André Agassi: een grootse carrière

In 2006 nam André Agassi na een lange carrière afscheid van het tennispubliek. Laten we even zijn grootste verwezenlijkingen op een rijtje zetten.

Jeugd

Andre Agassi werd geboren op 29 april 1970 in Las Vegas, Nevada, in een zeer sportieve familie. Zijn vader, die van Iraanse afkomst was, was een olympisch bokser.
Toen Agassi nog maar drie jaar oud was, werd hij al beschouwd als een tennisbelofte.

Een jonge professional

Op zijn dertiende schreef Agassi zich in in de tennisacademie van Nick Bolletieri te Florida, waar wel meer grote tennissers gevormd werden. Van meet af aan blonk Agassi uit in het tennisspel en op zijn zestiende werd hij dan ook professional. Toen hij in 1988 zes toernooien won, klom hij uiteraard snel op in de rankings zodat hij zelfs op een vierde plaats terecht kwam! André kon toen al op grote mediabelangstelling rekenen, al kwam die er niet alleen door zijn tennis. Hij had immers ook een ‘bad boy’ imago en was tevens gekend voor zijn aparte modesmaak die wel eens afstak tegen de klassieke tennisplunjes van zijn tegenstrevers. Ook zijn lange blonde wapperende haren zorgden ervoor dat hij niet onopgemerkt voorbij ging.

Eerste grote zege

Na al wat kleinere toernooien gewonnen te hebben kwam in 1992 zijn eerste echt grote overwinning, en wat voor één! Na een vlot parcours, versloeg Agassi in de finale van Wimbledon Goran Ivanisevic. En dit terwijl Agassi in de jaren 1988-1990 nog vermeed om aan Wimbledon mee te doen omdat hij een hekel had aan het grasoppervlak en de dresscode die voorschreef dat je volledig in het wit gekleed het veld moest betreden.

Succesvolle samenwerking met Brad Gilbert

Na een wat minder jaar in 1993 huurde André Brad Gilbert in als coach. Hun samenwerking zou al snel zijn vruchten afwerpen met een overwinning in de US Open. De winning mood kon nu niet meer stuk en Agassi bereikte dan ook in 1995 de eerste plaats op de wereldranglijst na ook al de Australian Open gewonnen te hebben.

1996 ging voorbij zonder grand slamoverwinningen, maar de gouden medaille op de Olympische Spelen was een mooie troost!

1997, een jaar van tegenstellingen

Het jaar erna, 1997, was succesvol op persoonlijk vlak, maar zorgwekkend op professioneel vlak. André Agassi trouwde met Brooke Shields, die hij al sinds 1993 kende, maar zijn carrière ging intussen wel de dieperik in door onder andere een hoop kwetsuren. Hij kwam zelfs op de 141ste plaats op de wereldranking terecht. Al vrij snel begon ook zijn huwelijk te lijden onder de in het slop zittende carrière en het huwelijk van André Agassi en Brooke Shields eindigde in 1999 dan ook in een scheiding. Gelukkig slaagde André erin om al zijn moed bijeen te rapen en al snel ging het weer de betere kant op. Eind 1999 bekleedde Agassi al weer de eerste plaats op de wereldranking. Hij had toen ook al zijn naam achter alle vier de grand slam toernooizeges staan. Hiermee werd hij de slechts vijfde speler in de geschiednis die erin slaagde om alle vier de grand slams te winnen.

2001-2005

2001 was pas een echt topjaar. Door al zijn overwinningen won Agassi $23,502,790 aan prijzengeld. En ook privé ging het hem voor de wind, toen hij Steffi Graff huwde waarmee hij intussen twee kinderen heeft. Naast zijn uren op de tennisbaan, spendeerde hij ook veel tijd aan de André Agassi Charitable Foundation, een goed doel dat door hem werd opgericht.

Tegen eind 2002 brak André Agassi een nieuw record. Hij eindigde op de tweede plaats in de rankings en werd daarmee de oudste speler (32 jaar en 8 maand) die dit ooit bereikte.

In 2003 slaagde hij erin om voor de zesde maal het Master-toernooi te winnen, waarmee hij zin echtgenote Steffi Graff voorbijstak, die dit toernooi vijf keer had gewonnen.

In 2005 kwam er verrassend genoeg een eind aan de samenwerking met Nike die al gedurende André’s hele tenniscarrière prijkte op zijn tennistenues. Nike werd ingeruild voor Adidas.
Jammer genoeg betekende 2005 ook een jaar met kwetsuren, die hem ook in 2006 bleven achtervolgen. Ze verhinderden Agassi ervan om de overwinningen te behalen waar hij zo naar uitkeek. Uiteraard ging ook zijn plaats op de wereldranglijst achteruit.

Emotioneel afscheid

Na de US Open van 2006 zou Agassi stoppen met tennis. Dit had hij al twee jaar eerder zo aangekondigd, en zo geschiedde het ook. In de derde ronde van de US open moest hij de duimen leggen tegen Benjamin Becker.

Zijn afscheidsspeech ging niet onopgemerkt voorbij. Hij bedankte op zeer emotionele wijze het publiek voor al wat het hem gegeven had. Maar laten we ook al het moois niet vergeten dat André Agassi aan zijn publiek heeft gegeven: groots tennis van een groots tennisser.