De volledige erelijst Davis Cup winnaars - 1900-2019
De Davis Cup is in 1899 ontsproten uit het brein van een viertal leden van Harvard University. In 1900 vond de eerste ontmoeting plaats tussen de Verenigde Staten en de Britse Eilanden. Tegenwoordig strijden 126 landen in verschillende zones en groepen voor promotie naar een hogere groep of in de wereldgroep voor de Davis Cup-beker. Vanaf 2019 is de landencompetitie hervormd naar een Wereldkampioenschap dat plaatsvindt na het tennisseizoen in november.
Geschiedenis
Van 1900 tot 1945 vond het tornooi plaats onder de naam
International Lawn Tennis Challenge. Sinds 1945 is het omgedoopt naar Davis Cup, genoemd naar grondlegger Dwight Davis. Het tornooi werd in 1899 bedacht door vier leden van het tennisteam van Harvard University die het idee hadden om hun Britse collega's uit te dagen voor een wedstrijd. Vanaf 1904 werden ook Frankrijk en België opgenomen in de competitie, in 1905 sloten ook Oostenrijk en Australazië, een gecombineerd team uit Australië en Nieuw-Zeeland, aan. Later namen steeds meer landen deel aan de competitie. Tot 1972 was de winnaar automatisch geplaatst voor de finale van het jaar nadien, vanaf 1972 moest ook de winnaar aan het ganse tornooi deelnemen.
Opzet
De Davis Cup is een internationale landencompetitie voor heren in het tennis. De deelnemende landen spelen onderlinge duels in vijf groepen: de wereldgroep, groep 1, groep 2, groep 3 en groep 4. In de wereldgroep strijden zestien landen om de Davis Cup-beker via een knock out-systeem. De landen in de andere groepen spelen voor promotie naar een hogere groep. De gepromoveerde landen wisselen dan van plaats met de gedegradeerde landen.
Elk duel tussen twee landen bestaat uit vijf partijen tennis en wordt afgewerkt op een weekend. Op vrijdag worden twee enkelpartijen gespeeld, zaterdag vindt het dubbelspel plaats en zondag worden nog twee enkelwedstrijden afgewerkt. Alle wedstrijden worden naar een best-of-five (drie gewonnen sets) gespeeld. Het land dat drie overwinningen binnenhaalt, wint het duel en gaat een ronde verder. De duels in de regionale groepen 3 en 4 worden naar drie partijen, twee enkels en een dubbel, gespeeld. De wedstrijden worden gespeeld volgens best-of-three (twee gewonnen sets) en alles wordt op één dag afgewerkt.
Records en statistieken
De records en statistieken van de Davis Cup moeten bekeken worden met de kennis dat in de beginfase slechts enkele landen aan de competitie deelnamen. De Verenigde Staten, pioniers van de Davis Cup, behaalden 32 eindoverwinningen en waren 29 keer runner-up. Ze zijn daarmee in beide categorieën recordhouder. Australië, in de beginjaren ook onder Australazië, won de Davis Cup 28 keer en was 19 keer verliezend finalist. Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk vervolledigen het podium: beide landen waren 10 keer eindlaureaat en 8 keer runner-up. België haalde 3 keer de finale (1904, 2015, 2017) maar moest zich telkens met de tweede plaats tevreden stellen. Ook India en Roemenië werden driemaal verliezend finalist.
In 1972 werd afgestapt van het systeem waarbij de winnaar van het jaar voordien automatisch geplaatst was voor de finale. Sinds de invoering van de nieuwe spelformule behaalden de Verenigde Staten 9 titels, Zweden veroverde 7 titels, Australië 6, Spanje 5 en Frankrijk 3.
Meeste titels
De Verenigde Staten hebben niet alleen de meeste titels gewonnen, ze hebben met 7 overwinningen op een rij, van 1920 tot en met 1926, ook de meeste opeenvolgende titels weten binnen te halen. Sinds 1972 hebben 5 landen succesvol hun titel verdedigd: Zweden (1984, 1985 en 1997, 1998) en de VS (1978-1979 en 1981, 1982) slaagden daar zelfs twee keer in, Duitsland (1988, 1989), Spanje (2008, 2009) en Tsjechië (2012, 2013) wisten elk één keer met succes de titel te verdedigen.
Winst na 2-0-achterstand in de finale
Slechts één keer in de geschiedenis van de Davis Cup is het voorgevallen dat een land een 2-0-achterstand in de finale heeft weten om te buigen naar een 3-2-overwinning: in 1939 wist Australië dit huzarenstukje te verwezenlijken tegen de Verenigde Staten.
Drie punten
Sinds 1972 slaagden 14 spelers er in om 3 punten voor hun land te winnen. De Amerikaan Stan Smith was de eerste in 1972, Andy Murray bezorgde in 2015 drie punten aan het Verenigd Koninkrijk tegen België.
Meeste overwinningen
Roy Emerson is de speler met het meeste overwinningen. Hij won met Australië 8 keer de Davis Cup. Vijf andere spelers (Neale Fraser, William Johnston, Stan Smith, Bill Tilden en Richard Norris Williams) staan 7 keer op de erelijst als speler.
Erelijst Davis Cup 1900-2019
jaar | winnaar | finalist | score |
2019 | Spanje | Canada | 2-0 |
2018 | Kroatië | Frankrijk | 3-1 |
2017 | Frankrijk | België | 3-2 |
2016 | Argentinië | Kroatië | 3-2 |
2015 | Verenigd Koninkrijk | België | 3-1 |
2014 | Zwitserland | Frankrijk | 3-1 |
2013 | Tsjechië | Servië | 3-2 |
2012 | Tsjechië | Spanje | 3-2 |
2011 | Spanje | Argentinië | 3-1 |
2010 | Servië | Frankrijk | 3-2 |
2009 | Spanje | Tsjechië | 5-0 |
2008 | Spanje | Argentinië | 3-1 |
2007 | Verenigde Staten | Rusland | 4-1 |
2006 | Rusland | Argentinië | 3-2 |
2005 | Kroatië | Slowakije | 3-2 |
2004 | Spanje | Verenigde Staten | 3-2 |
2003 | Australië | Spanje | 3-1 |
2002 | Rusland | Frankrijk | 3-2 |
2001 | Frankrijk | Australië | 3-1 |
1999 | Australië | Frankrijk | 3-2 |
1998 | Zweden | Italië | 4-1 |
1997 | Zweden | Verenigde Staten | 5-0 |
1996 | Frankrijk | Zweden | 3-2 |
1995 | Verenigde Staten | Rusland | 3-2 |
1994 | Zweden | Rusland | 4-1 |
1993 | Duitsland | Australië | 4-1 |
1992 | Verenigde Staten | Zwitserland | 3-1 |
1991 | Frankrijk | Verenigde Staten | 3-1 |
1990 | Verenigde Staten | Australië | 3-2 |
1989 | West-Duitsland | Zweden | 3-2 |
1988 | West-Duitsland | Zweden | 4-1 |
1987 | Zweden | India | 5-0 |
1986 | Australië | Zweden | 3-2 |
1985 | Zweden | West-Duitsland | 3-2 |
1984 | Zweden | Verenigde Staten | 4-1 |
1983 | Australië | Zweden | 3-2 |
1982 | Verenigde Staten | Frankrijk | 4-1 |
1981 | Verenigde Staten | Argentinië | 3-1 |
1980 | Tsjecho-Slowakije | Italië | 4-1 |
1979 | Verenigde Staten | Italië | 5-0 |
1978 | Verenigde Staten | Verenigd Koninkrijk | 4-1 |
1977 | Australië | Italië | 3-1 |
1976 | Italië | Chili | 4-1 |
1975 | Zweden | Tsjecho-Slowakije | 3-2 |
1974 | Zuid-Afrika | India | forfait |
1973 | Australië | Verenigde Staten | 5-0 |
1972 | Verenigde Staten | Roemenië | 3-2 |
1971 | Verenigde Staten | Roemenië | 3-2 |
1970 | Verenigde Staten | West-Duitsland | 5-0 |
1969 | Verenigde Staten | Roemenië | 5-0 |
1968 | Verenigde Staten | Australië | 4-1 |
1967 | Australië | Spanje | 4-1 |
1966 | Australië | India | 4-1 |
1965 | Australië | Spanje | 4-1 |
1964 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1963 | Verenigde Staten | Australië | 3-2 |
1962 | Australië | Mexico | 5-0 |
1961 | Australië | Italië | 5-0 |
1960 | Australië | Italië | 4-1 |
1959 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1958 | Verenigde Staten | Australië | 3-2 |
1957 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1956 | Australië | Verenigde Staten | 5-0 |
1955 | Australië | Verenigde Staten | 5-0 |
1954 | Verenigde Staten | Australië | 3-2 |
1953 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1952 | Australië | Verenigde Staten | 4-1 |
1951 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1950 | Australië | Verenigde Staten | 4-1 |
1949 | Verenigde Staten | Australië | 4-1 |
1948 | Verenigde Staten | Australië | 5-0 |
1947 | Verenigde Staten | Australië | 4-1 |
1946 | Verenigde Staten | Australië | 5-0 |
1939 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1938 | Verenigde Staten | Australië | 3-2 |
1937 | Verenigde Staten | Verenigd Koninkrijk | 4-1 |
1936 | Verenigd Koninkrijk | Australië | 3-2 |
1935 | Verenigd Koninkrijk | Verenigde Staten | 5-0 |
1934 | Verenigd Koninkrijk | Verenigde Staten | 4-1 |
1933 | Verenigd Koninkrijk | Frankrijk | 3-2 |
1932 | Frankrijk | Verenigde Staten | 3-2 |
1931 | Frankrijk | Verenigd Koninkrijk | 3-2 |
1930 | Frankrijk | Verenigde Staten | 4-1 |
1929 | Frankrijk | Verenigde Staten | 3-2 |
1928 | Frankrijk | Verenigde Staten | 4-1 |
1927 | Frankrijk | Verenigde Staten | 3-2 |
1926 | Verenigde Staten | Frankrijk | 4-1 |
1925 | Verenigde Staten | Frankrijk | 5-0 |
1924 | Verenigde Staten | Australië | 5-0 |
1923 | Verenigde Staten | Australië | 4-1 |
1922 | Verenigde Staten | Australië | 4-1 |
1921 | Verenigde Staten | Japan | 5-0 |
1920 | Verenigde Staten | Australië | 5-0 |
1919 | Australië | Verenigd Koninkrijk | 4-1 |
1914 | Australië | Verenigde Staten | 3-2 |
1913 | Verenigde Staten | Verenigd Koninkrijk | 3-2 |
1912 | Britse Eilanden | Australazië | 3-2 |
1911 | Australazië | Verenigde Staten | 4-0 |
1909 | Australazië | Verenigde Staten | 5-0 |
1908 | Australazië | Verenigde Staten | 3-2 |
1907 | Australazië | Britse Eilanden | 3-2 |
1906 | Britse Eilanden | Verenigde Staten | 5-0 |
1905 | Britse Eilanden | Verenigde Staten | 5-0 |
1904 | Britse Eilanden | België | 5-0 |
1903 | Britse Eilanden | Verenigde Staten | 4-1 |
1902 | Verenigde Staten | Britse Eilanden | 3-2 |
1900 | Verenigde Staten | Britse Eilanden | 3-0 |