Olympisch Litouws succes bij het zeilen

Gintarė Volungevičiūtė-Scheidt is de eerste Litouwse vrouw die een Olympische medaille mee naar huis mocht nemen bij het zeilen. Hoewel ze binnen de zeil-wereld al bekend stond als een medaillekandidate (zij behoorde tot de top drie in verschillende etappes van de World Cup, werd in 2008 vierde bij de Laser World Class en won het zilver op de Europese kampioenschappen 2006), was zij buiten deze wereld redelijk onbekend, mede omdat zeilen internationaal maar ook in Litouwen een niet zo populaire sport is. Basketbal is in tegenstelling tot zeilen de nationale passie in Litouwen. De overwinning van Volungevičiūtė kan daar echter verandering in brengen en misschien stuurt Litouwen bij de volgende Olympische Spelen wel een grotere delegatie zeilers dan deze enige deelneemster in Bejing.

De toen vijfentwintig-jarige Volungevičiūtė won het zilver in de vrouwen Laser Radials, zij kwam in de race om de medailles als eerste over de finish. De Amerikaanse Anna Tunnicliffe werd tweede, maar won toch het goud omdat zij meer punten had verzameld tijdens de vorige races. Het brons ging naar Xu Lijia uit China. Volungevičiūtė moest goed presteren in een serie van zeven races welke de aanloop vormden naar de finale, waar tien plaatsen beschikbaar waren. Na en slechte start haalde zij haar achterstand in.

Op de Olympische Spelen en thuis

De Laser Radial is een populaire klasse naar het ontwerp van een kleine sloep, gebouwd door Vanguard Zeilboten. Het is een boot voor één persoon. Bij de Olympische spelen in Bejing werd de Laser Radial gekozen als de Olympische boot klasse voor vrouwen. Het winnen van een medaille in de Laser Radials vereist fysieke kracht, behendigheid, tactiek en intuïtie. Volungevičiūtė bezit al deze kwaliteiten. Daarnaast speelt nog altijd de grilligheid van de wind een rol. De condities waaronder wordt gezeild zijn nooit hetzelfde tijdens een race. Als er een sterke wind staat is de uitslag vaak gemakkelijk te voorspellen, de sterkste vrouw wint dan de race. Op de dag van de race was de wind echter redelijk veranderlijk: een meren wind met korte, zwakke windstoten. Omdat Volungevičiūtė in Litouwen is opgegroeid, wist zij precies hoe met deze wind om te gaan.

Volungevičiūtė woont in Kaunas, waar zij voor een masters degree sport en toerisme studeert aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Zij traint bij de Kaunas Yacht Club, één van de weinige jachthavens in Litouwen. De club bevindt zich op de Kauno Marios, het grootste kunstmatige meer in Litouwen. Het werd in 1959 gevormd om kracht te leveren voor een hydro-elektrische installatie. Vijfenveertig dorpen werden onder water gezet om het meer te maken. De oppervlakte is 63,5 vierkante kilometer.

In het laatste deel van de race was de wind in het voordeel van Anna Tunnicliffe, het duwde haar pal achter Volungevičiūtė. Als de Amerikaanse vijfde in deze medaille race zou zijn geworden, dan was het goud naar Litouwen gegaan.

De Olympische Spelen veranderde haar leven

De Olympische Spelen hebben haar leven compleet veranderd. Voordat zij het zilver won, was zij een volstrekte onbekende in Litouwen, ondanks dat zij zich sinds 2004 voor iedere belangrijke internationale zeilwedstrijd wist te plaatsen. Er waren tijden dat zij een belangrijke internationale wedstrijd had gewonnen, waarvan bij thuiskomst niets in de kranten terug te vinden was. Na het winnen van het zilver was haar foto één van de meest gezochte in Litouwen. Geen enkele krant en geen enkel televisiestation had er één. Nu staat zij in de top 10 van beste Europese zeilers. Meer en meer meisjes melden zich aan bij de Kaunas Yacht Club om te gaan leveren varen.

Naast dat zij een rolmodel voor jonge zeilers is, beschikt Volungevičiūtė over een gevoel van maatschappelijke verantwoordelijkheid die uniek is voor iemand die zo'n druk leven leidt. Telkens als zij even tijd over heeft, bezoekt zij kinderen in een weeshuis in Kaunas. Toen zij opgroeide bezochten zij en haar moeder ook weeskinderen. Zij namen twee kleine meisjes mee naar huis tijdens de feestdagen en kregen er in de zomer een broertje en een zusje bij.

Een vroege beginner bij het Litouws zeilen

Volungevičiūtė begon met zeilen op negenjarige leeftijd. Dit was in een Optimist, een kleine sloep voor één persoon ontworpen voor kinderen tot 15. Haar vader vond een baan bij de Kaunas Yacht Club, wat gemakkelijk was omdat hij zo een oogje op haar kon houden. Op dat moment zeilden er alleen jongens bij de club, maar Gintarė's vader overtuigde de zeil-instructeur ervan om les aan haar te geven. Later, toen zij elf was, begon zij te trainen met coach Linas Eidukevičius.

Toen ze 16 was, bood haar coach aan zowel haar als andere getalenteerde meisjes te gaan coachen voor de Olympische Lasers klasse. Zijn streven was deelname aan de spelen. Zij pakte deze uitdaging in 1999 met beide handen aan. Er werd vanaf dat moment continu getraind terwijl er bijna geen financiële middelen beschikbaar waren. Zij kochten een kleine camper waarmee zij naar de Europese wedstrijden reden. Daarin werd ook gegeten en geslapen. Het moet frustrerend zijn geweest om de concurrentie goed uitgerust uit een duur hotel aan de start te zien verschijnen. Zij hadden professionele coaches en materiaal van de beste kwaliteit. Het is voornamelijk aan coach Linas te danken dat zij zich hier doorheen wist te slaan.

Het zilveren paar

Een zilveren medaille was niet het enige wat de jonge zeiler mee terug nam uit Bejing, zo bleek later. Ze naam ook een gouden verlovingsring mee naar huis.

Robert Scheidt, Brazilië's meest succesvolle zeiler en Olympisch atleet, één van 's werelds meest gedecoreerde Laser zeilers, winnaar van twee olympische gouden medailles en twee zilveren, vroeg haar direct na zijn zilveren overwinning bij het mannen zeilen. Het aanzoek kwam voor haar nogal onverwacht, maar zij aarzelde geen seconden en zei ja. Zij zijn van plan om een evenwichtig leven te leiden tussen gezin en wedstrijdzeilen.

Het paar ontmoette elkaar een jaar eerder in een pre-olympische wedstrijd en het was liefde op het eerste gezicht. Zij bleven met elkaar in contact via Skype en e-mail wanneer ze ver van elkaar waren en zij bezochten elkaars landen.