Wedstrijd van toen: Feyenoord - Olympique Marseille (1999)

Wanneer je slechte tijden meemaakt, denk je automatisch terug aan betere tijden. Gelukkig zijn er ook voor Feyenoord-supporters betere tijden geweest. Eind 1999 trof Feyenoord Olympique Marseille in de tweede ronde van de Champions League, dat destijds nog in poulevorm gespeeld werd. Een vroege rode kaart van Kees van Wonderen maakte Het Legioen woedend en een geweldige wedstrijd ontspande zich.

Het Legioen

Het Legioen staat al jaren bekend als 'de twaalfde man' van de Feyenoordselectie. Het rugnummer twaalf wordt dan ook nooit vergeven aan een speler, maar blijft toebedeeld aan de fanatieke supportersschare. Dat 'Het Legioen' gepaard gaat met twee hoofdletters, hebben de supporters voornamelijk te danken aan hun vaak geweldige steun. Die steun werd op 5 december in 1999 ook gegeven. Het Franse sterrenensemble van Olympique Marseille kwam op bezoek in de Rotterdamse Kuip. Het was de tweede wedstrijd in de tweede ronde van de Champions League; de eerste wedstrijd verloren de Rotterdammers van Chelsea op Stamford Bridge met 3-1. Om in de race voor de kwartfinales te blijven, moest de tweede wedstrijd gewonnen worden. Vanzelfsprekend was dat allerminst; met onder meer de Franse internationals Robert Pires, Christophe Dugarry, William Gallas en Marcel Desailly stond er een imposant elftal tegenover de ploeg van Leo Beenhakker.

Vítor Melo Pereira

Het Legioen zat nog niet of nauwelijks, of sprong alweer op vanwege een vreemde beslissing van de Portugese scheidsrechter Vítor Melo Pereira. Centrale verdediger Kees van Wonderen pakte spits Florian Maurice heel licht bij de arm, maar de arbiter interpreteerde dat als het neerhalen van een doorgebroken spelen en trok de rode kaart. Feyenoord kon dus nog ruim tachtig minuten verder met tien man vanwege een zware beslissing.

Natuurlijk werd de beslissing als bijzonder onterecht beschouwd in De Kuip. De woede werd echter omgezet in energie om de ploeg werkelijk vooruit te schreeuwen. De massale kreten werden opgevangen door de ploeg en een geweldig strijdlustig Feyenoord wist zonder verdere schade de rust te halen. De Franse ploeg onder leiding van Bernard Casoni kreeg wel zijn kansen, maar het doel werd niet getroffen. Bert Konterman was na het vertrek van Kees van Wonderen de onbetwiste leider in de Rotterdamse achterhoede en voerde die taak met verve uit.

Ultieme vreugde

Ook in het eerste kwartier van de tweede helft wisten de Fransen het net niet te vinden en langzaam maar zeker drong bij iedereen het besef door dat er daadwerkelijk iets te halen viel. Dat gevoel werd nog maar eens versterkt toen Yannick Fischer zijn tweede gele kaart ontving na een overtreding op Jan de Visser. Plotseling was het tien tegen tien en Het Legioen smeerde zijn kelen nog maar eens om de ploeg eens meer te ondersteunen. Als een volgroeide brullende leeuw werd de ploeg keer op keer naar voren geschreeuwd. En met succes. Uit een vrije trap van Jean-Paul van Gastel combineerde Bonaventure Kalou met aanvoerder Paul Bosvelt. Kalou pakte een paar meter en wist de bal breed te leggen op spits Julio Ricardo Cruz. Met een bekeken boogbal van ruim twintig meter wist Cruz de bal achter Stéphane Porato te prikken: 1-0. Het vijftigduizend koppen tellende Legioen sloeg massaal een oerkreet van ultieme vreugde: de onterechte en snelle rode kaart werd weggespoeld met een wonderschone goal.

De aanvalsdrift was echter nog niet verdwenen. De gedesillusioneerde Fransen incasseerden de goal in de 71ste minuut en zeven minuten later zagen ze hun kansen op een overwinning nogmaals slinken. Dit keer ontving Sébastien Perez zijn tweede gele kaart van Melo Pereira en de nummer vier van Frankrijk kreeg al snel nog een domper te verwerken. Met een geniaal hakje zette Cruz dit keer Kalou vrij voor de keeper. Zijn pegel met links liet de lat trillen, maar in de rebound kopte Bosvelt al duikend de bal in het lege doel: 2-0. Opnieuw gaat er een golf van blijdschap door De Kuip; dit kan niet meer misgaan!

Toetje

Na de 2-0 stonden er 82 minuten op de klok en de laatste acht minuten waren voor Feyenoord, met een man meer op het veld, slechts een kwestie van uitspelen. De wil om aan te vallen bleef echter in de ploeg waardoor zelfs de 3-0 nog op het scorebord verscheen. De goed gepositioneerde Cruz kon voor de tweede keer het net van het vijandelijke doel laten bollen en vlak voor tijd velde hij daarmee het definitieve vonnis over l'OM. Mede dankzij deze overwinning streed Feyenoord tot op de laatste speelronde voor de kwartfinales, maar een 0-0 gelijkspel bij de return in Marseille was niet voldoende om de kwartfinales ook te bereiken. Mede door de fantastische overwinning tegen de Fransen in eigen huis, konden vele Feyenoorders lang dromen over een kwartfinaleplaats in het kampioenenbal.