Rinus Michels, De Generaal

De reeds overleden trainer Rinus Michels was een groot trainer. Wie zijn CV bekijkt ziet een imposante lijst van clubs en gewonnen prijzen met als hoogtepunt het winnen van de Europese titel in 1988. Hieronder een beschrijving van zijn carrière.

Zijn carrière als speler

Marinus Jacobus Hendricus Michels, roepnaam Rinus, werd geboren op 9 februari 1928 te Amsterdam. Hij bleef zijn gehele voetbalcarrière bij een club: Ajax. Als midvoor speelde hij tussen 1946 en 1958, 269 wedstrijden voor de hoofdmacht, waarin hij 121 doelpunten maakte. In die periode behaalde hij met Ajax twee landstitels (1947) en (1957). Hij kwam 5 keer uit voor het Nederlands elftal, maar wist niet tot scoren te komen. In 1958 moest hij zijn loopbaan als speler beëindigen door herniaklachten.

De Generaal

Hij begon als amateurtrainer in 1960 t/m 1965 bij respectievelijk JOS en AFC. Daarna werd hij benaderd door Ajax om de vertrekkende coach te vervangen. Tot 1971 was hij trainer van Ajax. In die periode behaalde Ajax 4 landstitels (1966,1967,1968 en 1970), 3 nationale bekers (1967,1970,1971). Daarnaast behaalde hij twee keer de Europa Cup 1 finale. De eerste (1969) verloor hij van AC Milaan met 4-1, de tweede (1971) won hij van Panathinaikos met 2-0.

In 1971 vertrok hij naar grootmacht Barcelona. Hij nam zijn sterspeler Johan Cruijff mee naar zijn nieuwe werkgever. Hij werd in 1974 landskampioen met Barcelona. Tijdens het WK 1974 in West-Duitsland was hij bondscoach van het Nederlands elftal. Hij introduceerde hier het Nederlandse totaalvoetbal. Hij was hier erg succesvol mee, want hij reikte tot de finale. Ze verloren echter van het gastland West-Duitsland met 2-1. De verloren finale van het WK '74 is daarom een nationaal trauma geworden.Hij bleef daarna nog een jaar bij Barcelona.

Toen keerde hij voor een seizoen terug naar zijn oude club Ajax. Daarna vertrok hij weer naar Barcelona voor twee seizoenen. In zijn tweede seizoen behaalde hij met Barcelona de Spaanse beker. In 1978 vertrok hij voor twee seizoenen naar de Verenigde Staten. Hier was hij trainer van de Los Angeles Aztecs. Na dit avontuur overzee keerde hij in 1980 weer terug naar Europa en ging de 1. FC Köln trainen. Hij bleef 4 seizoenen bij deze club. In zijn derde seizoen behaalde hij met zijn ploeg de West-Duitse nationale beker.

Daarna was hij 2 jaar in dienst bij de KNVB als technisch directeur. Maar in 1986 werd er weer een beroep op hem gedaan als bondscoach. Tijdens het EK 1988 in Duitsland behaalde hij met het Nederlands elftal de finale, die het elftal won met 2-0 van de toenmalige Sovjet-Unie. Dankzij deze titel heeft hij eeuwige roem geworven onder de Nederlandse voetballiefhebbers. Na het EK was hij nog een seizoen trainer bij Bayer Leverkusen, maar dit werd geen succes. Hierna was hij nog twee jaar bondscoach en in 1992 maakte hij een einde aan zijn lange trainerscarrière.

Hij dankte zijn bijnaam 'De Generaal' aan zijn harde aanpak richting spelers en zijn dominante leiderschap. Verder werd hij beroemd om zijn uitspraak 'Voetbal is oorlog'. In 1999 werd hij benoemd met de eretitel 'Coach van de Eeuw'.

In februari 2005 onderging Michels een preventieve hartoperatie in het Belgische Aalst. Hij kreeg een pacemaker en een nieuwe hartklep. De artsen dachten dat de operatie goed was verlopen, maar op 2 maart 2005 overleed aan de complicaties van die operatie. Zelfs na zijn dood werd hij nog geëerd door de Engelse klant The Times. Hij werd gekozen tot beste trainer van na de Tweede Wereldoorlog.