Ajax 1995: Strafschoppen brengen Ajax de wereldbeker
Op dinsdag 28 november 1995 stond de finale om de wereldbeker voor clubteams op het programma. Ajax, de winnaar van Champions League, moest aantreden tegen het Braziliaanse Grêmio FB, dat de Copa Libertadores had veroverd. Na 120 minuten voetbal was er nog steeds niet gescoord in Tokio waar de eindstrijd plaats vond. Een bloedstollende strafschoppenreeks volgde en uiteindelijk werd Ajax winnaar van de wereldbeker.
De feiten vooraf
Voor de tweede maal in de historie speelde Ajax, dat de Champions League in 1995 had gewonnen, in de finale van de wereldbeker. In 1972 wonnen de Amsterdammers deze beker tegen het Argentijnse Independiente na een 1-1 gelijkspel en een 3-0 thuiszege. Ook in 1971 en 1973 had Ajax als Europa Cup 1-winnaar de mogelijkheid om strijden om de wereldbeker, maar in beide gevallen weigerde Ajax waardoor respectievelijk Panathinaikos en Juventus de honneurs waarnamen namens Europa.
Tegenstander in de finale in Tokio voor Ajax was Grêmio FB, dat de Copa Libertadores had gewonnen ten koste van het Atlético Nacional uit Colombia met 3-1 en 1-1. De club uit Brazilië had tweemaal eerder in de finale van de Copa Libertadores gestaan: tegen Penãrol uit Uruguay werd in 1983 gewonnen, tegen Independiente uit Argentinië in 1984 verloren. Grêmio FB had, net als Ajax, eenmaal eerder voor de finale van de wereldbeker gespeeld en gewonnen. In 1983 werd Hamburger SV na verlenging met 2-1 verslagen.
Ajax oppermachtig in Nederland en Europa
Ajax stond voor de finale van de wereldbeker, ook wel Toyota Cup genoemd naar de sponsor, op het toppunt van haar macht. Naast de Champions League was de landstitel en de Nederlandse Supercup gewonnen en stonden de Amsterdammers ongeslagen bovenaan in de eredivisie met acht punten voorsprong op nummer twee PSV. Alleen deze laatste ploeg wist een puntje (1-1) tegen Ajax te behalen. In anderhalf jaar tijd hadden de roodwitten in alle competities slechts één nederlaag geleden en wel op 8 maart 1995 in de kwartfinale van de KNVB-beker in het Olympisch Stadion tegen Feyenoord na een ‘sudden death’-doelpunt van Mike Obiku (1-2). In competitieverband waren de Amsterdammers al 49 duels ongeslagen en ook in de Champions League kon niemand winnen van de Amsterdammers. De laatste wedstrijd voor het vertrek naar Japan was op 22 november een ‘demonstratieduel’ geworden in Madrid. Een superieur spelend Ajax won met ‘maar’ 0-2 van Real Madrid dat blij mocht zijn het geen 0-4 of 0-5 was geworden want twee glaszuivere Ajax-doelpunten werden ten onrechte afgekeurd.
Strafschoppen bezorgen Ajax de tweede wereldbeker
Op dinsdag 28 november, 11:15 uur Nederlandse tijd, zagen 47.000 toeschouwers in het National Stadium in Tokio dat beide ploegen elkaar in evenwicht hielden. Echt spectaculair was de strijd niet omdat er te weinig doelrijpe kansen ontstonden voor beide doelen. Tien minuten na rust moesten de Brazilianen met tien man verder toen Catalino Rivarola na twee gele kaarten van het veld werd gezonden. Patrick Kluivert raakte nog de lat maar gescoord werd er niet meer. In de verlenging was een afspiegeling te zien van de eerste negentig minuten waardoor de eindstand na 120 minuten voetbal eindigde in 0-0.
Voor het eerst in de historie moest Ajax strafschoppen nemen in een internationale finale om als winnaar te voorschijn te komen. De eerste drie strafschoppen van Dinho, Patrick Kluivert en Francisco Arce werden gemist, daarna werd door iedereen raak geschoten zodat de laatste strafschop de beslissing kon brengen. Aanvoerder Danny Blind werd de grote held door de strafschop te benutten en Ajax voor de tweede maal in de historie de wereldbeker te bezorgen. Diezelfde Danny Blind mocht als eerste speler de wereldbeker in ontvangst nemen en kreeg tevens, als ‘Meest waardevolle speler’, een auto cadeau van sponsor Toyota! Twee dagen later kreeg een bomvol Museumplein in Amsterdam de helden met de wereldbeker te zien en kon het feest opnieuw beginnen.
Finale (28 november 1995): Ajax - Grêmio FB 0-0 (0-0) Ajax wint na strafschoppen met 4-3 |
Scoreverloop | Dinho mist, Patrick Kluivert mist, Francisco Arce mist, Ronald de Boer 1-0, Magno Mocelin 1-1, Frank de Boer 2-1, Gelson da Silva 2-2, Finidi George 3-2, Adilson Dias Batista 3-3, Danny Blind 4-3 |
Scheidsrechter | David Elleray (Engeland) |
Gele kaarten | Nwankwo Kanu, Edgar Davids (Ajax), Francisco Arce, Luis Carlos Goiano, Arilson da Costa, Gelson da Silva (Grêmio FB) |
Rode kaart | 57. Catalino Rivarola (Grêmio FB) 2x geel |
Stadion | National Stadium in Tokio (47.000 toeschouwers) |
Opstelling Ajax | Edwin van der Sar, Michael Reiziger, Danny Blind, Frank de Boer, Winston Bogarde, Ronald de Boer, Jari Litmanen (95. Martijn Reuser), Edgar Davids, Finidi George, Patrick Kluivert, Marc Overmars (69. Nwankwo Kanu). Coach: Louis van Gaal. |
Opstelling Grêmio FB | Danrlei de Deus, Francisco Arce, Catalino Rivarola, Adilson Dias Batista, Dinho, Roger Marchado Margues, Paulo Nunes, Luis Carlos Goiano, Mario Jardel (80. Magno Mocelin), Arilson da Costa (67. Luciano Williames), Carlos Miguel da Silva (98. Gelson da Silva). Coach: Luiz Felipe Scolari. |
Selectie
Speler | Wedstrijden |
Edwin van der Sar | 1 |
Michael Reiziger | 1 |
Danny Blind | 1 |
Frank de Boer | 1 |
Winston Bogarde | 1 |
Ronald de Boer | 1 |
Edgar Davids | 1 |
Finidi George | 1 |
Patrick Kluivert | 1 |
Jari Litmanen | 1 |
Marc Overmars | 1 |
Nwankwo Kanu | 1 |
Martijn Reuser | 1 |