mijn kijk op

Doping in de sport

Mensen zijn altijd bezig om betere en hogere sportprestaties te leveren. Is het niet om het financiële gewin, dan is er wel een andere (zakelijke) reden. Het streven zal daarom altijd in de sport blijven om een hogere prestatie te kunnen leveren. Dat er in de (top)sport daarvoor middelen en methoden worden gebruikt is alom bekend. Dat over het gebruik van stimulerende stoffen en middelen uniforme en beschermende afspraken gemaakt moeten worden, is daarvan een logisch gevolg. Door de sportautoriteiten wordt met doping bedoeld als er stimulerende middelen of methoden zijn gebruikt die de te leveren sportprestatie positief beïnvloeden en die op de door de WADA vastgestelde dopinglijst voorkomen. De WADA heeft als belangrijkste taak toe te zien op de naleving van de vastgestelde dopingregels.

Wat is eigenlijk doping?

Feitelijk is doping het innemen van een middel of het benutten van een methode om een betere (hogere) prestatie te leveren. Er wordt pas van doping gesproken als door een sporter doping stoffen of methoden worden gebruikt die door het Wereld Anti Doping Agentschap (WADA) van het Internationaal Olympisch Comité verboden zijn. Een sporter weet dat een sporter zich van alle “dopingpraktijken’ moet onthouden om geen dopingovertreding te begaan.

Dopingpraktijken

Wat kan door een sporter feitelijk worden verstaan onder dopingpraktijken?
Dopingpraktijken zijn volgens het Wereld Anti Doping Agentschap onder meer:

• Het gebruik van een verboden stof (zelfs het onbewust gebruiken van een verboden stof, bijvoorbeeld door het gebruik van een gecontamineerd voedingssupplement, is al strafbaar);
• Het in het lichaam aanwezig zijn van een verboden stof;
• Dopingcontrole bewust of onbewust ontwijken;
• Niet komen opdagen bij een dopingcontrole
• Het weigeren van een dopingcontrole;
• Het niet of niet volledig melden van het verblijfadres;
• (ook het binnen achttien maanden drie keer een overtreding maken door een controle te missen, geen verblijfsaangifte te doen, wordt als overtreding (lees doping) beschouwd)
• Plegen van bedrog;
• Proberen bedrog te plegen;
• Het in bezit hebben van verboden stoffen en methoden;
• Het zelf verhandelen van verboden stoffen of methoden;
• Proberen methoden of middelen die verboden zijn te verhandelen;
• De toediening van een verboden middel of methode;
• De poging om een verboden middel of methode toe te dienen;
• Het aanmoedigen van, het helpen bij, het vergemakkelijken van, het mogelijk maken van, het aanzetten tot, het verbergen van, of om het even welke medeplichtigheid een sporter kan worden verweten in het kader van een overtreding van de antidopingregels, wordt als doping beschouwd.

Dopinglijst

De stoffen en methoden die door het Wereld Anti Doping Agentschap zijn of worden verboden, worden vermeld op een dopinglijst. Geen enkele sporter mag een methode of middel gebruiken die op de dopinglijst voorkomt.

Hoe komt een vermelding op de dopinglijst tot stand?

Om een methode of middel op de dopinglijst vermeld te krijgen moet er worden voldaan aan criteria. Er zijn drie criteria om methoden en middelen te kunnen toetsen vastgesteld. De criteria die door WADA zijn opgesteld en vastgesteld zijn:

1. De methode of middel is prestatiebevorderend
2. De methode of het middel is schadelijk voor de gezondheid
3. De methode of het middel is in strijd met de normen en waarden van de betreffende sport.

Als blijkt dat een middel of methode aan 2 van de 3 vastgestelde criteria voldoet, dan wordt het middel of de methode op de dopinglijst geplaatst.

Dopingcategorieën

Het International Olympisch Comité heeft in overleg met het Wereld Anti Doping Agentschap een dopinglijst vastgesteld. De dopinglijst is weer onderverdeeld in categorieën. De categorieën zijn weer onderverdeeld in groepen. De drie categorieën zijn:

• Categorie 1 verboden stoffen
• Categorie II verboden methoden
• Categorie III stoffen verboden in bepaalde sporten