Paardensport: Reining

Reining is de dressuurtak van het western rijden. Het western rijden komt oorspronkelijk uit Amerika, maar is inmiddels ook erg populair in Nederland. Western reining lijkt in bepaalde opzichten op het Engelse dressuurrijden, maar vooral de vorm is anders. In dit artikel vind je informatie over reining, de oefeningen, gangen en wedstrijden.

Reining

Waar dressuur, springen en eventing takken zijn van de Engelse paardensport, is reining een Amerikaanse variant. Het is een vorm van western riding, vergelijkbaar met de Engelse dressuur. Het grote verschil - naast de outfit van paard en ruiter - is de snelheid waarmee de oefeningen gereden worden. Alle onderdelen worden in lope (galop) gereden en oefeningen en tempowisselingen volgen elkaar heel snel op. De ruiter moet dus heel veel controle over zijn paard hebben, maar de bedoeling met reining is ook nog dat het paard een lange teugel krijgt. Onder andere daardoor is de houding van een reiningpaard heel anders dan dat van een dressuurpaard.

Reining wordt over het algemeen alleen gereden met speciaal gefokte paarden, dat zijn Quarter Horses, Paint Horses en Appaloosa’s. Die rassen zijn zo gefokt dat ze klein en compact zijn, en een hele bespierde achterhand hebben, zodat ze alle snelle en zware oefeningen en tempowisselingen aankunnen. Hobbymatig kan reining wel gereden worden met andere rassen, alleen staat bij die hun bouw gewoon in de weg. In de hoogste klasses van het western rijden worden alleen Quarters, Paints, Appaloosa’s en Arabieren toegelaten.

Reining is nog een opkomende tak van de paardensport in Nederland, maar is in ongeveer tien jaar enorm populair geworden. Zelfs Anky van Grunsven rijdt tegenwoordig reining wedstrijden! Reining is een officiële discipline van de FEI (Fédération Équestre Internationale) en is ook een discipline die verreden wordt op de Wereldruiterspelen. Reining heeft een préolympische status,

Gangen en oefeningen

• Walk: De walk in de reining is de stap. De walk moet langzaam, zuiver en gelijkmatig zijn. De teugels worden steeds zo ontspannen mogelijk gehouden en alleen opgepakt als dat nodig is.
• Jog: De jog is een rustige, ontspannen draf, waarbij het paard toch voldoende actief is. De jog kan pas goed uitgevoerd worden als het paard goed kan verzamelen. De extended jog is de verruimde jog, waarbij het paard zijn passen verruimd, maar niet versneld. Bij wedstrijden is het verplicht om door te zitten in de jog.
• Trot: De trot is een draf waarbij het tempo hoger ligt dan in de jog. De trot werd door de cowboys gebruikt om snel ergens heen te rijden. De trot is namelijk minder vermoeiend voor het paard dan de lope.
• Lope: De lope is een rustige handgalop, waarbij verzameling ook erg van belang is. De extended lope is de verruimde lope, waarbij het paard zijn sprongen verruimd, maar niet versneld.

• Cirkels: Er worden grote, snelle cirkels en kleine, tragere gereden, allemaal in de lope. De overgangen tussen verschillende cirkels moeten heel vloeiend verlopen, zonder dat er een duidelijke aanwijzing van de ruiter te zien is.
• Vliegende galopwissels: Het paard springt over van de linker- naar de rechtergalop of andersom, zonder van snelheid te veranderen of zijn gang te onderbreken.
• Sliding stop: Het paard komt aangereden in een snelle galop en gaat plotseling naar een complete stop. De benen glijden een stukje door en de achterbenen glijden helemaal onder de massa van het paard om de stop op te vangen.
• Rollback: Na een sliding stop draait het paard zonder aarzeling 180 graden en galoppeert meteen weer weg.
• Spin: Het paard maakt een aantal snelle draaien van 360 graden, waarbij het achterbeen op dezelfde plek blijft staan en de voorbenen kruisen.

Naast deze oefeningen zijn er nog rechte lijnen die gegaloppeerd moeten worden en pauzes na de spins en sliding stops om de boel aan elkaar te breien.

Reining wedstrijden

Bij reining is er sprake van strenge reglementen. De proeven worden beoordeeld op snelheid, zuiverheid, nauwkeurigheid, zachtheid van de ruiter en gewilligheid van het paard.

Op een wedstrijd begint de combinatie met 70 punten. Voor de oefening worden punten gegeven; pluspunten (van +0,5 tot +1,5) en minpunten (van -0.5 tot -1,5). Een ruiter kan ook strafpunten of penalty’s krijgen, bijvoorbeeld als er verzet bij het paard te zien is. Zo levert een bok 5 strafpunten op.

Een score van onder de 70 punten toont dat er oefeningen niet correct zijn uitgevoerd of dat er verzet of ander foutief gedrag bij het paard is gezien. Een score van 70 punten wordt gezien als een gemiddelde score; het paard maakte geen fouten maar liet ook niks bijzonders zien. Een score van tussen de 70 en 80 punten reflecteert een goede tot zeer goede prestatie. Een score van boven de 80 punten wordt beschouwd als een uitzonderlijke goede prestatie.

Klasse-indelingen

De wedstrijden zijn ingedeeld naar niveau, maar ook naar ras. Quarters, Paints en Appaloosa’s mogen bij elke vereniging starten, Arabieren mogen bij DAWRA, NRHA en de WRAN starten, en alle andere rassen mogen alleen bij de NRHA en de WRAN starten.

De klasses ingedeeld op niveau zijn van beginner naar professional: Green as Grass, Rookie, Youth, Novice Horse Non Pro, Limited Non Pro, Intermediate Non Pro, Non Pro, Novice Horse Open, Rookie Professional, Limited Open, Intermediate Open en Open. Deze klasses zijn onder andere ingedeeld in de hoeveelheid prijzengeld een ruiter al heeft gewonnen.