De Olympische helden van Vancouver 2010

De Olympische helden van Vancouver 2010 Het altijd enthousiaste sportland Canada mag in 2010 voor de tweede keer, nu in Vancouver, de Olympische Winterspelen organiseren. Kandidaat Pyeongchang in Zuid-Korea moet nog tot 2018 wachten, kandidaat Salzburg heeft voorlopig – niet voor de eerste keer – pech gehad. Vancouver heeft zijn zaken keurig voor elkaar: al een jaar van tevoren zijn alle accommodaties klaar. Smet op het blazoen is het gedoe met dienst weigerende ijsmachines bij het schaatsen. Voor Nederland zijn de Spelen wat ongelukkig. Sven Kramer maakt samen met coach Gerard Kemkers de beroemde wisselfout en bobsleeër Edwin van Calker was uiteindelijk te onzeker van zichzelf om te kunnen starten. Wel is Nicolien Sauerbreij de eerste Nederlandse ooit die in de sneeuw een gouden medaille wint.

Overzicht

Nog net voor de openingsceremonie komt het trieste bericht dat rodelaar Nodar Koemaritasjvili uit Georgië dodelijk is verongelukt tijdens de training op de inderdaad als gevaarlijk omschreven Whistler Sliding Centre. Georgië loopt toch mee (met rouwbanden) en het IOC draagt de openingsceremonie op aan Koemaritasjvili. Beroemde Canadese sporters als Cathriona LeMay, basketballer Steve Nash, ski-ster Nancy Greene en ijshockeyidool Wayne Gretsky steken samen de Olympische vlam aan. Er worden dit keer enkel twee freestyle-oefeningen aan het programma toegevoegd, dat nu uit 86 onderdelen bestaat. Het landenklassement wint thuisland Canada (14 gouden medailles is zelfs het hoogste aantal ooit) ruim voor Duitsland, de Verenigde Staten en Noorwegen.

Simon Ammann (Zwitserland – skispringen)

Met al twee keer goud op zak uit 2002 gaat Simon Ammann in Vancouver opnieuw voor het hoogst haalbare. Turijn 2006 was een grote tegenvaller, maar nu heeft hij de vorm weer te pakken. Op de 70-meter schans noteert hij als laatste starter in de eerste ronde de verste sprong (105 meter). Maar hij ziet, terwijl het weer belabberd is, in de tweede ronde vrijwel iedereen een betere sprong maken. Hij moet dus nog stevig aan de bak en doet dat ook. Zijn 108 meter is de verste sprong van de competitie en voldoende voor goud. De Oostenrijkse favoriet Georg Schlierenzauer verovert brons, terwijl de andere veteraan, Adam Malysz uit Polen, zilver wint. Zwitserland doet vervolgens niet mee aan de teamwedstrijd (gewonnen door Oostenrijk), Ammann kan zich volledig concentreren op de 90-meter schans. Deze wedstrijd lijkt in alles een kopie van de eerste confrontatie. Opnieuw is Ammann de beste bij de eerste sprong en bouwt hij dat in de tweede ronde uit met de verste sprong van de wedstrijd. Ook de volgorde op het podium (Ammann – Malysz – Schlierenzauer) is geheel identiek. In 2014 gaat Ammann een laatste poging doen om nog legendarischer te worden, ook omdat Sotsji voor hem speciaal is omdat hij met een Russische vrouw is getrouwd.

Marit Björgen (Noorwegen – langlaufen)

De ervaren langlaufster Marit Björgen (twee eerdere Olympische Spelen, twee keer zilver) is in Vancouver 29 jaar oud. En terwijl ze in Turijn als favoriet nog enorm door de mand valt, verandert alles wat ze in Canada aanpakt, in goud. Bijna alles: Björgen moet op de 10 kilometer (brons) en op de 30 kilometer (zilver) tevreden zijn met ander eremetaal. Maar drie keer lukt het wel. In de sprint heeft de Noorse wel het geluk dat Petra Majdic uit Slovenië zich op de ochtend van dit onderdeel blesseert. Ze haalt uiteindelijk wel brons binnen, maar is geen echte bedreiging voor Björgen. Die wint alles: de kwalificatie, de kwartfinale, de halve finale en uiteindelijk de finale, net een seconde voor de Poolse Justyna Kowalczyk. Ook de Skiatlon (eerst klassieke stijl, dan vrije stijl na een korte pits-stop) wordt een prooi voor Björgen. Ze is op beide technieken de snelste en finisht ruim voor haar concurrenten. Met Björgen in grootse vorm kan Noorwegen ook de 4 x 5 kilometer teamwedstrijd niet ontglippen. Nummer drie Kristin Størmer Styra brengt Noorwegen al langs de Italiaanse Silvia Rupil. Vervolgens loopt Björgen soepeltjes weg bij Sabina Valbusa en bezorgt ze Noorwegen en haarzelf nog een keer goud.

Lee Jung-Su (Zuid-Korea – shorttrack)

Vanwege zijn twee gouden en een zilveren medaille staat de Zuid-Koreaan Lee Jung-Su hier tussen de helden van Vancouver. Sportief gezien is dat terecht. Jung-Su komt zowel op de 1000 als de 1500 meter zonder al te veel moeite in de finale, en is daarin ook twee absoluut de sterkste. Op de 1000 meter plaatst hij zijn aanval een ronde voor het einde, op de 1500 meter neemt hij al eerder de leiding. Omdat achter hem de andere twee Koreanen in positie twee en drie elkaar onderuit schaatsen, is het podium niet volledig Koreaans. In de 5000 meter landenwedstrijd valt Zuid-Korea met Jung-Su erg tegen. Enkel omdat China in de laatste meters valt, pakt Zuid-Korea het zilver achter Canada. Kort na de Spelen wordt Jung-Su voor drie jaar geschorst door de Koreaanse shorttrack bond, omdat hij onderlinge afspraken maakte met een andere renner tijdens wedstrijden van de nationale ploeg. Toch schaatst hij ruim een seizoen later weer mee. Jung-Su kwalificeert zich echter niet voor 2014.

Magdalena Neuner (Duitsland – biatlon)

De Duitse Magdalena Neuner komt in topvorm naar Vancouver toe. In een sport waarin het om details gaat – vooral natuurlijk bij het schieten – van groot belang. Op het eerste onderdeel, de 7,5 kilometer sprint, schieten een aantal kanshebbers heel slecht. Neuner mist er slechts eentje. Dat geldt ook voor de in Rusland geboren Slovaakse Anastasia Koezmina, die na een matige start op de ski’s (tweeëntwintigste halverwege) een enorme eindsprint inzet en net anderhalve seconde voor Neuner finisht. Deze tweede plek geeft Neuner ook meteen een goed uitgangspositie voor de 10 kilometer achtervolging. Hierop gaat ze twee seconden na Koezmina van start, maar ver voor de andere favorieten. Die komen ook nooit meer in de buurt. Neuner haalt na een kwart wedstrijd Koezmina in en staat de leiding niet meer af. Ze mist in totaal twee schoten, net als Koezmina. Dat is ook wel eens anders met de Duitse, wat ze op de 15 kilometer bewijst. Howel Neuner de beste ski-tijd noteert, werpen drie missers haar terug naar plek achttien. De spannendste wedstrijd bij de biatlon-vrouwen is de 12,5 kilometer met massastart. Hier is het aan kop voortdurend stuivertje wisselen. Vooral de Russische Svetlana Sleptsova begint sterk, maar mist teveel schoten en eindigt als veertiende. Daarna neemt Simone Hauswald (Duitsland) de leiding over. Bij het derde schietpunt mist Hauswald echter twee keer. Met Olga Metvedtseva en Olga Zaytseva als overgebleven concurrenten gaat Neuner op jacht naar haar tweede goud. Na de laatste schietronde skiet Neuner haar medekoplopers voorbij en gaat met een ruime voorsprong van meer dan zes seconden over de eindstreep. Dan vindt Neuner het wel genoeg voor deze Spelen. Voor de landenwedstrijd staat ze haar plaats af. Het Duitse team wint desondanks brons, maar wellicht had er anders nog meer ingezeten.

Maria Riesch (Duitsland – skiën)

De 25-jarige Maria Riesch begint in Vancouver aan haar eerste Olympische Spelen. Een jaar eerder wordt ze wereldkampioene op de slalom, dus wordt er zeker rekening met haar gehouden. Als allroundster doet ze in Vancouver aan alle onderdelen mee. Kans op eremetaal maakt ze vooral op de technische nummers. Op de afdaling wordt Riesch toch keurig achtste, een goede generale voor de combinatie de volgende dag. Die gaat van start met de afdaling waarop Riesch net achter haar goede vriendin Lindsey Vonn (Verenigde Staten) de tweede plek bemachtigt. Dat is een goed teken en na een goede slalom zonder te grote risico’s staat ze op de eerste plek. Alleen Vonn moet nog van start. Die ligt toch al snel wat achter en blijft op het einde zelfs achter een poortje haken. Exit Vonn, goud voor Riesch. Na opnieuw ereplaatsen op de Super G (achtste) en reuzenslalom (tiende) staat dan alleen de slalom nog open. In de eerste run pakt Riesch de leiding, met 0,40 seconden voorsprong op Sarka Zahrobska (Tsjechië) en 0,65 seconden op Marlies Schild (Oostenrijk). Simpel gezegd: dat halen ze niet meer in. Al komt Schild, die de beste tijd noteert in de tweede run, nog enigszins in de buurt. Maar uiteindelijk houdt Riesch 0,43 seconden over. In 2014 hoopt ze op nieuwe successen en mag ze als eerbetoon de vlag dragen tijdens de openingsceremonie.

Martina Sablikova (Tsjechië – schaatsen)

Op 18-jarige leeftijd bewijst de Tsjechische Martina Sablikova een belofte voor de toekomst te zijn. In Turijn blijft ze met weinig ervaring prima overeind op de lange afstanden. Zevende op de 3000 meter en zelfs vierde op de 5000 meter maken haar in één klap favoriet voor Vancouver 2010. Die status maakt ze in de tussenliggende jaren ook helemaal waar. In Vancouver staat als eerste de 3000 meter op het programma, waar de andere favorieten kunnen toekijken welke richttijd Sablikova gaat neerzetten. De tijd van de Tsjechische (4.02,53) is echter zo snel en zo regelmatig dat de aanvallen van Stephanie Beckert (Duitsland, zilver), Kristina Groves (Canada, brons) en alle anderen tevergeefs zijn. Sablikova bewijst haar goede vorm vervolgens met een bronzen medaille op de 1500 meter, waarop Ireen Wüst (Nederland) veterane Kristina Groves (33 jaar) voorblijft. Op de 5000 meter is Sablikova de gedoodverfde winnaar, met hooguit Beckert op het vinkentouw. De Duitse zet een prima persoonlijk record neer, maar Sablikova duikt daar – ondanks kleine problemen in de laatste paar rondes – een halve seconde onder.

Wang Meng (China – shorttrack)

Wang Meng won al goud (500 meter), zilver (1000 meter) en brons (1500 meter) op de Winterspelen van Turijn. In Vancouver is ze meer ervaren – zeer belangrijk in een sport als shorttrack – en denkt ze nog beter te kunnen presteren. En dat lukt. Ze begint op de 500 meter, waarop ze haar titel verdedigt en zwaar favoriet is. In de finale gaat Wang Meng er meteen vandoor en niemand haalt haar meer in. Het eerste goud is binnen. Op de 1500 meter maakt Wang Meng vervolgens een ongeoorloofde manoeuvre in de halve finale, wat haar op diskwalificatie komt te staan. Daarna staat de landenwedstrijd op het programma. Vooraf is al duidelijk dat China, met Wang Meng en de 18-jarige Zhou Yang (winnaar van de 1500 meter) schier onklopbaar is. Toch wordt het nog spannend. In de laatste ronde duwt de Koreaanse Kim Min-Jung zich voorbij de Chinese Sun Linlin. Uiteindelijk wordt Zuid-Korea hiervoor gediskwalificeerd, waardoor China toch goud wint. Op het laatste onderdeel, de 1000 meter, zet Zhou Yang de deur wagenwijd open voor Wang Meng door zelf de Amerikaanse Katherine Reutter zwaar te hinderen. Zhou Yang wordt hiervoor gediskwalificeerd, Wang Meng wint met bijzonder gemak haar derde gouden medaille van deze Spelen.
© 2014 - 2024 Kempes, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Winterspelen in Canada hebben niet de snelste ijsbaanWinterspelen in Canada hebben niet de snelste ijsbaanIn 1988 was Canada al de gastheer van alle wereldsporters tijdens de Olympische Winterspelen. In 2010 doet het land dit…
Olympische schaatskampioenen, vrouwenOlympische schaatskampioenen, vrouwenEen van de vele wintersporten, die op de Olympische Winterspelen aan bod komen, speelt zich geheel af op het ijs, om pre…
Alle winterspelen en Nederlandse medailles op een rijAlle winterspelen en Nederlandse medailles op een rijDe Olympische Winterspelen 2018 werden in februari gehouden. Voorafgaande aan deze spelen viel Nederland tijdens voorgaa…
Bezienswaardigheden in VancouverBezienswaardigheden in VancouverVancouver is een stad in het westen van Canada met circa 600.000 inwoners, waarvan vele immigranten uit alle delen van d…

De oorsprong van tai chi chuan – Shaolin chuan (kung fu)De oorsprong van tai chi chuan – Shaolin chuan (kung fu)Hoe heeft tai chi chuan zich ontwikkeld? De meningen zijn erover verdeeld. Tai chi zou ontstaan zijn uit het vroege Shao…
De Olympische helden van Turijn 2006De Olympische helden van Turijn 2006Vijftig jaar na Cortina d’Ampezzo is Italië eindelijk weer aan de beurt om de Olympische Winterspelen te organiseren. In…
Bronnen en referenties
  • http://www.schaatsstatistieken.nl
  • http://www.olympics30.com/
  • http://www.olympischsporterfgoed.nl/cms/showpage.aspx?id=9826
  • www.iifh.com
  • http://www.sportuitslagen.org
  • www.sports-reference.com
  • www.sportgeschiedenis.nl
  • http://data.fis-ski.com/
Kempes (64 artikelen)
Gepubliceerd: 08-02-2014
Rubriek: Sport
Subrubriek: Geschiedenis
Bronnen en referenties: 8
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.