Ajax 1972: De wereldbeker is voor Ajax
De eindstrijd om de wereldbeker ging vanaf 1960 tussen de winnaars van de Europa Cup 1 en Copa Libertadores uit Zuid-Amerika. In 1971 deed Ajax als houder van de Europa Cup 1 door allerlei omstandigheden niet mee aan de eindstrijd en werd vervangen door de andere finalist Panathinaikos. Een jaar later speelde Ajax, ondanks diverse bezwaren, wel om de wereldbeker tegen het Argentijnse Independiente. Na een veldslag in Buenos Aires (1-1) werd er thuis met 3-0 gewonnen door o.a. twee doelpunten van goudhaantje Johnny Rep. De vurige wens van de supporters was uitgekomen: 'Ajax wint de wereldcup'.
Eindelijk spelen voor de wereldbeker
Nadat aartsrivaal Feyenoord in 1970 al de wereldbeker voor clubteams had gewonnen werd de roep van het Amsterdamse publiek (‘Ajax wint de wereldcup’) steeds groter om die prestatie te evenaren.
Al in 1971 had Ajax de kans gehad om als Europa Cup 1-winnaar de wereldbeker voor Nederland te behouden, maar door allerlei omstandigheden ging de finale tegen Nacional uit Uruguay niet door. Verliezend finalist Panathinaikos nam de honneurs waar maar wist de wereldbeker niet naar Europa te halen. Een jaar later, na de Europa Cup-1 winst tegen Inter Milan (2-0), kon Ajax het zich niet veroorloven om weer af te haken voor de wereldbekerfinale.
De twee duels tegen het Argentijnse Independiente stonden al vroeg in het seizoen 1972-1973 gepland, 6 en 28 september. De Argentijnen waren winnaar geworden van de Zuid-Amerikaanse Copa Libertadores en hadden al tweemaal eerder in de finale van de wereldbeker gestaan, in 1964 en 1965 was Inter Milan echter tweemaal te sterk. De Amsterdammers hadden een goede generale voordat de lange vliegreis van achttien uur naar Buenos Aires werd ondernomen. PSV was door Ajax overklast in eigen huis met 0-3 door drie doelpunten van Piet Keizer. Ajax was er dus klaar voor. In Argentinië aangekomen bleken Johan Cruijff en Horst Blankenburg echter ziek te zijn geworden maar konden desondanks toch gewoon beginnen aan de wedstrijd.
Niet ongeschonden uit de strijd
Opgezweept door zeventigduizend hysterische toeschouwers, waaronder zich zo’n 150 Ajax-supporters bevonden, werd de eerste finale een ware veldslag waarbij goed voetbal bijna onmogelijk was. Na nauwelijks vijf minuten spelen had Johan Cruijff Ajax al op een 0-1 voorsprong gezet en dat was het sein voor de Argentijnen om de al geslepen messen nog scherper te maken. De Russische arbiter Tofik Bakhramov stond er bij, keek er naar, maar was veel te lankmoedig in zijn optreden. Johan Cruijff werd het eerste slachtoffer en moest al na een half uur spelen het veld verlaten na de zoveelste Argentijnse charge. Ajax wilde niet meer voetballen en verdedigde de voorsprong, Independiente kon niet beter en hoopte om een kans die altijd wel zou komen. Acht minuten voor tijd kwam deze kans door een schot van Benito Sá (1-1). Even leek het er op dat Independiente ook nog onverdiend zou winnen maar de paal redde Ajax.
Na afloop werd meteen duidelijk waarom Ajax vorig seizoen niet wilde spelen om de wereldbeker en dat volgend seizoen ook niet meer zou doen. Na Johan Cruijff waren ook Sjaak Swart, Horst Blankenburg en Johan Neeskens niet ongeschonden uit de strijd gekomen. ‘Dit eens, maar nooit weer’, was de algemene conclusie in het Ajax-kamp. Maar er moest natuurlijk nog wel even een returnwedstrijd worden gespeeld in Amsterdam.
Finale (6 september 1972): Independiente - Ajax 1-1 (0-1) |
Scoreverloop | 5. Johan Cruijff 0-1, 82. Benito Sá 1-1 |
Scheidsrechter | Tofik Bakhramov (Rusland) |
Gele kaarten | Eduardo Andrés Maglioni (Independiente), Sjaak Swart (Ajax) |
Stadion | Estadio Cordero in Buenos Aires (70.000 toeschouwers) |
Opstelling Independiente | Emilio Santoro, Eduardo Commisso, Miguel Angel López, Benito Sá, Elvio Ricardo Pavoni,
Miguel Angel Raimondo (70. Carlos Alberto Bulla), José Omar Pastoriza, Alejandro Semenewicz, Augustín Balbuena, Eduardo Andrés Maglioni, Dante Mírcoli. Coach: Roberto Ferreiro. |
Opstelling Ajax | Heinz Stuy, Wim Suurbier, Barry Hulshoff, Horst Blankenburg, Ruud Krol, Arie Haan, Johan Neeskens, Gerrie Mühren, Sjaak Swart, Johan Cruijff (25. Arnold Mühren), Piet Keizer. Coach: Stefan Kovács. |
De beste van de wereld
Het armlastige Independiente, dat veel financiële zorgen kende, gokte in het Olympisch Stadion wederom op een remise. Bij een gelijkspel zou deze wedstrijd namelijk enkele dagen later weer op het programma komen te staan maar dan in De Kuip in Rotterdam. Voor de Argentijnen betekende dit extra duel meer geld. Maar het was Johan Neeskens die al in de twaalfde minuut de wedstrijd openbrak en de 1-0 scoorde. Tot aan de rust gebeurde er eigenlijk niet veel meer, Ajax was sterker dan Independiente maar drukte niet echt door. Ook in het tweede bedrijf werd het voetbal niet echt veel beter tot ontevredenheid van het vijftigduizend koppige publiek en trainer Stefan Kovács. Johnny Rep werd ingebracht en nauwelijks vijf minuten later stormde Johan Cruijff alleen op doelman Emilio Santoro af en gaf de bal naar de meegelopen Johnny Rep die beheerst scoorde (2-0). De Argentijnen moesten nu uit hun schulp kruipen en kregen een paar kansen maar lieten deze onbenut. Tien minuten voor tijd werd de definitieve knock-out voor Independiente een feit toen Johan Cruijff met een bekeken bal Johnny Rep alleen voor de doelman zette. Deze laatste omspeelde de Argentijnse sluitpost en schoot de 3-0 binnen.
Onder de ‘Zilvervloot’ en ‘Ajax heeft de wereldcup’ werd de wedstrijd bekwaam uitgespeeld. Koningin Juliana overhandigde de wereldbeker aan Ajax-aanvoerder Piet keizer en de ereronde, met witte badjassen, kon beginnen. De bekerwinst werd uitbundig gevierd maar niet uitzinnig: de Europa Cup 1 winnen was toch belangrijker dan het winnen van de wereldbeker.
Return (28 september 1972): Ajax - Independiente 3-0 (1-0) |
Scoreverloop | 12. Johan Neeskens 1-0, 65. Johnny Rep 2-0, 79. Johnny Rep 3-0 |
Scheidsrechter | José Romei (Paraguay) |
Gele kaart | Piet Keizer (Ajax) |
Stadion | Olympisch Stadion in Amsterdam (50.000 toeschouwers) |
Opstelling Ajax | Heinz Stuy, Wim Suurbier, Barry Hulshoff, Horst Blankenburg, Ruud Krol, Arie Haan, Johan Neeskens, Gerrie Mühren, Sjaak Swart (61. Johnny Rep), Johan Cruijff, Piet Keizer. Coach: Stefan Kovács. |
Opstelling Independiente | Emilio Santoro, Eduardo Commisso, Miguel Angel López, Benito Sá, Elvio Ricardo Pavoni,
José Omar Pastoriza, Luis Garisto (73. Magán), Alejandro Semenewicz, Augustín Balbuena, Eduardo Andrés Maglioni, Dante Mírcoli (61. Carlos Alberto Bulla). Coach: Roberto Ferreiro. |
Topscorers
Speler | Doelpunten |
Johnny Rep | 2 |
Johan Cruijff | 1 |
Johan Neeskens | 1 |
Selectie
Speler | Wedstrijden |
Heinz Stuy | 2 |
Wim Suurbier | 2 |
Barry Hulshoff | 2 |
Horst Blankenburg | 2 |
Ruud Krol | 2 |
Arie Haan | 2 |
Johan Neeskens | 2 |
Gerrie Mühren | 2 |
Sjaak Swart | 2 |
Johan Cruijff | 2 |
Piet Keizer | 2 |
Arnold Mühren | 1 |
Johnny Rep | 1 |