Sportjournalistiek: Nieuws over sport

Van elke belangrijke sportwedstrijd zijn tegenwoordig wel nieuwsberichten te vinden. Dit was nog kort geleden niet het geval, want de sportjournalistiek bloeide pas op aan het eind van de negentiende eeuw. Sindsdien is sport in de journalistiek steeds belangrijker geworden. Er zijn verschillende manieren waarop sportjournalisten gedurende de jaren verslag hebben gelegd van sportevenementen. De verhouding tussen journalist en sporter is daarbij veranderd.

Sportjournalistiek

Sportjournalistiek ontstond aan het einde van de negentiende eeuw. Sindsdien is het een steeds belangrijkere tak geworden van de journalistiek. Het is ook een aparte tak van de journalistiek, aangezien het niet volledig van toepassing kan zijn op de journalistieke visies. Op sportjournalistiek zijn journalistieke visies niet makkelijk toe te passen. De meeste mensen hebben geen kennis nodig van sportieve gebeurtenissen om beter geïnformeerd te kunnen handelen, behalve dan bij het voeren van een gesprek over sport. Ook is sportjournalistiek net even een wat andere vorm van journalistiek aangezien het voornamelijk een amusementsfunctie vervult. Verder wordt er veel gediscussieerd onder sportjournalisten over wat hun vorm van journalistiek nou precies zou moeten inhouden, en waar ze zich aan moeten houden.

Geschiedenis van de sportjournalistiek

• 1900-1940: Sportjournalist als assistent-bestuurder. Gedurende het eerste kwart van de twintigste eeuw namen de dagbladen de rol van gespecialiseerde sport- en bondsbladen over als belangrijkste verspreiders van sportberichten en –verslagen.
• 1940-1965: Sportjournalist als pedagoog: feitelijke beschrijving van wedstrijden werden vermengd met meer analytische en beschouwende passages. Net als de eerste radioverslaggevers kregen de journalisten meer behoefte om hun persoonlijke impressie van de wedstrijden over te brengen aan de lezers. In deze tijd zagen de sportjournalisten het duidelijk als hun taak niet alleen informatie te verschaffen en daar commentaar op te geven, maar daarbij streefden ze duidelijk naar de publieke opinie met hun verhandelingen te beïnvloeden.

• 1965-1989: Toenadering tot de sporters. De sportbeoefenaren en hun trainers werden in de ogen van sportjournalisten belangrijker. De sportjournalisten gingen zich minder sterk opstellen als vertegenwoordigers van de bestuurders of als opvoeder en begonnen zich meer te richten op de sporters.
• 1989-heden: ‘Starkissers’: de sporters zouden tegenwoordig nog groter en de journalistiek kleiner worden afgebeeld. De journalisten werden meer dan ooit afhankelijk van de welwillendheid van de sporters- in Nederland in het bijzonder de voetballers. Voor de sportjournalist is het vinden van toegang tot de sterren in de sport van groot belang geworden. De vakterm voor deze toegang is het vestigen van ‘lijntjes’.

Sport is commercie

De best bekeken tv-programma's in 2019 waren bijna allemaal sportwedstrijden. Daarmee is sport echt handelswaar. Hybride sportjournalistiek betekent: journalistiek in een commercieel decor. Hierbij kun je denken aan sponsoring programma's, commerciële namen van teams en competities en sponsordecors. Naast al deze commerciële activiteiten rondom sportevenementen is sportjournalistiek natuurlijk ook van invloed op het commercieel succes van een krant! Sport doet economisch veel goed door de populariteit, dit maakt het ook een belangrijk onderdeel voor in een krant.

Wat zijn de functies van sportjournalistiek?

• Amusementsfunctie (welke overheersend is): hiermee worden mensen vermaakt met het sportnieuws.
• Kritiekfunctie: het beoordelen van sportwedstrijden.
• Informatiefunctie: het verslaggeven over sportevenementen.
• Waakhondfunctie: het onderzoek doen naar sport.