverdeler Peter Blangé, middenaanvallers Henk-Jan Held, Bas van de Goor, libero Olaf van der Meulen, buitenaanvallers Ron Zwerver en Guido Görtzen. Plus een sterke bank en het besef dat het nu of nooit was. Op 29 juni werd tijdens de World League de finale gewonnen van Italië(!).
Tijdens de Olympische Spelen van 1996 viel alles op zijn plaats en ontvouwde zich een sprookje. Hoewel er verloren werd in de poule van wederom Italië, speelde Oranje prima. Ze baande zich een weg naar de finale waar wederom de Italianen wachtte. De zinderende wedstrijd werd beslist in de vijfde set. Bij een 16-15 stand ging de set-up van Peter Blangé naar zijn rechterhand Ron Zwerver. Zijn uithaal was ouderwets hard, maar kon in eerste instantie nog worden gered. Echter, de bal ging buiten de antenne om over het net. Kortom goud naar Nederland. Na 10 jaar zeer hard trainen, de ultieme beloning. Een jaar later werd de Europese titel binnengehaald. Daarna stopten geleidelijk de topspelers en kreeg men er geen adequate vervangers voor terug. Nederland werd langzaamaan weer een modaal volleyballand.
Dit team werd in het boek "Top 100 van de Nederlandse Sport" in 2014 als grootste Nederlandse ploeg uit de geschiedenis betiteld.
Prijzen
- Europees kampioen: 1997
- World League: 1996
- Olympisch goud: 1996
- Olympisch zilver: 1992
Trivia
- Sportploeg van het jaar 1989, 1992, 1996, 1997
Coaches
- Arie Selinger (1987-1989)
- Harry Brokking (1989-1991)
- Arie Selinger (1992-1993)
- Joop Alberda (1994-1996)
Belangrijkste spelers met Olympische deelnames
- Peter Blangé (Bankras, 1988, 1992, 1996)
- Rob Grabert (Bankras, 1988, 1996)
- Olof van der Meulen (Bankras, 1992, 1996)
- Jan Posthuma (Bankras, 1988, 1992, 1996)
- Avital Selinger (Bankras, 1988, 1992)
- Ronald Zoodsma (Bankras, 1988, 1992, 1996)
- Ron Zwerver (Bankras, 1988, 1992, 1996)
- Edwin Benne (Bankras, 1988, 1992)
- Martin Teffer (Bankras, 1988, 1992)
- Martin van der Horst (Bankras, 1992)
- Ron Boudrie (Bankras, 1988, 1992)
- Henk-Jan Held (Bankras, 1992, 1996)
- Marco Klok (1992)
- Bas van de Goor (1996)
- Mike van de Goor (1996)
- Guido Görtzen (1996)
- Misha Latuhihin (1996)
- Brecht Rodenburg (1996)
- Richard Schuil (1996)
- Marco Brouwers (1988)
- Teun Buijs (1988)
- Pieter-Jan Leeuwerik (1988)
Lees verder