Biografie: Lucien Petit-Breton

De Fransman Lucien Petit-Breton (1882-1917) behoorde in de beginjaren van de 20e eeuw tot de beste wielrenners ter wereld. Hij was de eerste renner die erin slaagde om twee maal het eindklassement van de Tour de France te winnen. Hij won de Tour in 1907 en 1908. Ook brak hij het werelduurrecord. Eveneens won hij diverse klassiekers. Hij overleed tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Pseudoniem

'Petit-Breton' was een pseudoniem. Eigenlijk heette hij Lucien Mazan. In 1882 was hij geboren in het Bretonse dorpje Plessé.
Zijn vader had politieke ambities en was lid van de Republikeinse partij. Nadat die vader bij de parlementsverkiezingen van 1889 een smadelijke nederlaag had geleden, besloot hij om met zijn hele gezin naar Argentinië te emigreren, om daar een nieuw bestaan op te bouwen.

In zijn puberjaren was oorspronkelijk tangodansen de grote passie van Lucien. Dat veranderde, toen hij op z’n zestiende een racefiets won bij een loterij. Voortaan was het zijn grote ambitie om wielrenner te worden. Zijn vader verbood hem echter om wedstrijden te rijden. Hij vond wielrennen een veel te ordinaire sport. Lucien Mazan nam daarom aan wedstrijden deel onder de schuilnaam 'Breton’. Later veranderde hij dat in 'Petit-Breton'. Al snel werd duidelijk dat Lucien een groot talent was. Hij won onder meer een Argentijnse titel op de baan.

Naar Frankrijk

In 1902 keerde Lucien terug naar zijn vaderland. Frankrijk was indertijd het Mekka van de wielersport en Petit-Breton droomde ervan om daar een profwielercarrière op te bouwen.

Baanwielrenner

In eerste instantie blonk hij vooral uit als baanwielrenner. In 1904 won hij op de 'Vélodrome Buffalo' de Bol d'Or, wat indertijd één van de belangrijkste wielerwedstrijden ter wereld was. Deze marathonwedstrijd duurde maar liefst 24 uur. In 1905 pakte Petit-Breton het werelduurrecord, door in een uur 41 kilometer en 110 meter af te leggen.

Wegwielrennen: Tour de France en klassiekers

Later richtte hij zich meer op het wegwielrennen. Petit-Breton bouwde een geweldige erelijst op. Hij won onder meer Parijs-Tours, Milaan-San Remo, Parijs-Brussel en de Ronde van België. Zijn grootste faam dankte hij aan de eindoverwinningen die hij in 1907 en 1908 boekte in de Tour de France. In de Tour van 1907 won hij twee etappes en in de Tour van 1908 won hij vijf etappes.

Spectaculair

Lucien Petit-Breton was in die jaren de populairste wegwielrenner ter wereld. Dat kwam niet alleen door zijn geweldige resultaten, maar ook door zijn spectaculaire, agressieve manier van koersen.

Eerste wereldoorlog

Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, kwam er een einde aan de wielercarrière van Petit-Breton. Hij nam dienst in het elfde legerkorps. Aan het front raakte hij meermaals gewond. Op 20 december 1917 overleed de voormalige wielerkampioen, toen de auto waarin hij als ordonnans reed, frontaal botste op een tegenligger.

Erelijst: belangrijkste overwinningen van Lucien Petit-Breton:

• 1904: Bol d’Or
• 1906: Parijs-Tours
• 1907: Tour de France + Milaan-SanRemo
• 1908: Tour de France + Parijs-Brussel + Ronde van België
• 1909: Vuelta a Cataluna