IJsklimmen, een grootse uitdaging
Als het wintert verandert een waterval in kolossale ijspegels, in een magische wereld van blauw, wit en transparant ijs. Wanneer gekristalliseerd ijskoud water fonkelt en vlamt in de zon: op zo'n moment roept de verlokking van het ijsklimmen. De grootste uitdaging is vervolgens om je angst onder controle te houden, want het is verschrikkelijk eng. Soms sla je ijsbijlen in ijs van maar enkele centimeters dik. Heb je je daaraan opgetrokken, dan hang je op grote hoogte boven de afgrond...
Wat is dat: ijsklimmen?
IJsklimmen is het beklimmen van opstaand ijs. Zulk opstaand ijs vind je op bepaalde delen van gletsjers, maar ook op bevroren watervallen, wat dus eigenlijk ijsvallen zijn. De meeste ijsklimmers prefereren de bevroren waterval boven de gletsjer.
De oorsprong
IJsklimmen is ontstaan uit het alpinisme, waar pikhouweel en stijgijzers onontbeerlijk waren bij het beklimmen van de gletsjers. Naarmate het terrein waarin de alpinisten zich bevonden extremer werd met steilere bergwanden en fellere kou, werden steeds vaker beginnende ijsklimtechnieken noodzakelijk.
Gevaarlijkste vorm van klimmen
IJsklimmen kan worden aangemerkt als de gevaarlijkste vorm van klimmen, omdat er regelmatig stukken ijs afbreken of ijsvallen instorten. Een ijsklimmer moet daarom:
- beschikken over een enorme kennis van de klimtechniek;
- reusachtige kennis hebben over de opbouw en de verschijningsvormen van het ijs;
- voorzichtig zijn;
- een grote bergklimervaring hebben.
Conclusie
Een ijsklimmer:
- is gedwongen voortdurend zijn grenzen op te zoeken en te verleggen;
- dient te vertrouwen op zijn materiaal;
- moet in een ijzersterke conditie verkeren.
De verschillende verschijningsvormen van het ijs
IJs komt voor in verschillende verschijningsvormen. Zo is er het firnijs dat is ontstaan uit sneeuw. Firnijs is wit en zacht. Een andere ijsvorm is het waterijs, dat heel hard is (zoals een ijsklontje). Elke soort ijs vraagt om een andere benadering. De ijsklimmer zoekt zijn weg naar boven met ijsbijlen en pikkels, met stijgijzers, zekeringen en touwen.
De voorklimmer
Als je voorklimmer bent, ga je als eerste naar boven. Jij bent dan degene die zich meter voor meter naar boven werkt en daarbij zekeringen aanbrengt zodat de andere ijsklimmers veilig langs touwen naar boven kunnen. Als voorklimmer loop je het grootste risico.
De eeuwige verlokking
Wanneer een ijsklimmer eenmaal boven op een ijsval van ongeveer 80 tot 100 meter hoogte staat met koude voeten, bevroren vingers en hondsmoe van het fysiek en mentaal afzien, dan neemt hij zich steevast voor dat dit de aller, aller laatste keer geweest is. Dat hij voortaan nog wel bergen beklimmen zal maar dan in de subtropen of elders. Echter wanneer het eenmaal wintert, dan klinkt opnieuw de verlokking van het ijsklimmen en voor hij het beseft bungelt hij toch weer bij temperaturen lager dan of gelijk aan min20 graden Celsius aan bevroren ijsvallen!