Say Oe A Ed de Goey!

Ed de Goey was tussen 1990 en 1997 eerste keeper van de Rotterdamse voetbalclub Feyenoord. Vanwege zijn saaie en soms zelfs ijskoude uitstraling in het doel kreeg hij de bijnaam ‘Ed Konijn’. Ondanks zijn slungelachtige postuur ontwikkelde De Goey zich tot een topkeeper met geweldige reflexen. Als opvolger van Hans van Breukelen kwam hij tot 31 interlands. In 2006 beëindigde De Goey zijn actieve voetbalcarrière. Sindsdien is hij aan de slag als keeperstrainer.

Ed

De voormalig keeper komt op 20 december 1966 in Gouda ter wereld als Eduard Franciscus de Goey (ook wel De Goeij), roepnaam ‘Ed’. Hij begint met voetballen in de jeugd van amateurclub Olympia in zijn geboortestad en speelt daar tot hij in zijn tienerjaren wordt opgemerkt door Sparta.

Sparta

In de zomer van 1984 tekent de dan zeventienjarige De Goey bij Sparta Rotterdam. Vanaf het seizoen 1985/1986 wordt hij eerste keeper. In totaal speelt de bijna twee meter lange De Goey 146 wedstrijden bij de Kasteelclub. In 1990 vertrekt hij voor 500.000 gulden naar de andere kant van de Maas om de legendarische Joop Hiele op te volgen tussen de palen bij Feyenoord.

Feyenoord

De Feyenoordfans hebben in eerste instantie weinig vertrouwen in De Goey. In dertien jaar bij het eerste elftal van Feyenoord was zijn voorganger Joop Hiele uitgegroeid tot een clubicoon. Hiele was in het veld een verbaal krachtige doelman en een echte persoonlijkheid, dit in tegenstelling tot de timide De Goey. Het lijkt een ondankbare taak om Hiele te doen vergeten in De Kuip.

De Goey is niet onder de indruk. Zijn onverstoorbare karakter helpt hem daar bij. Al snel laat hij de supporters in De Kuip zien dat hij qua persoonlijkheid misschien de tegenpool is van zijn voorganger, maar qua talent niets voor hem onderdoet. Bij de eerste oefenwedstrijden van het seizoen wordt de naam Hiele nog een paar keer gescandeerd door de Feyenoordaanhang, maar het duurt niet lang voordat het ‘Oe a Ed de Goey, say oe-a Ed de Goey’ door de stadions raast.

Tussen 1990 en 1997 speelt De Goey 309 officiële wedstrijden voor Feyenoord. Vooral de eerste jaren pakt de doelman veel punten voor zijn ploeg. Viermaal haalt de stadionclub in deze periode de KNVB-beker binnen (1991, 1992, 1994, 1995), één keer de Nederlandse Supercup (1991) en in 1993 wint Feyenoord onder leiding van Willem van Hanegem het landskampioenschap.

Na de WK voetbal van 1994 in Amerika, waar De Goey eerste keeper is bij het Nederlands elftal, lijkt hij niet meer de puntenpakker voor Feyenoord te zijn die hij de eerste jaren was. Ook de relatie met keeperstrainer Pim Doesburg verslechtert.

Chelsea

In de zomer van 1997 wordt De Goey voor 2.250.000 pond getransfereerd naar het Engelse Chelsea. Bij deze club vindt hij zijn oude vorm terug. In zijn zes jaar op Stamford Bridge wint De Goey de Europa Cup voor Bekerwinnaars (1998), de Europese Super Cup (1998), de League Cup (1998), de FA Cup (2000) en de Charity Shield (2000). De laatste drie seizoenen in Londen belandt hij op de bank ten faveure van de Italiaanse keeper Carlo Cudicini. In totaal speelt De Goey 179 wedstrijden voor Chelsea en in 71 daarvan houdt hij de nul.

Stoke City

In 2003 verhuist De Goey transfervrij naar Stoke City. Hij speelt er drie seizoenen voor hij in 2006 zijn keepershandschoenen aan de wilgen hangt. Hij komt in totaal tot 56 officiële wedstrijden voor de op één na oudste professionele voetbalclub ter wereld.

Oranje

Van 1992 tot en met 2002 wordt De Goey opgeroepen voor het Nederlands elftal, vaak als tweede keus. In eerste instantie is hij tweede man achter Hans van Breukelen, later mag hij Edwin van der Sar warmschieten voor de interlandwedstrijden. Alleen tussen 1992 en 1996 is hij eerste keus. Hij komt tot 31 interlands. De Goey speelt alle WK-wedstrijden tijdens de WK van 1994 in Amerika. Hij krijgt veel kritiek na de verloren kwartfinalewedstrijd tegen Brazilië. De winnende treffer van Branco lijkt volgens de criticasters houdbaar.

Keeperstrainer

In het seizoen 2006/2007 doet De Goey ervaring op als keeperstrainer bij zijn oude club Chelsea. In 2007 gaat hij in dezelfde functie aan de slag bij de Engelse voetbalclub Queen Park Rangers, maar na vijf maanden wordt hij plotseling ontslagen omdat de club een nieuwe eigenaar krijgt. In juli 2010 tekent hij een tweejarig contract bij RKC Waalwijk als keeperstrainer.

Ed Konijn

De Goey wordt vaak gezien als ‘een aparte’ in de voetbalwereld. De introverte doelman met zijn kenmerkende slungelachtige postuur, lichte bierbuik en bijpassende vlassnor lijkt niet te passen in de machocultuur van het profvoetbal. In een wereld vol grote ego’s en grote auto’s valt iemand die het maken van puzzels van 5000 stukjes als grootste hobby noemt, op zijn zachtst gezegd op. Die rustige en kalme uitstraling levert hem de bijnaam ‘Ed Konijn’ op.

De Goey rijdt na de training linea recta terug naar zijn vrouw, zoals iedere normale werknemer dat na zijn werk doet. Met zijn medespelers heeft de keeper nauwelijks contact. Journalisten laten De Goey links liggen, aangezien hij nooit op een bijzondere uitspraak valt te betrappen. Juist omdat De Goey zo normaal lijkt, wordt de doelman een held bij het Feyenoordlegioen.

Paul Onkenhout beschrijft het in zijn column ‘Een voetballer met een snor’ uit 2003 als volgt: “De Goey is zó gewoon dat het niet normaal meer is. Dat hij een 'beetje een aparte' is, ligt niet aan hem - hij is namelijk helemaal niet apart - maar aan de voetbalwereld waar zoals bekend slechts een enkeling gewoon is.”

Ook zijn ploeggenoot bij Feyenoord Henk Fräser doet in een uitzending van Feyenoord TV een boekje open over de keeper. Fräser: “We zijn wel eens naar de Canarische Eilanden geweest met Feyenoord. Dan gingen we op stap, maar bleef Ed in het hotel. Ik kwam een keer terug en Ed lag op de grond te slapen. Dat was normaal toen, want geen enkel bed was groot genoeg voor hem. Ik had een drankje op en stapte boven op hem. Maar hij werd niet wakker. Zelfs in zijn slaap was hij serieus.”

Pim Doesburg

Tijdens De Goeys’ periode bij Feyenoord is Pim Doesburg keeperstrainer. De Goey en Doesburg zijn, zoals de laatste het in een aflevering van Feyenoord TV noemt, ‘nooit vrienden geweest’. De scheldkanonnades van de keeperstrainer zijn legendarisch. Doesburg is iemand van de oude stempel. Hij wil mensen kapot zien gaan op een training, hij wil iemand afbeulen. Het onderste moet uit de kan.

De Goey daarentegen is van nature een beetje lui. Hij is vooral zo ver gekomen vanwege zijn talent. De keeper heeft standaard het hoogste vetpercentage van alle Feyenoordspelers. Zijn bierbuikje is vaak een dankbaar onderwerp voor grappen in de kleedkamer.

Doesburg wordt gek van de lakse houding van De Goey. De Goey wordt op zijn beurt gek van de verbale aanvallen van Doesburg. De keeper vertrekt uiteindelijk naar Chelsea zonder ook maar een woord van afscheid of dank aan Doesburg te richten. Ondanks de moeizame werkrelatie geeft Doesburg wel toe dat De Goey één van de meest talentvolle keepers is met wie hij heeft gewerkt.