Champions League: een overzicht van de gespeelde finales

In 1992 verving de Champions League de Europa Cup 1 voor clubteams en sinds de invoering van de Champions League zijn er veel spannende en bijzondere finales gespeeld. Teams als Juventus, Bayern München, Real Madrid en Manchester United hebben meerdere finales gespeeld, maar ook verrassende teams als Porto en Borussia Dortmund hebben de Champions League op hun naam mogen schrijven. Welke finales zijn er sinds de invoering van de Champions League gespeeld en hoe verliep de weg naar de finale?

Overzicht gespeelde Champions League-finales

• Seizoen 1992/1993 Olympique Marseille - AC Milan (1-0), Olympiastadion München (26 mei 1993)
• Seizoen 1993/1994 AC Milan - Barcelona (4-0), Olympisch Stadion Athene (18 mei 1994)
• Seizoen 1994/1995 Ajax - AC Milan (1-0), Ernst-Happel Stadion Wenen (24 mei 1995)
• Seizoen 1995/1996, Juventus - Ajax (1-1, Juventus wint na strafschoppen), Stadio Olimpico Rome (22 mei 1996)
• Seizoen 1996/1997 Borussia Dortmund - Juventus (3-1), Olympiastadion München (28 mei 1997)
• Seizoen 1997/1998 Real Madrid - Juventus (1-0), Amsterdam Arena (20 mei 1998)
• Seizoen 1998/1999 Manchester United - Bayern München (2-1), Camp Nou Barcelona (26 mei 1999)
• Seizoen 1999/2000 Real Madrid - Valencia (3-0), Stade de France Saint-Denis (24 mei 2000)
• Seizoen 2000/2001, Bayern München - Valencia (1-1, Bayern München wint na strafschoppen), San Siro Milan (23 mei 2001)
• Seizoen 2001/2002, Real Madrid - Bayer Leverkussen (2-1), Hampden Park Glasgow (15 mei 2002)
• Seizoen 2002/2003, AC Milan - Juventus (0-0, AC Milan wint na strafschoppen), Old Trafford Manchester (28 mei 2003)
• Seizoen 2003/2004, Porto - AS Monaco (3-0), Arena Auf Schalke Gelsenkirchen (26 mei 2004)
• Seizoen 2004/2005, Liverpool - AC Milan (3-3, Liverpool wint na strafschoppen), Atatürk Olympisch Stadion Istanbul, (25 mei 2005)
• Seizoen 2005/2006, Barcelona - Arsenal (2-1), Stade de France Parijs, (17 mei 2006)
• Seizoen 2006/2007, AC Milan - Liverpool (2-1), Olympisch Stadion Athene (23 mei 2007)
• Seizoen 2007/2008 Manchester United - Chelsea (1-1, Manchester United wint na strafschoppen), Olympisch stadion Moskou (21 mei 2008)
• Seizoen 2008/2009 Barcelona - Manchester United (2-0), Stadio Olimpico Rome, (27 mei 2009)
• Seizoen 2009/2010 Inter Milan - Bayern München (2-0), Bernabeu Madrid (22 mei 2010)
• Seizoen 2010-2011 Barcelona - Manchester United (3-1), Wembley Stadion Londen (28 mei 2011)
• Seizoen 2011-2012 Chelsea - Bayern München (1-1, Chelsea wint na strafschoppen), Allianz Arena München (19 mei 2012)
• Seizoen 2012-2013 Bayern München - Borussia Dortmund (2-1), Wembley Stadion Londen (25 mei 2013)
• Seizoen 2013-2014 Real Madrid - Atletica Madrid (4-1 in verlenging), Estadio da Luz Lissabon (24 mei 2014)
• Seizoen 2014/2015: Barcelona - Juventus, Olympiastadion Berlijn (6 juni 2015)
• Seizoen 2015/2016: Real Madrid - Atletico Madrid, Stadion San Siro (28 mei 2016)

Seizoen 1992/1993 Olympique Marseille - AC Milan (1-0), Olympiastadion München (26 mei 1993)

De Champions League finale in 1993 betekende de eerste finale in de nieuwe vorm. De Champions League verving in dit jaar de Europa Cup 1. In 1993 waren er 32 deelnemers, waarbij na 2 knockout rondes 8 deelnemers overbleven. Zij werden in twee poules ingedeeld, waarbij de winnaars het in de finale tegen elkaar opnamen. Olympique Lyon won in de eerste knockout ronde makkelijk van Glentoran FC, waarna in de tweede ronde Dinamo Boekarest werd verslagen. In de poulefase werd Olympique Lyon in een poule met Glasgow Rangers, Club Brugge en CSKA Moskou ruimschoots eerste. AC Milan versloeg in de knockout rondes respectievelijk Olimpija Ljubljana en SK Slovan Bratislava om vervolgens in een poule met IFK Göteborg, FC Porto en PSV eerste te worden met 11 punten uit 6 wedstrijden. Titelverdediger Barcelona (winnaar van de laatste Europacup 1) werd al in de tweede knockout ronde uitgeschakeld.

De spannende finale werd in de eerste helft beslist door Basile Boli, die een corner diagonaal binnenkopte. AC Milan, met Frank Rijkaard en Marco van Basten in de basis, probeerde in de tweede helft een gelijkspel te forceren, maar de stand bleef ongewijzigd. Olympique is hierdoor de eerste en enige Franse winnaar van de Champions League. Na de finale kwam Olympique Lyon in opspraak omdat ze een tegenstander in de Franse competitie (Valenciennes) hadden omgekocht. Hierdoor won Olympique Lyon deze wedstrijd (die een week voor de Champions League finale plaatsvond) gemakkelijk, waardoor het kampioenschap een feit was en waardoor de ploeg zich minimaal hoefde in te spannen. Later is beweerd dat de spelers van Olympique Lyon voor de finale een dopinginjectie hebben gekregen. Als gevolg hiervan is de ploeg teruggezet naar de tweede Franse divisie en mocht zij niet meedoen aan de Champions League in het seizoen 1993/1994. De titel is echter niet afgepakt.

Seizoen 1993/1994 AC Milan - Barcelona (4-0), Olympisch Stadion Athene (18 mei 1994)

In 1994 waren de winnaars van de poule niet direct de finalisten. Ze moesten het eerst opnemen tegen de nummer twee van de andere poule. De finale in het seizoen 1993/1994 ging tussen de grootmachten Barcelona en AC Milan. Het scheelde weinig of Barcelona was al in de eerste ronde uitgeschakeld. De landskampioen van Spanje verloor de eerste wedstrijd met 3-1 van Dynamo Kiev. In de return die thuis werd gespeeld won Barcelona uiteindelijk met 4-1 (mede door een rake vrije trap van Ronald Koeman), waardoor plaatsing voor de tweede ronde alsnog een feit was. Door een dubbele winst op Austria Wien werd de groepsfase bereikt. In een poule met Monaco, Galatasaray en Spartak Moskou werd Barcelona de groepswinnaar met 14 punten (6 keer winst en 2 keer gelijk). In de halve finale trof de ploeg FC Porto, die tweede werd in de andere poule. De wedstrijd werd overtuigend met 3-0 gewonnen. AC Milan won in de eerste ronde nipt van het Zwitserse Aarau en versloeg in de tweede ronde overtuigend FC Kopenhagen. In de groepsfase werd AC Milan eerste in een poule met Porto, Werder Bremen en Anderlecht. In de halve finale werd AS Monaco, die tweede werd in de poule van Barcelona, met 3-0 verslagen.

Barcelona was de torenhoge favoriet voor de Champions League winst. De ploeg speelde verzorgd, aanvallend voetbal, werd landskampioen van Spanje en had met topspelers als Romario en Stoichkov absolute smaakmakers in huis. Daarnaast moest AC Milan de basisspelers van Basten, Baresi en Costacurta missen vanwege blessures of schorsingen. Desondanks was AC Milan oppermachtig en werd Barcelona, met Johan Cruijff als trainer, met maar liefst 4-0 verslagen. Bij rust leidde AC Milan door twee treffers van Massaro, na rust werd de voorsprong verdubbeld door een prachtige lob door Savicevic en een doelpunt van Desailly. Zo werd het Dreamteam van Barcelona vernederd.

Seizoen 1994/1995 Ajax - AC Milan (1-0), Ernst-Happel Stadion Wenen (24 mei 1995)

In seizoen 1994/1995 werd de opzet van het speelschema veranderd. In plaats van 42 deelnemers (inclusief de playoff rondes) mochten dit seizoen alleen de 24 landskampioenen van de beste landen meedoen. De kampioenen van de 8 grootste competities waren automatisch geplaatst voor de groepsfase, waar 16 ploegen aan deelnamen. De overige 16 landen moesten in een playoff strijden voor de resterende 8 plaatsen. Van elke poule plaatsen de nummer 1 en 2 zich voor de kwartfinales.

Finalist Ajax was direct geplaatst voor de groepsfase, aangezien Nederland bij de acht sterkste competities hoorde. De selectie van trainer Louis van Gaal bestond vrijwel geheel uit Nederlanders, waarvan de meeste uit de jeugdopleiding kwamen. Ajax werd verrassend eerste in een poule met AC Milan, Salzburg en AEK Athene. AC Milan was namelijk de torenhoge favoriet, aangezien zij de twee voorgaande edities in de finale stonden. In de eerste wedstrijd won Ajax direct met 2-0 van AC Milan. Vervolgens werd ook van AEK Athene gewonnen. Na twee gelijke spelen werden AC Milan en AEK Athene nogmaals verslagen, waardoor Ajax met 14 punten overtuigend eerste werd in poule D. In de kwartfinale trof Ajax het Kroatische Hajduk Split, die nummer twee was geworden in poule C. Na de 0-0 in Kroatië werd Hajduk Split in Amsterdam met 3-0 verslagen. In de halve finale was Bayern München de tegenstander. Wederom was er eerst een uitwedstrijd, die ook in 0-0 eindigde. De return in Amsterdam werd met maar liefst 5-2 gewonnen, waardoor Ajax finalist was. AC Milan eindigde als tweede in poule D en moest in de kwartfinale aantreden tegen de winnaar van poule C, Benfica. Na de 0-0 in Portugal werd Benfica in Milan met 2-0 verslagen. In de halve finale was Paris Saint German de tegenstander. Zowel de thuis- als uitwedstrijd werd gewonnen.

De spannende finale leek lange tijd op een doelpuntloos gelijkspel af te gaan. In de 85e minuut kreeg de toen 18-jarige Patrick Kluivert de bal toegespeeld van Frank Rijkaard en maakte hij het enige doelpunt, waardoor Ajax de eerste Nederlandse winnaar van de Champions League werd.

Seizoen 1995/1996, Juventus - Ajax (1-1, Juventus wint na strafschoppen), Stadio Olimpico Rome (22 mei 1996)

Ajax bereikte voor de tweede achtereenvolgende keer de finale van de Champions League, waarbij Juventus de tegenstander was. Ajax werd in de poule gekoppeld aan Real Madrid, een van de favorieten voor de eindzege. De andere tegenstanders waren Ferencvaros en Grashoppers. Ajax speelde alleen gelijk tegen Grashoppers en won de andere vijf wedstrijden. In de kwartfinale werd Borussia Dortmund, de nummer twee van poule C, zowel thuis als uit verslagen. In de halve finale tegen Panathinaikos ging het bijna mis. In Amsterdam wonnen de Grieken met 1-0, waardoor de uitwedstrijd gewonnen moest worden. Dit gebeurde ook. Door goals van Litmanen (2x) en Wooter won Ajax met 3-0. Juventus was oppermachtig in poule C, waarbij de eerste vier wedstrijden gewonnen werden, gevolgd door een verlies tegen Borussia Dortmund en een gelijkspel tegen Steaua Boekarest. In de kwartfinale werd de eerste wedstrijd tegen Real Madrid met 1-0 verloren. Thuis won Juventus met 2-0, waarna Nantes, die in de kwartfinale verrassend won van Spartak Moskou, de tegenstander was. Ook hier werd de uitwedstrijd verloren, waarna Juventus thuis toesloeg door met 2-0 te winnen.

In de finale ontliepen de twee ploegen elkaar weinig. Ravanelli zette Juventus al vroeg op voorsprong, maar Litmanen zorgde nog voor rust voor de 1-1. Omdat er in het restant van de wedstrijd niet meer gescoord werd, moesten strafschoppen voor de beslissing zorgen. Ajax mistte twee strafschoppen en omdat Juventus niet faalde, mochten de Italianen zich de winnaar van de Champions League noemen. Later is Juventus beschuldigd van doping gebruik tijdens de finale.

Seizoen 1996/1997 Borussia Dortmund - Juventus (3-1), Olympiastadion München (28 mei 1997)

Borussia Dortmund, de eerste Duitse finalist van de Champions League, moest het opnemen tegen Juventus, die voor de tweede keer achter elkaar de finale haalde. Juventus was heer en meester in poule C met Manchester United, Fenerbahce en Rapid Wenen, waarbij vijf keer winst en één keer gelijk (tegen Rapid Wenen) meer dan voldoende was voor de groepswinst. Rapid Wenen was tevens de enige ploeg die tegen Juventus wist te scoren. In de kwartfinale werd Rosenburg over twee wedstrijden verslagen, waarna Juventus net als in de Champions League finale van het vorige seizoen moest aantreden tegen Ajax. De wedstrijd in Amsterdam werd met 2-1 gewonnen en de return in Turijn eindigde in maar liefst 4-1. Borussia Dortmund werd tweede in poule B, waarin Atletico Madrid, Widzew Lodz en Steaua Boekarest de tegenstanders waren. Atletico Madrid en Borussia Dortmund eindigde allebei met 13 punten uit zes wedstrijden, maar ondanks een beter onderling resultaat werd Atletico Madrid op doelsaldo groepswinnaar. In de kwartfinale werd Auxerre relatief makkelijk verslagen, waarna in de halve Manchester United de tegenstander was. Zowel de thuis- als uitwedstrijd eindigde in een 1-0 winst voor Borussia Dortmund.

Voor aanvang van de finale was Juventus als titelverdediger de grote favoriet voor de eindzege. De wedstrijd verliep echter anders. Door twee doelpunten van Riedle, waarvan één uit een corner, kwam Borussia Dortmund al snel op een 2-0 voorsprong. Del Piero bracht de spanning in de tweede helft terug door te scoren met een prachtig hakje, maar Ricken, die pas enkele seconden in het veld stond, besliste de wedstrijd in de 71e minuut met een schot van afstand.

Seizoen 1997/1998 Real Madrid - Juventus (1-0), Amsterdam Arena (20 mei 1998)

De UEFA koos dit jaar voor een totaal andere opzet van de Champions League. Omdat tot dit seizoen alleen de landskampioenen aan de Champions League mochten deelnemen, kwam het voor dat de nummer twee uit een sterke competitie (Spanje, Duitsland, Italië) niet mee mocht doen, terwijl kampioenen uit een land met een zwakke competitie wel deel mochten nemen. Voor het eerst mochten ook de nummers twee uit de sterkste competities meedoen. Na de voorrondes namen 24 ploegen deel aan de groepsfases (6 poules van 4 ploegen), waarvoor de zes kampioenen uit de sterkste competities automatisch geplaatst waren. De groepswinnaars en de twee beste nummers twee plaatsten zich voor de kwartfinales.

Real Madrid was automatisch geplaatst voor de groepsfase en trof daar Rosenborg, Olympiakos en Porto. Real Madrid verloor alleen van Rosenborg en speelde gelijk tegen Olympiakos. De overige vier wedstrijden werden gewonnen. In de kwartfinale was Bayer Leverkussen, de beste nummer twee van poule F, de tegenstander. De eerste wedstrijd in Madrid werd met 3-0 gewonnen, waarna de return in Leverkussen in 1-1 eindigde. In de halve finale werd Borussia Dortmund over twee wedstrijden verslagen. Juventus zat in een poule met Manchester United, Feijenoord en Kosice. Mede door een verlies tegen Feijenoord eindigde Juventus achter Manchester United als tweede in de poule. Als beste nummer twee ging Juventus ternauwernoods samen met Leverkussen door naar de kwartfinale. In de kwartfinale eindigde de thuiswedstrijd tegen Dynamo Kiev in een 1-1 gelijkspel, waardoor Kiev favoriet was voor plaatsing voor de halve finale. In de uitwedstrijd herpakte Juventus zich en won de ploeg maar met liefst 4-1. In de halve finale werd AS Monaco vrij simpel aan de kant gezet.

In een weinig wervelende finale won Real Madrid met 1-0 door een doelpunt van Mijatovic, die een mislukt schot opving, de keeper passeerde en vanuit een moeilijke hoek binnenschoot. Door de winst won Clarence Seedorf zijn tweede Champions League. Edgar David stond bij Juventus in de basis.

Seizoen 1998/1999 Manchester United - Bayern München (2-1), Camp Nou Barcelona (26 mei 1999)

De opzet van de Champions League bleef dit jaar ongewijzigd. Ook de nummers twee uit een aantal voetbalcompetities mochten proberen zich te plaatsen voor de poulefase. Manchester United moest als nummer twee van Engeland eerst de voorrondes spelen. LKS Lodz werd verslagen waardoor de poulefase bereikt was. Manchester United werd ingedeeld in de enorm sterke poule D met Barcelona, Bayern München en Brondby IF. Door vier gelijke spelen en twee keer winst op Brondby werd Manchester United tweede achter Bayern München. Echter gingen alleen de 2 beste nummers twee door naar de kwartfinales. Uiteindelijk bleken de 10 punten van Manchester United voldoende. In de kwartfinale werd in Manchester de basis gelegd voor de halve finale door Inter Milan, die eerste werd in poule C, met 2-0 te verslaan. De return eindigde in 1-1. In de halve finale trof Manchester United de Italiaanse landskampioen Juventus. De wedstrijd in Manchester eindigde in 1-1. Juventus kwam in de return op een 2-0 voorsprong, waarmee de wedstrijd beslist leek. Manchester United kwam nog voor rust op 2-2 en scoorde daarna nogmaals. Door de 3-2 winst was de finale bereikt. Bayern München werd poulewinnaar in dezelfde poule als Manchester United. De basis hiervoor werd gelegd door een dubbele winst op Barcelona. In de kwartfinale trof Bayern München 1. FC Kaiserslautern, de regerend kampioen van Duitsland. Bayern München won beide wedstrijden makkelijk met 2-0 en 4-0. In de halve finale werd Dynamo Kiev nipt verslagen door een 3-3 gelijkspel in Kiev en een 1-0 winst in München.

De finale is één van de meest memorabele finales in de geschiedenis van de Champions League. Bayern München kwam al vroeg op voorsprong en kreeg daarna meerdere kansen om de voorsprong uit te breiden. De reservespelers van Bayern München vierden al feest en er werden zelfs publiekswissels toegepast. In de blessuretijd kwam Manchester United (die in de gehele wedstrijd vrijwel geen kans had gecreëerd) door een corner op 1-1. Een paar minuten later kwam Manchester op 2-1 uit wederom een corner. In drie minuten was de wedstrijd volledig omgedraaid en net na de 2-1 floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd.

Seizoen 1999/2000 Real Madrid - Valencia (3-0), Stade de France Saint-Denis (24 mei 2000)

In dit seizoen werd de opzet van het toernooi wederom veranderd. Een aantal landen mocht maar liefst drie ploegen afvaardigen, waardoor het totaal aantal deelnemers verder opliep. Daarna waren er nu twee poulefases. Na de voorrondes bleven er 32 ploegen over, die in 8 poules werden ingedeeld. De nummers 1 en 2 gingen door naar de volgende poulefase. Hiervan gingen de nummers 1 en 2 door naar de kwartfinale.

Real Madrid was automatisch geplaatst voor de eerste groepsfase. Real Madrid trof in poule E Porto, Olympiakos en Molde FC. Thuis werden alle drie de wedstrijden gewonnen. Uit werd er verloren van Porto en werd er gelijk gespeeld tegen Olympiakos. Met 14 punten werd Real Madrid eerste in de poule. In de tweede groepsfase waren Bayern München, Dynamo Kiev en Rosenborg de tegenstanders. Bayern München was het sterkst en won twee keer van Real Madrid. Real Madrid eindigde met hetzelfde aantal punten als Dynamo Kiev, maar vanwege een beter onderling doelsaldo ging Real Madrid door naar de kwartfinale. In de kwartfinale werd Manchester United verslagen en in de halve finale was Bayern München opnieuw de tegenstander. Na de twee nederlagen in de poulefase wist Real Madrid de thuiswedstrijd met 2-0 te winnen. Dit bleek voldoende om de finale te bereiken. De return in München ging met slechts 2-1 verloren. Valencia moest eerst een voorronde spelen tegen Maccabi Haifa, welke simpel gewonnen werd. In de eerste groepsfase waren Bayern München, PSV en Glasgow Rangers de tegenstanders. Valencia werd eerste in de poule en werd in de tweede groepsfase bij Manchester United, Fiorentina en Bordeaux ingedeeld. Ondanks dat er uit twee keer werd verloren van Manchester United en Fiorentina was een goede thuisreeks en een overwinning in en tegen Bordeaux voldoende om de kwartfinale te halen. In de kwartfinale werd Lazio Roma thuis met maar liefst 5-2 verslagen, waardoor het resultaat in de uitwedstrijd (1-0 verlies) de volgende ronde niet kon verhinderen. In de halve finale was landgenoot Barcelona de tegenstander. Ook hier werd de thuiswedstrijd ruim gewonnen (4-1). Ondanks het 2-1 verlies in Barcelona stond Valencia in de finale.

Voor het eerst in de historie ging de finale tussen twee ploegen uit hetzelfde land. Daarnaast waren beide ploegen geen landskampioen geworden in Spanje. De nummer drie Valencia bleek dus beter dan de landskampioenen uit de andere grote competities, wat de opmars van de Spaanse competitie goed weergaf. In een vrij eenzijdige finale zorgden Morientes, McManaman en Raul voor een klinkende 3-0 overwinning en de tweede Champions League winst.

Seizoen 2000/2001, Bayern München - Valencia (1-1, Bayern München wint na strafschoppen), San Siro Milan (23 mei 2001)

Valencia behaalde wederom de finale van de Champions League. Een knappe prestatie, omdat de ploeg in 2000 in de eigen competitie als derde eindigde en in het seizoen 2000/2001 slechts vijfde werd. Via de voorronde, waarin Innsbruck werd verslagen, werd de eerste groepsfase bereikt. De tegenstanders in de groepsfase waren Olympique Lyon, Heerenveen (die als tweede in de Eredivisie was geëindigd) en Olympiakos. Na vier overwinningen was Valencia al zeker van plaatsing voor de tweede groepsfase. In deze tweede fase werd Valencia ingedeeld bij Manchester United, Sturm Graz en Panathinaikos. Na vier wedstrijden stond Valencia op zes punten, maar twee overwinningen hielpen de ploeg toch aan de eerste plaats in de poule. In de kwartfinale werd uit met 2-1 van Arsenal verloren. In Valencia werd met 1-0 gewonnen, waardoor het gescoorde uitdoelpunt de doorslag gaf. In de halve finale hield het verrassend presterende Leeds Valencia op 0-0, maar in Valencia werd Leeds met 3-0 verslagen. Bayern München was direct geplaatst voor de groepsfase en werd eerste in een poule met Paris Saint Germain, Rosenborg en Helsingborg. In de tweede groepsfase was Bayern München veel te sterk voor Arsenal, Olympique Lyon en Spartak Moskou. In de kwartfinale trof de ploeg Manchester United. Het verlies van de Champions League finale in 1999 werd goedgemaakt door twee overwinningen. In de halve finale werd ook twee keer van Real Madrid gewonnen.

In de finale was de Nederlandse scheidsrechter Dick Jol misschien wel de meest opvallende persoon. Hij gaf één strafschop aan Valencia en twee aan Bayern München. Bayern München mistte één strafschop. Omdat er geen andere doelpunten vielen, was 1-1 de eindstand. Een bloedstollende strafschoppenserie leidde na 14 strafschoppen voor een 5-4 overwinning voor Bayern München.

Seizoen 2001/2002, Real Madrid - Bayer Leverkussen (2-1), Hampden Park Glasgow (15 mei 2002)

Real Madrid haalde voor de derde keer de finale van de Champions League. De ploeg liet direct zien in grootse vorm te zijn. De eerste groepsfase, met AS Roma, Anderlecht en Lokomotiv Moskou, werd als nummer één afgesloten en ook in de tweede groepsfase kende Real Madrid weinig problemen. Alleen de laatste poulewedstrijd werd niet gewonnen, maar in de poule met Porto, Panathinaikos en Sparta Praag werd Real Madrid met 16 punten uit 6 wedstrijden eerste. In de kwartfinale werd de uitwedstrijd tegen Bayern München met 2-1 verloren. Deze achterstand werd in de thuiswedstrijd goedgemaakt door een 2-0 overwinning. In de halve finale werd Barcelona verslagen door een 2-0 uitoverwinning en een gelijkspel in eigen huis. Bayer Leverkussen bereikte de groepsfase via de voorrondes, waar werd gewonnen van Crvena Zvezda. In de groepsfase wist Bayer Leverkussen knap tweede te worden in een poule met Barcelona, Olympique Lyon en Fenerbahce, mede door twee uitoverwinningen. In de tweede groepsfase werd Bayer Leverkussen zelfs eerst in een poule met Arsenal, Juventus en Deportivo La Coruna. Na vier wedstrijden had Bayer Leverkussen slechts vier punten, maar door twee overwinningen en twee nederlagen van concurrent Arsenal eindigde de ploeg uiteindelijk toch als eerste in de poule. De finale werd op karakter behaald. In de kwartfinale verloor Bayer Leverkussen de eerste wedstrijd met 1-0 in en tegen Liverpool, maar thuis werd in de slotfase met 4-2 gewonnen. In de halve finale was Manchester United de tegenstander. In Manchester werd met 2-2 gelijk gespeeld. In Leverkussen stond Manchester United lange tijd met 1-0 voor, maar in de blessuretijd zorgde Neuville voor de 1-1, waardoor Bayer Leverkussen op basis van de uitdoelpunten de finale haalde.

In de finale ontliepen de twee ploegen elkaar weinig. De eindstand was al bij rust behaald. Bij een 1-1 stand zorgde Zinedine Zidane met een prachtige volley voor de 2-1, wat genoeg was om de derde Champions League binnen te halen.

Seizoen 2002/2003, AC Milan - Juventus (0-0, AC Milan wint na strafschoppen), Old Trafford Manchester (28 mei 2003)

AC Milan wist de groepsfase via de voorrondes te bereiken door Liberec. Het had niet veel gescheeld of AC Milan was al in deze ronde uitgeschakeld. De thuiswedstrijd werd met 1-0 gewonnen, maar de uitwedstrijd ging met 2-1 naar Liberec. Op basis van het gescoorde uitdoelpunt ging AC Milan alsnog door. In de eerste groepsfase was AC Milan na vier wedstrijden al zeker van plaatsing voor de volgende ronde. De wedstrijden tegen Deportiva La Coruna, Lens en Bayern München gingen alle drie gewonnen en ook de tweede wedstrijd tegen Bayern München (die als laatste eindigde in de poule) ging gewonnen. De laatste wedstrijden tegen Lens en Deportivo La Coruna gingen verloren. In de tweede groepsfase waren Real Madrid, Borussia Dortmund en Lokomotiv Moskou de tegenstanders. Ook hier stond AC Milan na vier wedstrijden op 12 punten en was plaatsing voor de kwartfinale een feit. In de kwartfinale was Ajax de tegenstander. Na de 0-0 in Amsterdam zorgde Ajax bijna door een verrassing door aan het einde van de wedstrijd op 2-2 te staan. Jon Dahl Tomasson zorgde in de slotfase echter voor de 3-2 overwinning. In de halve finale trof AC Milan haar stadsgenoot Inter Milan. Een 1-1 gelijkspel bij Inter zorgde na het 0-0 gelijkspel in de thuiswedstrijd voor een plaats in de finale. Juventus moest het in de eerste groepsfase opnemen tegen Newcastle United, Dynamo Kiev en Feijenoord. Juventus werd met 14 punten overtuigend eerste. In de tweede groepsfase had de ploeg het een stuk moeilijker. Manchester United bleek de beste in de poule en Juventus vocht met Basel en Deportivo La Coruna om de tweede plek. Ondanks dat er drie keer werd verloren, werd met 7 punten toch de tweede plek behaald. In de kwartfinale tegen Barcelona eindigden beide wedstrijden in een 1-1 gelijkspel. In de blessuretijd van de return wist Juventus de 2-1 te scoren en behaalde daarmee verrassend de halve finale. In de halve finale werd Real Madrid uitgeschakeld. De wedstrijd in Madrid werd met 2-1 verloren, maar in Milaan werd uiteindelijk met 3-1 gewonnen.

De finale was een echte Italiaanse wedstrijd. Er werd zeer verdedigend en behoudend gespeeld en er werden nauwelijks echte kansen gecreëerd. De wedstrijd eindigde in 0-0, waardoor strafschoppen de beslissing moesten brengen. Er werden maar liefst vijf strafschoppen gemist, waarvan drie voor Juventus, waardoor AC Milan voor de tweede keer de Champions League wist te winnen. Clarence Seedorf won voor de derde keer de Champions League. Hij wist dit met drie verschillende ploegen (Ajax, Real Madrid en AC Milan) te realiseren.

Seizoen 2003/2004, Porto - AS Monaco (3-0), Arena Auf Schalke Gelsenkirchen (26 mei 2004)

In 2003 werd de opzet van de Champions League opnieuw veranderd. Er was nog maar één groepsfase, bestaande uit acht poules, en na de groepsfase volgde eerst een achtste finale, voordat de kwartfinale bereikt kon worden. Porto zat in een relatief makkelijke poule met één zeer sterke tegenstander (Real Madrid) en twee ploegen die Europees weinig potten konden breken (Olympique Marseille en Partizan Belgrado). Er werd één punt gehaald tegen Real Madrid, maar drie overwinningen en een gelijkspel tegen Partizan Belgrado was ruimschoots voldoende voor de tweede plaats in de poule. In de achtste finale was Manchester United de tegenstander. De wedstrijd in Manchester werd verrassend gewonnen met 2-1. De return in Portugal leek uit te groeien tot een drama toen Manchester United op een 1-0 voorsprong kwam en deze voorsprong lang leek te behouden. In de slotfase scoorde Porto voor de 1-1 en was plaatsing voor de kwartfinale een feit. In de kwartfinale werd Olympique Lyon aan de kant gezet en in de halve finale werd de strijd aangegaan met Deportivo La Coruna. Na een 0-0 gelijkspel in eigen huis werd er in Spanje met 1-0 gewonnen. AS Monaco was de andere verrassende finalist. In een spannende groepsfase werd AS Monaco met 11 punten eerste in de poule (PSV werd derde met 10 punten). AS Monace scoorde makkelijk, wat bleek uit de opzienbarende 8-3 overwinning op Deportivo La Coruna. In de achtste finale werd nipt van Lokomotiv Moskou gewonnen op basis van het gescoorde uitdoelpunt. De kwartfinale tegen Real Madrid was een echte thriller. Real Madrid won de thuiswedstrijd gemakkelijk met 4-2, maar AS Monaco won de return met 3-1, waardoor ook in deze confrontatie het uitdoelpunt de doorslag gaf. In de halve finale werd thuis met 3-1 van Chelsea gewonnen. In de return sleepte AS Monaco een 2-2 gelijkspel uit het vuur, waardoor de ploeg voor het eerst in de finale van de Champions League stond.

De finale was vrij eenzijdig. Porto was veel te sterk, kwam nauwelijks in de problemen en won overtuigend met 3-0 van AS Monaco.

Seizoen 2004/2005, Liverpool - AC Milan (3-3, Liverpool wint na strafschoppen), Atatürk Olympisch Stadion Istanbul, (25 mei 2005)

Liverpool moest via de voorrondes groepsfase zien te bereiken. Dit lukte maar net, ondanks dat er thuis van Grazer werd verloren. In de poule met AS Monaco, Olympiakos en Deportivo La Coruna wist Liverpool ternauwernoods de achtste finale te halen. In zes wedstrijden werd slechts 6 keer gescoord, maar door een 3-1 zege in de laatste wedstrijd tegen Olympiakos wist Liverpool op onderling resultaat de achtste finale te halen ten koste van Olympiakos. In de achtste finale werd makkelijk van Bayer Leverkussen gewonnen en in de halve finale werd thuis met 2-1 gewonnen van Juventus. Liverpool wist een 0-0 in Turijn uit het vuur te slepen waardoor de halve finale werd gehaald. Hierin was rivaal Chelsea de tegenstander. Na een 0-0 gelijkspel in Londen werd er thuis met 1-0 gewonnen, waardoor de eerste finaleplaats een feit was. Voor AC Milan was het behalen van de finale bijna een zekerheidje geworden. In een poule met Barcelona, Celtic en Shakhtar Donetsk werd overtuigend de eerste plaats behaald. In de achtste finale werd zowel thuis als uit met 1-0 gewonnen van Manchester United. In de kwartfinale stond de wedstrijd tegen stadsgenoot en aartsrivaal Inter Milan op het programma. De eerste wedstrijd werd door AC Milan met 2-0 gewonnen en in de return kwam de ploeg opnieuw op voorsprong. Omdat de supporters van Inter Milan vervolgens vuurwerk op het veld gooiden, waarbij de keeper van AC Milan werd geraakt, werd de wedstrijd gestaakt en werd de overwinning aan AC Milan toegewezen. In de halve finale was PSV de tegenstander. In de thuiswedstrijd won AC Milan vertekend met 2-0. De doelpunten vielen in de slotfase van de eerste en tweede helft. In de return pakte PSV een 2-0 voorsprong. In de slotfase zorgde AC Milan echter voor de 2-1. PSV won uiteindelijk met 3-1 maar op basis van het uitdoelpunt ging AC Milan naar de finale.

De finale is misschien wel de meest bijzondere in de Champions League historie. AC Milan was vanwege de goede prestaties al de topfavoriet voor de eindzege. Ook in de wedstrijd bleek AC Milan veel sterker. Liverpool werd van de mat gespeeld en met de rust stond het 3-0 voor AC Milan. Lachend raakten de AC Milan spelers de Champions League Cup op de weg naar de kleedkamer alvast aan. Niks stond de eindoverwinning nog in de weg. In de tweede helft herpakte Liverpool zich. Door een rake kopbal, een afstandsschot en een rebound uit een penalty kwam Liverpool terug tot 3-3 en ze leken steeds sterker te worden. AC Milan kreeg nog goede kansen op de 4-3, maar de Liverpool spelers gooiden zich letterlijk voor de bal. Er werd niet meer gescoord en strafschoppen moesten de beslissing brengen. Keeper Dudek werd de held van de avond door twee strafschoppen van AC Milan te stoppen. Eén van de meest memorabele comebacks werd beloond met de Champions League titel.

Seizoen 2005/2006, Barcelona - Arsenal (2-1), Stade de France Parijs, (17 mei 2006)

Arsenal kon Europees nog weinig potten breken en stond in de schaduw van andere Engelse teams als Chelsea, Manchester United en Liverpool. Het seizoen 2005/2006 was echter zeer succesvol voor Arsenal. Met creatieve spelers als Henry, Fabregas, van Persie en Bergkamp werd aanvallend en attractief voetbal gespeeld. In de groepsfase, met Ajax, Thun en Sparta Praag als tegenstanders, werd overtuigend gespeeld en Arsenal werd met maar liefst 16 punten eerste in de poule. Na vijf keer winst werd alleen tegen Ajax gelijk gespeeld. In de achtste finale werd uit knap gewonnen van Real Madrid. In de return ging Real Madrid vol op de aanval, maar Arsenal wist stand te houden. Met een 0-0 gelijkspel werd de kwartfinale behaald. Tegen Juventus speelde Arsenal thuis een uitstekende partij en won met 2-0. Ook hier eindigde de return in 0-0. In de halve finale was Villareal de verrassende tegenstander. Na een 1-0 winst in de thuiswedstrijd was een 0-0 in de return voldoende voor de finale. Barcelona behaalde ook met gemak de achtste finale. In een poule met Werder Bremen, Udinese en Panathinaikos werd alleen één keer tegen Panathinaikos gelijk gespeeld. In de achtste finale won Barcelona uit met 2-1 van Chelsea. De thuiswedstrijd eindigde in 1-1. In de volgende ronde kende Barcelona weinig problemen met Benfica. Benfica kwam thuis niet tot scoren, waarna Barcelona de tweestrijd besliste met een 2-0 winst. Ook tegen AC Milan wist Barcelona de uitwedstrijd te winnen. Hierdoor was een 0-0 gelijkspel in Barcelona voldoende voor de eindstrijd tegen Arsenal.

Arsenal speelde aanvallend en wilde hiermee Barcelona achter zich aan laten lopen. De tactiek viel in duigen toen keeper Lehmann in de 18e minuut direct rood kreeg voor het neerhalen van een doorgebroken speler. Toch kwam Arsenal nog in de eerste helft op een 1-0 voorsprong door een kopbal van Campbell uit een vrije trap. Ondanks het ondertal bleef Arsenal proberen om de voorsprong uit te breiden en had het een aantal goede kansen op de 2-0. Pas laat in de wedstrijd scoorde Eto'o de 1-1, waarna Belletti in de 81e minuut de wedstrijd besliste in het voordeel van Barcelona. Barcelona, met Frank Rijkaard als trainer, won hiermee voor het eerst de Champions League.

Seizoen 2006/2007, AC Milan - Liverpool (2-1), Olympisch Stadion Athene (23 mei 2007)

Net als in 2005 ging ook de finale in 2007 tussen AC Milan en Liverpool. AC Milan was in een relatief makkelijke poule ingedeeld met Lille, AEK Athene en Anderlecht. Na vier wedstrijden was AC Milan zeker van plaatsing voor de achtste finale. De laatste twee poulewedstrijden gingen verloren, maar dit had geen gevolgen. In de achtste finale had AC Milan het heel moeilijk tegen Celtic. Beide ploegen leunden op hun goede verdediging en AC Milan was nauwelijks in staat om goede kansen te creëren. Beide wedstrijden eindigden in 0-0. In de verlenging wist AC Milan dan toch de bevrijdende treffer te maken. In de kwartfinale werd thuis tegen Bayern München met 2-2 gelijk gespeeld. De return leek hierdoor zeer lastig te worden. Uit werd er echter met 2-0 gewonnen. In de halve finale was Manchester United de tegenstander. In de uitwedstrijd kwam AC Milan met 2-1 voor, maar uiteindelijk won Manchester United met 3-2, door een goede goal van Rooney. In de return was AC Milan ontketend en kwam Manchester United er niet aan te pas. AC Milan won met 3-0 en Clarence Seedorf scoorde de 2-0. Liverpool wist de poule via de voorronde tegen Maccabi Haifa te bereiken en werd ingedeeld in poule C met PSV, Bordeaux en Galatasaray. Liverpool begon met een gelijkspel tegen PSV, maar wist daarna vier keer te winnen. Met 13 punten werd Liverpool overtuigend eerste. In de achtste finale was favoriet Barcelona de tegenstander. In Barcelona kwam de thuisploeg op een 1-0 voorsprong, maar Liverpool wist de achterstand op karakter om te buigen naar een 2-1 voorsprong. Ondanks een aantal enorme kansen voor Barcelona bleef de voorsprong behouden. In de return was Liverppol niet van plan om te verdedigen. Ze kregen grote kansen om de winst binnen te halen, maar uiteindelijk kwam Barcelona op een 1-0 voorsprong. Deze stand bleef ongewijzigd en dus was Liverpool door op basis van de gescoorde uitdoelpunten. In de kwartfinale won Liverpool overtuigend van PSV en in de finale was Chelsea de tegenstander. Beide wedstrijden eindigden in een 1-0 overwinning voor de thuisploeg waardoor penalty's de beslissing moesten brengen. De Nederlanders Kuyt en Zenden schoten hun penalty voor Liverpool binnen. Omdat Chelsea twee keer mis schoot, won Liverpool de serie met 4-1.

AC Milan speelde de finale met een zeer ervaren team met een gemiddelde leeftijd van meer dan 31 jaar. Inzaghi was de grote man met twee goals, waarvan hij er één met de arm scoorde. Kuyt scoorde namens Liverpool. Tijdens en voor de wedstrijd ontstonden rellen buiten het stadion omdat veel supporters met neptickets het stadion binnenkwamen, waardoor supporters met officiële tickets geweigerd werden.

Seizoen 2007/2008 Manchester United - Chelsea (1-1, Manchester United wint na strafschoppen), Olympisch stadion Moskou (21 mei 2008)

Voor de derde keer in de historie van de Champions League ging de finale tussen twee ploegen uit hetzelfde land. Manchester was oppermachtig in een poule met AS Roma, Sporting Lissabon en Dynamo Kiev. Er werd vijf keer achter elkaar gewonnen, waarna de zesde en laatste poulewedstrijd een gelijkspel opleverde tegen AS Roma. In de achtste finale werd met enige moeite van Olympique Lyon gewonnen, waarna opnieuw AS Roma de tegenstander was in de kwartfinale. Zowel de uit- als thuiswedstrijd werden vrij moeiteloos gewonnen. In de halve finale was Barcelona de tegenstander. De wedstrijd in Barcelona eindigde in 0-0. In Manchester werd er met 1-0 gewonnen door een prachtig schot van Paul Scholes. Chelsea zat in een lastige poule met Valencia, Schalke 04 en Rosenborg. Toch verloor Chelsea geen enkele keer. Met 4 keer winst en 2 keer gelijk werd Chelsea overtuigend eerste in de poule. De achtste finale en kwartfinale werden tegen Olympiakos en Fenerbahce gewonnen. In de halve finale nam Chelsea revange op Liverpool. Zowel de thuis- als uitwedstrijd eindigde in 1-1, waarna Chelsea in de verlenging de wedstrijd naar zich toetrok en met 3-2 wist te winnen.

De finale zou de wedstrijd van Edwin van der Sar worden. Cristiano Ronaldo kopte de 1-0 binnen. In de tweede helft kwam Chelsea op gelijke hoogte door een goal van Frank Lampard. Ondanks een schot op de paal en op de lat wist Chelsea niet meer te scoren. In de verlenging kreeg Drogba een rode kaart na het slaan van de tegenstander. Door de rode kaart kon hij niet meedoen aan de strafschoppenserie, waarbij hij eigenlijk de laatste strafschop zou nemen. John Terry verving hem. Na 8 strafschoppen was de stand 4-3 in het voordeel van Chelsea. John Terry kon de titel binnenslepen, maar in de aanloop voor de penalty gleed hij weg, waardoor hij de penalty mistte. Uiteindelijk stopte van der Sar de laatste penalty van Anelka en mocht Manchester United zich voor de tweede keer winnaar van de Champions League noemen.

Seizoen 2008/2009 Barcelona - Manchester United (2-0), Stadio Olimpico Rome, (27 mei 2009)

Manchester United haalde voor de tweede keer achter elkaar de eindstrijd, waarin het moest aantreden tegen Barcelona. Barcelona werd in de groepsfase ingedeeld bij Sporting Lissabon, Shaktar Donetsk en Basel en eindigde als eerste in de poule. In de zes groepswedstrijden scoorde de ploeg maar liefst 18 keer en werd er uit tegen Basel met 5-0 gewonnen. In de achtste finale werd Olympique Lyon gemakkelijk aan de kant gezet en in de kwartfinale wist Barcelona de eerste wedstrijd tegen Bayern München met maar liefst 4-0 te winnen. De return eindigde in een 1-1 gelijkspel. In de halve finale had Barcelona het heel lastig tegen de stugge ploeg van Chelseau. Thuis werd er met 0-0 gelijk gespeeld. In Londen kwam Chelseau al snel op een 1-0 voorsprong. Drogba kreeg nog een geweldige kans om de 2-0 te maken. Barcelona kwam na een rode kaart zelfs met 10 man te staan. Barcelona coach Guardiola feliciteerde Chelsea coach Hiddink al met de finaleplaats toen het onwaarschijnlijke gebeurde. Iniesta schoot de bal prachtig in de kruising en bezorgde Barcelona het zo gewenste uitdoelpunt. Het duel werd vooral bepaald door de scheidsrechter. Chelsea claimde maar liefst viermaal een penalty, maar de scheidsrechter weigerde er één toe te kennen. Manchester United had in de groepsfase enige moeite met Villareal, Celtic en Aalborg BK. Door vier gelijke spelen eindigde Manchester United op slechts 10 punten, maar dit was toch genoeg voor de groepswinst. In de achtste finale werd Inter Milan, na een 0-0 gelijkspel in Milaan, thuis met 2-0 verslagen. In de kwartfinale werd er thuis met 2-2 gelijkgespeeld tegen Porto. Uit werd de wedstrijd gewonnen door een vroeg doelpunt van Ronaldo. In de halve finale werd Arsenal vrij eenvoudig opzij gezet.

De finale werd nooit echt heel spannend. Barcelona scoorde al vroeg in de wedstrijd en wist de voorsprong vrij gemakkelijk te behouden. Messi scoorde in de slotfase de 2-0 en bezorgde Barcelona de Champions League titel. Edwin van der Sar kon niet nogmaals een heldenrol vervullen.

Seizoen 2009/2010 Inter Milan - Bayern München (2-0), Bernabeu Madrid (22 mei 2010)

De Champions League van 2010 had een grote Nederlandse inbreng. Bij Inter Milan speelde Wesley Sneijder mee, bij Bayern München waren Mark van Bommel en Arjen Robben van de partij. Inter Milan eindigde in een poule met Barcelona, Rubin Kazan en Dynamo Kiev als tweede achter Barcelona. Op de laatste speelronde werd de tweede plek pas veilig gesteld door winst op Rubin Kazan. In de achtste finale werd zowel de thuis- als uitwedstrijd knap van Chelsea gewonnen. In de kwartfinale werd CSKA Moskou twee keer met 1-0 opzij gezet waarna in de halve finale opnieuw Barcelona de tegenstander was. In de thuiswedstrijd speelde Inter Milan een geweldige wedstrijd en Barcelona werd, mede door een goal van Wesley Sneijder, met 3-1 verslagen. De uitwedstrijd werd met slechts 1-0 verloren waardoor plaatsing voor de finale een feit was. Bayern München bereikte zeer moeizaam de achtste finale van het toernooi. In de poule met Maccabi Haifa, Bordeaux en Juventus stond de ploeg na twee wedstrijden op vier punten, echter werden de derde en vierde wedstrijd van Bordeaux verloren. Na vier punten uit vier wedstrijden leek plaatsing ver weg. In de laatste wedstrijd werd gewonnen tegen Juventus, waardoor de tweede plek op het nippertje werd behaald. In de achtste finale was het spel niet veel beter. Zowel tegen Fiorentina als tegen Manchester United ging Bayern München op basis van de gescoorde uitdoelpunten door naar de volgende ronde, maar overtuigend was het niet. In de halve finale werd wel tweemaal van Olympique Lyon gewonnen en liet Bayern München eigenlijk voor het eerst in het toernooi zien recht te hebben op de finale.

De weinig spectaculaire finale werd door Milito beslist. Na zijn eerste goal in de eerste helft kreeg Bayern München nog een aantal mogelijkheden op de 1-1, maar Milito gooide de wedstrijd in de tweede helft in het slot. Het betekende de eerste Champions League titel voor Inter Milan en na AC Milan en Juventus was Inter Milan de derde Italiaanse ploeg die de finale wist te winnen.

Seizoen 2010-2011 Barcelona - Manchester United (3-1), Wembley Stadion Londen (28 mei 2011)

De finale in 2011 was een kopie van de finale in 2009, toen Barcelona met 2-0 won van Manchester United. Barcelona was oppermachtig in een relatief makkelijke poule met Kopenhagen, Rubin Kazan en Panathinaikos. In de poule werd niet verloren en met vier winstpartijen en 14 goals werd de volgende ronde gehaald. In de achtste finale was de dubbele confrontatie met Arsenal een ware kraker. In Londen speelden beide ploegen vol op de aanval, wat voor veel kansen zorgde. Barcelona kwam op 1-0, maar Arsenal wist de wedstrijd met 2-1 te winnen. In Barcelona stond het lange tijd 1-1, maar uiteindelijk won Barcelona, mede door een penalty, met 3-1. In de kwartfinale was Barcelona veel te sterk voor Rubin Kazan en in de halve finale wachtte de tweestrijd met aartsrivaal Real Madrid. In Madrid won Barcelona met 2-0, waardoor een 1-1 gelijkspel in de return voldoende was voor de finale. Ook Manchester United werd qua punten overtuigend eerste in de poule met Valencia, Glasgow Rangers en Bursaspor. Wel viel het gebrek aan scorend vermogen op. In de zes wedstrijden wist de ploeg slechts zeven keer te scoren. In de achtste finale werd Marseille uitgeschakeld en in de kwartfinale werd knap twee keer van Chelsea gewonnen. In de halve finale was Schalke 04 de verrassende tegenstander. Zij hadden titelverdediger Inter Milan uitgeschakeld. Manchester United liet Schalke 04 kansloos door twee keer ruim te winnen.

In de finale was Barcelona een maatje te groot voor Manchester United. In de eerste helft kwam Barcelona via Pedro op 1-0, maar Rooney zorgde nog voor rust voor de 1-1. In de tweede helft zette Barcelona meer druk en won het met 3-1 door goals van Messi en Villas.

Seizoen 2011-2012 Chelsea - Bayern München (1-1, Chelsea wint na strafschoppen), Allianz Arena München (19 mei 2012)

Bayern München had in het seizoen 2011/2012 maar één doel: het winnen van de Champions League in hun eigen stadion, de Allianz Arena. Bayern München moest de groepsfase via de voorronde bereiken. Zürich werd relatief eenvouding verslagen. In de poule met Villareal, Manchester City en Napoli kende Bayern München weinig problemen. Na vijf wedstrijden stond de ploeg op 13 punten en een nederlaag tegen Manchester City in de laatste wedstrijd had geen gevolgen. Bayern München ging als groepswinnaar door. In de achtste finale verloor Bayern München in de eerste wedstrijd verrassend van FC Basel. Dit werd in de return op een indrukwekkende manier goedgemaakt. Bayern München won met maar liefst 7-0. In de kwartfinale werd Marseille twee maal verslagen. In de halve finale was Real Madrid de tegenstander. Na de 2-1 winst in de thuiswedstrijd keek Bayern München in Madrid binnen een kwartier tegen een 2-0 achterstand aan. Arjen Robben zorgde nog in de eerste helft voor de 2-1. De tweede helft was ontzettend spannend maar er werd niet meer gescoord. In de penaltyserie werden de eerste twee penalty's door Real Madrid gemist. Omdat Bayern München de derde en vierde penalty niet wist te scoren, bleef het ongekend spannend. Omdat Ramos de vierde penalty mistte en Schweinsteiger de vijfde penalty wel wist te scoren, was plaatsing voor de finale een feit. Chelsea wist de poule op het nippertje te overleven. Met Bayer Leverkussen, Valencia en Racing Genk stond Chelsea na vijf wedstrijden gedeeld tweede met Valencia maar door een 3-0 winst in de laatste wedstrijd op Valencia werd de eerste plek toch nog veilig gesteld. Ook in de achtste finale werd Chelsea bijna uitgeschakeld. In Napels werd met 3-1 verloren. In de thuiswedstrijd won Chelsea uiteindelijk, mede door een penalty, met dezelfde score, waardoor er verlengd moest worden. Ivanovic scoorde de bevrijdende 4-1. In de kwartfinale had Chelsea minder moeite met Benfica. Zowel uit als thuis werd gewonnen. In de halve finale nam Chelsea revange op Barcelona, waar het drie jaar eerder ongelukkig van verloor in de halve finale. Thuis werd met 1-0 gewonnen. De return was ongekend spannend. Barcelona kwam al in de eerste helft met 2-0 voor en tot overmaat van ramp kreeg Chelsea middenvelder John Terry de rode kaart. Toch werd voor rust nog de 2-1 gescoord. In de tweede helft kreeg Barcelona kans op kans, werd paal en lat geraakt en er werd zelfs een penalty door Barcelona gemist. In de slotseconden scoorde Chelsea de 2-2. De finale was bereikt.

De finale in München was niet hoogstaand, maar wel zeer spannend. Beide ploegen gaven elkaar niet veel ruimte maar in de eindfase wist Müller namens Bayern München toch te scoren. Terwijl heel München zich klaar maakte voor een geweldig feest, scoorde Drogba in de laatste minuut van de reguliere speeltijd de 1-1. In de verlenging kreeg Bayern München een penalty. Arjen Robben wist het buitenkansje niet te verzilveren. Ook in de penaltyserie leek Bayern München de beste papieren te hebben. De eerste drie penalty's werden goed binnengeschoten, terwijl Chelsea de eerste penalty mistte. De vierde en vijfde penalty werden echter door Bayern München gemist. Omdat Chelsea geen fout meer maakte, mochten zij zich de winnaar van de Champions League noemen.

Seizoen 2012-2013 Bayern München - Borussia Dortmund (2-1), Wembley Stadion Londen (25 mei 2013)

Borussia Dortmund was jarenlang een middenmotor in de Duitse Bundesliga. Na de Champions League winst in 1997 en het landskampioenschap in 2002 had de ploeg vaak grote moeite om überhaupt Europees voetbal te halen. In 2012 wist de ploeg vriend en vijand te verrassen door landskampioen te worden. Ook in de Champions League in het seizoen erna presteerde de ploeg fantastisch. In een poule des doods (met Real Madrid, de landskampioen uit Spanje, Manchester City, de landskampioen uit Engeland en Ajax, de landskampioen van Nederland) werd de ploeg overtuigend eerste en er werd geen wedstrijd verloren. Na de gewonnen achtste finale tegen Shaktar Donetsk volgde een bizarre kwartfinale tegen Malaga, de verrassing van het toernooi. De uitwedstrijd eindigde in 0-0. Thuis kwam de ploeg in de 82e minuut op een 2-1 achterstand, waardoor Borussia Dortmund twee keer moest scoren om de halve finale te bereiken. In de bizarre extra tijd lukte dit, waardoor Malaga verslagen en gedesillusioneerd achterbleef. In de halve finale won Borussia Dortmund thuis van Real Madrid met maar liefst 4-1, door vier goals van Lewandowski. In de uitwedstrijd werd in de slotfase met 2-0 verloren, waardoor plaatsing voor de finale een feit was. Bayern München had een relatief eenvoudige poule met Lille, Valencia en Bate Borisov. Met 13 punten en 15 goals werd de eerste plaats behaald. In de achtste finale werd uit met 3-1 gewonnen tegen Arsenal. De thuiswedstrijd leek een formaliteit, maar het werd nog spannend toen Arsenal in de slotfase met 2-0 voor kwam te staan. Dit werd ook de eindstand waardoor Bayern München op basis van de gescoorde uitdoelpunten doorging naar de kwartfinale. In de kwartfinale werd twee keer eenvoudig van Juventus gewonnen en in de halve finale was Barcelona de tegenstander. In een bijna perfecte tweestrijd won Bayern München met 4-0 en 3-0.

In de Duitse finale kwam Bayern München in de tweede helft op voorsprong. Borussia Dortmund maakt nog wel uit een penalty gelijk maar in de slotfase was het Arjen Robben die zijn misser van een jaar eerder goedmaakte door de winnende treffer te maken.

Seizoen 2013-2014 Real Madrid - Atletica Madrid (4-1 in verlenging), Estadio da Luz Lissabon (24 mei 2014)

De finale van 2014 staat vooral bekend als de eerste finale uit de geschiedenis waarin twee ploegen uit dezelfde stad het tegen elkaar opnamen. Atletico Madrid mocht als de nummer 3 van Spanje meedoen aan de Champions League. In een poule met Zenit St. Petersburg, Porto en Austria Wien was de ploeg oppermachtig. Met een voorsprong van 10 punten op de nummer 2 werd Atletico Madrid winnaar van de poule. In de achtste finale maakte Atletico Madrid indruk door twee keer relatief eenvoudig van AC Milan te winnen en ineens was de ploeg een gevaarlijke outsider. In de kwartfinale was Barcelona de tegenstander. Na het 1-1 gelijkspel in Barcelona kwam Atletico Madrid in de thuiswedstrijd al snel op een 1-0 voorsprong. Ondanks een aantal goede kansen voor Barcelona bleef de stand ongewijzigd. In de halve finale werd er thuis met 0-0 gelijk gespeeld tegen Chelsea. In Madrid kwam Chelsea op een 1-0 voorsprong, maar een goed spelend Atletico Madrid won uiteindelijk met 3-1. De eerste finaleplaats van de Champions League was een feit. Ook Real Madrid had weinig moeite in de poule. Met 16 punten en 20 gescoorde goals werd de ploeg eerste boven Galatasaray, Juventus en Kopenhagen. In de achtste finale werd Schalke 04 compleet van de mat gespeeld. In de kwartfinale was Borussia Dortmund de tegenstander. Real Madrid leek de tweestrijd al in de eerste wedstrijd te beslissen, toen er met 3-0 gewonnen werd. In Dortmund kwam Borussia al snel op een 2-0 voorsprong, maar Real Madrid wist het bij deze stand te houden. In de halve finale was titelverdediger Bayern München de tegenstander. In de thuiswedstrijd wist Real Madrid nipt met 1-0 te winnen. In de return ging Bayern München vol op de aanval, maar zonder resultaat. Real Madrid counterde zichzelf naar een 4-0 overwinning.

De finale duurde voor Atletico Madrid een minuut te lang. Lange tijd lag de eerste Champions League winst voor het grijpen. Godin had Atletico Madrid in de eerste helft op een 1-0 voorsprong gezet en in de tweede helft wist Real Madrid weinig kansen te creëren. In de allerlaatste minuut kopte Ramos echter raak uit een corner en werd de eindstand bepaald op 1-1. In de verlenging had Atletico Madrid geen energie meer over en werd het, enigszins vertekend, 4-1 voor Real Madrid door goals van Bale, Marcelo en Ronaldo. Real Madrid won hierdoor voor de vierde keer de Champions League.

Seizoen 2014/2015: Barcelona - Juventus, Olympiastadion Berlijn (6 juni 2015)

Juventus had in de poule grote moeite met Atletico Madrid, Olympiakos en Malmö. Na drie wedstrijden had de ploeg pas 3 punten, terwijl Olympiakos en Atletico Madrid al op 6 punten stonden. In de vierde wedstrijd werd een 2-1 achterstand tegen Olympiakos omgebogen in een 3-2 winst en mede hierdoor werd uiteindelijk de tweede plek achter Atletico Madrid behaald. In de achtste finale raakte de ploeg beter in vorm en werd tweemaal van Borussia Dortmund gewonnen. In de kwartfinale werd in twee wedstrijden tegen AS Monaco slechts één keer gescoord. Omdat AS Monaco in de twee wedstrijden niet wist te scoren, ging Juventus alsnog door naar de halve finale. In de halve finale was Juventus de grote underdog toen Real Madrid op bezoek kwam. De thuiswedstrijd werd echter met 2-1 gewonnen. De achterstand wist Real Madrid in eigen huis niet goed te maken. Met een 1-1 gelijkspel was Juventus geplaatst voor de finale. Barcelona behaalde eenvoudig de eerste plaats in een poule met Paris Saint Germain, Ajax en Apoel Nicosia. Alleen in de tweede wedstrijd werd van Paris Saint Germain verloren, de andere partijen werden relatief eenvoudig gewonnen. In de achtste finale werd tweemaal van Manchester City gewonnen en in de kwartfinale was Paris Saint Germain wederom de tegenstander. De wedstrijd in Parijs werd met 3-1 gewonnen, waarna het klusje thuis werd afgemaakt met een 2-0 winst. In de halve finale tegen Bayern München was Barcelona niet te stoppen. In de thuiswedstrijd werd met 3-0 gewonnen waardoor het verlies in de uitwedstrijd (2-3) niet meer uitmaakte.

In de finale kwam Barcelona al in de vierde minuut op voorsprong door een goal van Rakitic na een mooie combinatie door het centrum van de verdediging van Juventus. Juventus had weinig kansen, maar kwam in de tweede helft wel op gelijke hoogte door een goal van Morata, nadat een schot van Tevez niet goed genoeg door de keeper werd tegengehouden. In de 68e minuut kwam Barcelona via Suarez op voorsprong. De goal was gelijk aan de goal van Juventus. Buffon wist een schot onvoldoende naar de zijkant te stompen waardoor Suarez in de rebound binnenschoot. Diep in de blessuretijd beslistte Neymar de wedstrijd en zodoende won Barcelona voor de vierde keer de Champions League.

Seizoen 2015/2016: Real Madrid - Atletico Madrid, Stadion San Siro (28 mei 2016)

De finale was een herhaling van de finale in 2014, toen Real Madrid in de verlenging met 4-1 won. Beide ploegen waren in het seizoen 2014/2015 geen kampioen geworden. Na landskampioen Barcelona eindigden Real Madrid en Atletico Madrid als 2e en 3e, maar waren toch rechtstreeks geplaats voor de poulefase.

Atletico Madrid kwam in een poule terecht met Galatasaray, Benfica en Astana. De eerste wedstrijd werd in Turkije met 2-0 van Galatasaray gewonnen. Daarna werd thuis verrassend met 1-2 van Benfica verloren. In de dubbele ontmoeting met Astana werd thuis ruim gewonnen en werd uit met 0-0 gelijk gespeeld, waardoor Benfica de 1e plaats overnam. De 5e wedstrijd werd wederom van Galatasary gewonnen en in de laatste wedstrijd werd knap in Portugal van Benfica gewonnen. In de achtste finale was PSV de tegenstander. PSV hield thuis knap stand en de wedstrijd eindigde in een 0-0 gelijkspel. In Madrid had Atletico Madrid een aantal 100% kansen, maar ook PSV had in de tweede helft een goede kans om te winnen. Een schot van Locadio eindigde op de paal. Na 120 minuten wist Atletico Madrid de strafschoppen net iets beter te nemen dan PSV. Na 16 strafschoppen was PSV aanvaller Narsingh de enige speler die niet wist te scoren, waardoor Atletico Madrid de serie met 8-7 won. In de kwartfinale kwam Barcelona op bezoek. Door twee treffers van Suarez, na een rode kaart voor Torres van Atletico Madrid, won Barcelona met 1-2 en waren zij de favoriet voor het bereiken van de halve finale. Uit bij Barcelona kwam Atletico Madrid in de eerste helft op voorsprong en door hun ijzersterke defensie wist Barcelona niet meer te scoren. Via een strafschop kwam Atletico Madrid op een 2-0 voorsprong en bereikten zij de halve finale. In de halve finale was Bayern Munchen de tegenstander. In Madrid wist Atletico met 1-0 te winnen, maar in Munchen leek het mis te gaan. Bayern Munchen kwam al snel op voorsprong en ging vol voor een snelle 2-0 voorsprong. Deze leek er ook te komen, maar Muller mistte voor Bayern Munchen een strafschop. Atletico kwam via Griezmann op 1-1 en ondanks dat Bayern Munchen nog op 2-1 voorsprong kwam, ging Atletico op basis van de uitgescoorde goal door naar de finale. Real Madrid was oppermachtig in een poule met Paris Saint Germain, Malmo en Sjachtar Donetsk. In de 6 wedstrijden werd alleen tegen Paris Saint Germain een keer gelijkgespeeld, de andere wedstrijden werden overtuigend gewonnen. In de achtste finale had Real Madrid geen problemen met AS Roma. Beide wedstrijden werden met 2-0 gewonnen. In de kwartfinale leek Wolfsburg een makkelijke tegenstander, maar Real Madrid had het moeilijk. Wolfsburg won thuis overtuigend met 2-0 en het leek een moeilijke klus te worden. Thuis was Real Madrid echter niet te stoppen. Door drie goals van Ronaldo won Real Madrid met 3-0 en plaatste het zich voor de halve finale. In twee vrij saaie halve finale wedstrijden tegen Manchester City wist Real Madrid zich met een minimaal verschil te plaatsen voor de finale. De eerste wedstrijd in Madrid eindigde in een 0-0 gelijkspel. De uitwedstrijd werd met 1-0 gewonnen door Real Madrid.

In een boeiende finale wist Sergio Ramos opnieuw voor Real Madrid te scoren. In de vorige finale lukte het dit ook. Beide partijen kregen mogelijkheden, maar er werd niet meer gescoord in de eerste helft. In de tweede helft kreeg Atletico Madrid een strafschop, maar Griezmann schoot tegen de lat. Atletico Madrid leek van slag en Real Madrid kreeg goede mogelijkheden op de 2-0. In de slotfase van de wedstrijd wist Atletico Madrid toch gelijk te maken. In de verlenging werd niet meer gescoord en strafschoppen moesten de beslissing brengen. De vierde penalty van Atletico Madrid werd gemist, terwijl Real Madrid geen fouten maakte. Ronaldo schoot de vijfde penalty binnen en Real Madrid won voor de vijfde maal de Champions League.