Argentinië en Nederland in het voetbal

Nederland en Argentinië hebben elkaar in de geschiedenis van het voetbal slechts tien keer ontmoet. De laatste keer gebeurde dat tijdens de halve finales van het WK 2014 in Brazilië (0-0), die Nederland door strafschoppen verloor. De belangrijkste wedstrijd tussen beide elftallen tot nu toe was de finale van het WK 1978 in Argentinië. Toen verloor Oranje in de verlenging met 3-1. Tot nu toe was dat de enige verliespartij van Oranje tegen de 'albiceleste'.

Eindronde van het WK

Met een doelsaldo van 7-4 in het voordeel van Oranje heeft Argentinië één keer op een WK van het Nederlands elftal kunnen winnen, won Nederland twee keer en werd er twee keer gelijkgespeeld. Die ene winst van Argentinië was echter het belangrijkst, omdat dat gebeurde in de finale van het WK van 1978. Daarmee werd dat land voor het eerst in zijn historie wereldkampioen voetbal.

2de Groepsronde WK 1974: Nederland−Argentinië 4 − 0

Gelsenkirchen, 26 juni 1974
Deze wedstrijd, in de tweede groepsfase van het WK in West-Duitsland, deed de voetbalwereld definitief met het 'totaalvoetbal' kennismaken, dat het Nederland van bondscoach Rinus Michels beroemd maakte. Tot grote frustratie van de Argentijnse spelers kwamen die negentig minuten lang nauwelijks in het spel voor en werd het een monoloog van een weergaloos Oranje, met een Johan Cruijff op zijn best. Hij was het die Oranje's eerste treffer maakte, en de derde, van Johnny Rep, aangaf. Zijn tweede doelpunt, de vierde van de wedstrijd, was een ware 'beauty', één van de hoogtepunten van de Oranje-historie.

Doelpunten: 1-0 Cruijff ('12); 2-0 Krol ('25); 3-0 Rep ('73); 4-0 Cruijff ('88)

Finale WK 1978: Argentinië−Nederland 1−1 (3−1 n.v.)

Buenos Aires, 25 juni 1978
In het stadion van het Argentijnse River Plate begon de WK-finale tussen Argentinië en Nederland te laat omdat de Argentijnse spelers eerst te laat op het veld verschenen en daarna bij de scheidsrechter begonnen te protesteren vanwege een verband om de pols van René van de Kerkhof. Nederland dreigde de wedstrijd te verlaten, waarmee van te voren alvast een grimmige sfeer bepaald werd: het zou dan ook een bikkelharde wedstrijd worden. Nederland begon met domineren, maar gaandeweg kwam Argentinië meer in de wedstrijd. Er waren enkele kansen voor Daniel Passarella en voor Johnny Rep en Rob Rensenbrink. In de 38ste minuut laveerde de Argentijnse aanvaller Mario Kempes door de Nederlandse defensie en schoot de bal langs doelman Jan Jongbloed: 1-0 (zie inleidende foto). Dat was tevens de ruststand.

Na de thee probeerde Nederland wel het één en ander aan deze achterstand te doen, maar het moest tot de 82ste minuut duren voordat invaller Dick Nanninga een voorzet van René van de Kerkhof in het Argentijnse doel wist te koppen. In de laatste minuut van de reguliere speeltijd schoot Rob Rensenbrink nog vanuit een moeilijke hoek op de Argentijnse goal, maar de bal belandde op de paal. Het gevolg was dat er verlengd moest worden. In die periode bleken de Argentijnen uiteindelijk over de langste adem te beschikken: het was dan ook alweer Kempes, die de 2-1 op het bord bracht. In de tweede helft van de verlenging werd het zelfs nog erger voor Nederland toen Daniel Bertoni de 3-1 tegen de touwen schoot, na een pass van 'man of the match' Kempes. Zo werd voor de tweede keer op rij niet Nederland, maar Argentinië wereldkampioen.

Doelpunten: 1-0 Kempes ('38); 1-1 Nanninga ('82); 2-1 Kempes ('105); 3-1 Bertoni ('116)

Kwartfinale WK 1998: Nederland−Argentinië 2−1

Marseille, 4 juli 1998
Pas tien jaar later zou in Frankrijk de revanche komen. Patrick Kluivert bezorgde Nederland al in de 12ste minuut een 1-0 voorsprong. Lang kon daar echter niet van genoten worden, want vijf minuten later was het 'Piojo' (Vlo) Lopez, die geheel vrijstaand Edwin van der Sar verschalkte: 1-1. De rest van de eerste helft was een ware krachtmeting, met kansen over en weer, zonder dat er verder gescoord werd. De tweede helft begon met een Nederlandse suprematie. In de 75ste minuut beging Arthur Numan echter een overtreding op Diego Simeone, waarmee hij zijn tweede gele kaart verdiende. Rood dus. Daarmee kreeg Argentinië een uitgelezen kans om terug in de wedstrijd komen. Het was dan ook Gabriel Batistuta, die zijn gevaarlijke moment vond: zijn schot passeerde echter dan wel Van der Sar, maar belandde tot opluchting van de Oranje-fans op de paal.

Niet lang daarna kwam het tot een handgemeen tussen Ariel Ortega en de Nederlandse doelman, waarbij de eerste een kopbeweging maakte en de laatste naar de grond viel. Ook Ortega kon zo dus met rood vertrekken, waarmee het evenwicht weer enigszins hersteld werd. Zo leek het op een verlenging uit te draaien, ware het niet dat in de één na laatste minuut van de reguliere speeltijd de indrukwekkende figuur van Dennis Bergkamp ten tonele verscheen. Frank de Boer passte vanaf eigen helft een diagonale lange pass op maat. Bergkamp nam die in het Argentijnse strafschopgebied met rechts aan, omspeelde in een vloeiende beweging een verdediger en schoot met zijn linkerbeen in de linkerbovenhoek: 2-1. Dat doelpunt wordt nog steeds beschouwd als één van de prachtigste doelpunten van de WK-geschiedenis. Zo stond Nederland 20 jaar later weer eens in een halve finale van een wereldkampioenschap.

Doelpunten: 1-0 Kluivert ('12); 1-1 López ('17); 2-1 Bergkamp ('89)

Groepsronde WK 2006: Nederland−Argentinië 0−0

Frankfurt, 21 juni 2006
In de groepsronde stond er weinig op het spel toen Argentinië en Nederland voor de vierde keer op een WK hun degens kruisten. Beide landen hadden de twee voorgaande wedstrijden gewonnen en waren al geplaatst voor de achtste finale. De wedstrijd zou alleen bepalen wie als eerste door zou gaan. Bondscoach Marco van Basten besloot om spelers met een gele kaart niet op te stellen. Argentinië was dezelfde mening toegedaan en zou ook niet tot het uiterste gaan, waardoor het bij een doelpuntloos gelijkspel zou blijven.

Halve finale WK 2014: Nederland-Argentinië 0-0 (0-0 n.v.)

São Paulo, 9 juli 2014
Oranje speelde een vrij matige eerste helft, waarin de enige wapenfeiten een vrije trap van de Argentijnse sterspeler Lionel Messi, die doelman Jasper Cilessen uitstekend hield, en een afstandsschot van Wesley Sneijder, die naast ging, waren. In de tweede helft, met Jordi Clasie voor Nigel de Jong, bleef het een zeer tactische wedstrijd waarin beide defensies de aanval neutraliseerden. Centrale verdedigers Ron Vlaar, Stefan de Vrij en ook Argentijn Javier Mascherano speelden dan ook de wedstrijd van hun leven. Twee minuten voor tijd werd de tot dan toe geannuleerde Arjen Robben dan toch plotseling door Sneijder voor het Argentijnse doel vrijgezet. Hij wachtte echter net iets te lang met schieten, waardoor de Mascherano in een sliding het schot kon blokkeren. Zo werd een dreigende verlenging dus niet voorkomen.

Daarin vestigde bondscoach Van Gaal zijn hoop op Klaas Jan Huntelaar, die een teleurstellende Robin van Persie kwam vervangen. Ook hij kon echter weinig uitrichten midden in een kluwe Argentijnse verdedigers. Er waren slechts nog kansjes voor Rodrigo Palacio namens Argentinië en Dirk Kuyt, maar die zouden strafschoppen niet kunnen voorkomen. Uitgerekend uitblinker Ron Vlaar schoot de eerste strafschop namens Nederland tegen de Argentijnse doelman Sergio Romero. Ook de strafschop van Wesley Sneijder, het hele toernooi al weinig overtuigend, werd door Romero geblokt. En zo spatte een droom uiteen en werd de 'grote' finale in Rio de Janeiro niet gehaald. Zestien jaar later zou Nederland opnieuw een troostfinale spelen, deze keer tegen gastland Brazilië.

Vriendschappelijk

In vriendschappelijke duels won Nederland twee keer en werd er twee keer gelijkgespeeld. Argentinië won nog nooit. Het doelsaldo is 6-2 in het voordeel van Nederland.

Nederland−Argentinië 4−1

Amsterdam, 26 mei 1974
Doelpunten: 1-0 Neeskens ('29); 2-0 Rensenbrink ('31); 2-1 Strik ('34, e.d.); 3-1 Strik ('74); 4-1 Haan ('77)

Nederland−Argentinië 0−0

Bern, 22 mei 1979
Doelpunten: geen

Nederland−Argentinië 1−1

Amsterdam, 31 maart 1999
Doelpunten: 1-0 Davids ('10); 1-1 Batistuta ('83)

Nederland−Argentinië 1-0

Amsterdam, 12 februari 2003
Doelpunten: 1-0 Van Bronckhorst ('86)

In totaal werden er zodoende acht wedstrijden tussen Argentijnen en Nederlanders gespeeld. Daarvan won Nederland er vier, Argentinië één keer en werd er drie keer gelijkgespeeld. Het totale doelsaldo is 13-6 in het voordeel van Nederland.