Nederlands elftal: 5-3-2 systeem

Het Nederlands elftal speelt meestal met een 4-3-3 opstelling, een vrij eenvoudig systeem. Het gebeurt echter soms dat als Nederland een sterke tegenstander treft het elftal met een 5-3-2 opstelling gaat spelen. Dit gebeurde bijvoorbeeld in de eerste wedstrijd op het WK 2014 in Brazilië tegen Spanje, en met succes! Nederland degradeerde de wereldkampioen van 2010 tot haar eigen voetballeerlingen die nog lang niet klaar zijn om op een WK te spelen. Nederland vernederde de Spanjaarden met 1-5.

Waarom niet 4-3-3?

Nederland speelde altijd met een 4-3-3 opstelling, en dat blijven ze nog vaak doen. Echter kan Nederland met dit systeem niet tegen de sterke ploegen spelen, omdat Nederland dan tekort schiet in de achterhoede. Nederland staat namelijk niet bekend om haar goede en ervaren verdedigers. Als Nederland met vier verdedigers zou spelen tegen twee of drie goede Spaanse of Braziliaanse aanvallers, zouden de vier van Nederland vrijwel kansloos zijn. Het is natuurlijk een raar idee dat als je geen goede verdedigers hebt je er niet vier maar vijf in zet. Aan de andere kant is het juist wel logisch, omdat als jij wel goede aanvallers (en misschien middenvelders hebt), deze vaak toch wel een doelpunt zullen maken. Zeker in het geval van het Nederlands elftal met Arjen Robben, omdat deze speler een hele goede individuele actie heeft. Het idee van de vijf verdedigers kan dus eigenlijk zijn: Als je maar met zijn allen voor het doel gaat staan, krijgen die twee of drie aanvallers van de tegenstander de bal er waarschijnlijk toch niet in. Je zou de 5-3-2 opstelling kunnen zien als de minder radicale tactiek van Chelsea (Chelsea speelt vaak met iedereen voor het eigen doel, en slechts één spits).

Anti-voetbal

Critici vinden het 5-3-2 systeem weinig met voetbal te maken hebben en vinden dat je hiermee anti-voetbal creëert. Zij vinden dat je gewoon 4-3-3 moet spelen. Het klopt zeker dat je met een 4-3-3 systeem leukere wedstrijden krijgt, maar daar gaat het niet om op een WK. Een WK wil je winnen, of het nou op een mooie of lelijke manier gebeurt. Het perfecte voorbeeld hiervan zijn de Duitsers. Zij hebben al vaak een WK gewonnen, maar nog nooit op een mooie manier.

5-3-2

Doelman

In dit systeem waarbij je met veel man voor het doel gaat staan om te verdedigen is het van belang dat je een keeper hebt die de afstandsschoten kan pakken, omdat het logische gevolg van veel verdedigers aan Nederlandse kant, veel schoten van de tegenpartij zou zijn. Het is namelijk zo dat als een aanvaller de hele tijd wordt gehinderd door een verdediger of zelfs twee verdedigers, dat deze aanvaller niet meer gaat proberen deze verdedigers te passeren, maar af een toe een schot van afstand waagt.

Verdedigers

Zoals al vermeld heeft het Nederlands elftal geen geweldige verdedigers, dit is altijd zo geweest en zal waarschijnlijk ook zo blijven. Dit is ook niet heel erg als je met vijf man verdedigt, omdat er altijd wel weer iemand een een aanvaller kan hinderen. Het enige wat echt belangrijk is wat de verdedigers moeten kunnen is zorgen dat de aanvaller niet te dicht bij het doel komt en nooit vrij staat. Als een verdediger een aanvaller maar genoeg hindert, kan deze nooit goed schieten en zal vaak een andere verdediger de bal kunnen afpakken.

Naast dit verdedigende aspect van de vijf verdedigers is er ook een aanvallend aspect. De twee vleugelverdedigers kunnen namelijk in balbezit mee naar voren. Nederland speelt vaak met vleugelverdedigers die veel kunnen lopen en ook graag met de bal naar de achterlijn van de tegenstander gaan. Hiermee kan je een tegenstander verassen. Als dit gebeurt is het echter wel zaak dat er achterin genoeg mannen blijven staan. Dit kan bijvoorbeeld door een middenvelder terug te laten zakken.

Middenvelders

Op het middenveld staan drie man in dit systeem. Deze drie staan niet gewoon naast elkaar. Er zijn namelijk twee verdedigende middenvelders en één aanvallende middenvelder. Je zou hierdoor kunnen zeggen dat we niet in een 5-3-2 opstelling spelen, maar in een 5-2-1-2 opstelling. De twee verdedigende middenvelders zijn meestal twee fysiek sterke mannen die als het moet een overtreding maken. Zij moeten de verdediging helpen en zijn aanvallend niet van wereldbelang.

De aanvallende middenvelder (in de wedstrijd in 2014 tegen Spanje was het Sneijder) moet in staat zijn de aanvallers te bedienen met passes op maat, zowel in de diepte als in de voeten. De aanvallende middenvelder moet ook verdedigend zijn steentje bijdragen. Hij hoeft nog geen ballen af te pakken, maar moet wel proberen de tegenstander zo te hinderen dat een verdedigende middenvelder of een verdediger de tegenstander kan uitschakelen met een tackle.

Aanvallers

De aanvallers moeten individueel een actie kunnen maken, en nog belangrijker scoren. In het 5-3-2 systeem is het van belang dat de aanvallers goed zijn. Dit is belangrijker dan hoe goed de verdedigers of middenvelders zijn, omdat de aanvallers op niet al te veel steun hoeven te rekenen. De aanvallers moeten zich aanbieden bij de middenvelders, en een goede balaanname hebben voor passes in de voet en snel genoeg zijn voor passes in de diepte. In dit systeem is het koppend vermogen van de aanvallers niet zo belangrijk, omdat ze eigenlijk alleen hoge voorzetten hoeven te verwachten van de vleugelverdedigers. Wel is het belangrijk dat de aanvallers een beetje lengte hebben, omdat de 5-3-2 opstelling veel uitgaat van de counter. Hierbij komen er vaak hoge ballen van achter bij de aanvallers terecht. Deze moeten de luchtduels winnen.

Algemeen

De 5-3-2 of 5-2-1-2 opstelling gaat uit van goede aanvallers en wat mindere verdedigers. Deze verdedigers moeten met zijn allen zorgen dat de aanvallers van de tegenstander geen goede schoten op doel kunnen uitvoeren en moeten soms met een vleugelverdediger kunnen opkomen. De verdedigende middenvelders moeten de verdedigers vooral steunen en zorgen dat de ploeg in balbezit blijft. De aanvallende middenvelder en de aanvallers moeten gewoon scoren. De opbouw is niet zo heel erg van belang in deze opstelling, dit moeten de middenvelders beheersen, maar als het niet via de opbouw kan, dan mag de bal gewoon naar voren worden geknald, en moet men maar hopen dat de aanvallers er wat van kunnen maken. Als je met alle verdedigers er voor zorgt dat de tegenstander altijd minder kan scoren dan jouw aanvallers zul je altijd winnen.