Ajax 1995-1996: Geen Champions League winst voor Ajax

Als titelhouder van de Champions League werd Ajax in dit seizoen ongenaakbaar eerste in haar groep. Real Madrid, Ferencváros en Grasshopper Club waren een maatje te klein voor de Amsterdammers. In de kwartfinale werd de Duitse kampioen Borussia Dortmund tweemaal verslagen waardoor Ajax de halve finale bereikte. De roodwitten leken de finale te gaan missen door een 0-1 nederlaag tegen Panathinaikos in het Olympisch Stadion, dat voor de laatste keer door Ajax werd gebruikt. Maar in Athene was alles weer anders, Ajax won met 0-3 en bereikte voor de tweede achtereenvolgende maal de finale van de Champions League. Op 22 mei in Rome was het Italiaanse Juventus echter te sterk voor de Amsterdammers door de strafschoppen beter te nemen.

Na 22 jaar weer tegen Real Madrid op Europees niveau

Na ongeslagen kampioen en Champions League-winnaar te zijn geworden in 1995 deed Ajax voor de tweede achtereenvolgende maal mee aan de Champions League. De Amsterdammers waren ingedeeld in groep D met Real Madrid (Spanje), Grasshopper Club (Zwitserland) en Ferencváros (Hongarije). Tegen deze laatste twee clubs had Ajax nog nooit gespeeld in Europees verband. Zesvoudig winnaar van de Europa Cup-1 Real Madrid was wel een oude bekende, maar het was al weer 22 jaar geleden dat beide ploegen tegen elkaar op Europees niveau hadden gespeeld. Ajax won destijds in 1973 in de halve finale van de Europa Cup-1 met 2-1 en 0-1.

Op 13 september zouden beide ploegen elkaar weer treffen in het Olympisch Stadion in Amsterdam voor de eerste groepswedstrijd van de Champions League. Pikant genoeg hadden beide teams ook al twee weken eerder tegen elkaar gespeeld voor de Bernabeu-Trofee in Madrid. De ‘Koninklijken’ wonnen, mede door Spaanse scheidsrechter Manuel Diáz Vega, met 1-0 door een treffer van Iván Zamorano.

Ajax niet te stuiten

Op 13 september werd het wederom een 1-0 uitslag, maar nu in het voordeel van Ajax, dat zich in trieste omstandigheden had voorbereid op het duel. Spits Patrick Kluivert was enkele dagen eerder betrokken geweest bij een dodelijk verkeersongeluk en speelde daarom niet tegen Real Madrid. Finidi George wilde echter wel spelen na het bericht dat zijn broertje in Nigeria was overleden. Bij Ajax maakten de 19-jarige Nordin Wooter en 18-jarige Kiki Musampa hun Europese debuut als invallers.

Jari Litmanen werd de grote man in de uitwedstrijd tegen Ferencváros, dat de eerste wedstrijd met 0-3 had gewonnen van Grasshopper Club. De Fin maakte in deze wedstrijd, die na rust pas echt op gang kwam, drie doelpunten. Een smet op dit duel was het optreden van een deel van het Hongaarse publiek dat zeer racistisch reageerde op de donkere Ajax-spelers. In de laatste tien minuten liep Ajax uit van 1-2 naar 1-5.

Tweemaal Grasshoppers

Een regelmatige zege behaalde Ajax op 18 oktober in de thuiswedstrijd tegen het nog puntloze en zeer verdedigend spelende Grasshopper Club met 3-0 met o.a. twee doelpunten van Patrick Kluivert. Twee weken later verspeelden de Amsterdammers voor het eerst punten in de groepsfase door in Zürich in een zeer slechte wedstrijd doelpuntloos gelijk te spelen tegen de Grasshoppers.

Demonstratie in Madrid

Op 22 november werd er voor 95.000 toeschouwers, waaronder zich zo’n vierduizend Ajax-supporters bevonden, een ‘demonstratiewedstrijd’ gespeeld in Madrid. Een superieur spelend Ajax won met ‘maar’ 0-2 van Real dat blij mocht zijn het geen 0-4 of 0-5 was geworden want twee glaszuivere Ajax-doelpunten werden ten onrechte afgekeurd. Een dag later zou Ajax vertrekken richting Tokio waar het een week later de wereldbeker zou veroveren na strafschoppen tegen het Braziliaanse Grêmio FB.

Op 6 december won Ajax haar laatste groepswedstrijd in een ijskoud maar vol Olympisch Stadion in Amsterdam van Ferencváros. De roodwitten deden hun plicht en verwarmden de toeschouwers met een eclatante 4-0 overwinning.

Eindstand Groep D

Ajax is niet meer ongenaakbaar

De uitwedstrijd in het Westfalenstadion tegen de Duitse kampioen Borussia Dortmund in de kwartfinale van de Champions League werd bij Ajax toch wel met enige vrees tegemoet gezien. De Amsterdammers waren in de eredivisie bij de winterstop nog ongeslagen en hadden liefst acht punten voorsprong op nummer twee PSV, dat als enige ploeg in staat was geweest om een puntje te pakken tegen Ajax (1-1). Maar drie dagen voor de eerste wedstrijd tegen Borussia Dortmund was Ajax haar koppositie kwijtgeraakt aan datzelfde PSV. Op 14 januari kwam de eerste competitienederlaag voor de Amsterdammers na 52 wedstrijden ongeslagen wedstrijden. In Tilburg won Willem II met 1-0, gevolgd door nog meer puntenverlies en een beschamend bekernederlaag van 2-0 tegen eerstedivisionist Cambuur Leeuwarden. Daartussen door werd wel de Europese Supercup gewonnen ten koste van Real Zaragoza met 1-1 en 4-0.

Maar op 6 maart leek Ajax weer op de weg terug door met 0-2 te winnen in Dortmund na een puike partij te hebben gespeeld. In de returnwedstrijd miste Ajax diverse spelers, maar won toch met 1-0 door een doelpunt van Kiki Musampa. De 19-jarige Denny Landzaat maakte drie minuten voor tijd zijn officiële debuut als invaller voor de Amsterdammers.

Weerzien met Panathinaikos

In de halve finale trof Ajax voor het eerst sinds 2 juni 1971 in Europees verband weer het Griekse Panathinaikos, dat destijds het onderspit moest delven in de Europa Cup 1-finale in Londen met 2-0. Ajax was toen voor de eerste keer winnaar van de Europa Cup 1 geworden en was in dit seizoen hard op weg richting haar vijfde zege in het hoogste Europa Cup-toernooi. Maar dan moesten de Grieken natuurlijk wel nog ‘eventjes’ aan de kant worden gezet. Vier dagen voor de eerste wedstrijd hadden de roodwitten nog een koude douche gehad in Kerkrade door verdiend met 2-0 te verliezen van Roda JC.

Maar dat Ajax op deze speciale avond op 3 april tegen Panathinaikos de torenhoge favoriet was bij de bookmakers, was wel duidelijk. Speciaal omdat Danny Blind zijn 400e officiële wedstrijd voor Ajax zou gaan spelen, maar nog meer omdat het de laatste wedstrijd was in het Olympisch Stadion, waarin de Ajacieden in het verleden zoveel successen hadden behaald. De nieuwe Amsterdam ArenA zou vanaf volgend seizoen het nieuwe speelterrein worden voor Ajax.

Speciaal maar niet feestelijk

Maar speciaal wilde niet altijd zeggen dat de afloop dan ook feestelijk moest zijn….. Wat Ajax ook probeerde, men kwam niet door de goed georganiseerde verdediging van het slim spelende Panathinaikos heen en dus dreigde er een doelpuntloos gelijkspel en een slechte uitgangspositie voor de returnwedstrijd. Maar drie minuten voor tijd zag een uitverkocht Olympisch Stadion dat het nog erger kon, een Griekse counter werd goed uitgevoerd en afgerond door Krszysztof Warzycha (0-1). Het was bijna acht jaar geleden dat de Amsterdammers voor het laatst een Europa Cup-wedstrijd hadden verloren in het Olympisch Stadion: op 20 april 1988 won Olympique Marseille met 1-2.

Polonaise in plaats van de sirtaki

Op 17 april zaten 75.000 Griekse supporters in Athene klaar voor de wedstrijd van het jaar. Het doel was uiteraard dat hun Panathinaikos de finale van de Champions League ging bereiken. De Amsterdammers speelden zonder de aan de knie geopereerde goaltjesdief Patrick Kluivert maar kregen na vier minuten al een mentale oppepper door een doelpunt van Jari Litmanen. De stand over beide duels was daarmee al weer in evenwicht gebracht. Ajax heerste maar wist in de resterende minuten tot aan de rust niet meer te scoren. Panathinaikos was de weg volledig kwijt en kon niets anders hopen dan op een verlenging. Maar Ajax liet het echter niet zover komen want dertien minuten voor tijd scoorde Jari Litmanen zijn tweede treffer, gevolgd door nog een doelpunt van invaller Nordin Wooter in de 86e minuut (0-3). In plaats van de sirtaki werd er na afloop een feestende de polonaise ingezet in het verbouwereerde Olympisch Stadion in Athene.

Ajax mocht zich zeer verdiend gaan opmaken voor de tweede achtereenvolgende Champions League-finale en de zesde finale op het hoogste Europese niveau! Voor Michael Reiziger was het zijn laatste Europa Cup-wedstrijd voor Ajax. De naar AC Milan vertrekkende verdediger kreeg een gele kaart waardoor hij de finale zou moeten missen.

Bespiegelingen vooraf

Tegenstander in de finale was het Italiaanse Juventus, dat in de halve finale het Franse FC Nantes uitschakelde na een 2-0 zege en een 3-2 verlies. De ‘Oude Dame’ uit Turijn was afgelopen seizoen voor het eerst na negen jaar weer eens kampioen van Italië geworden en had tevens de beker en supercup gewonnen. Juventus was in de laatste jaren vooral in de UEFA-Cup succesvol geweest. In 1990 en 1993 werd de beker gewonnen tegen respectievelijk Fiorentina (3-1 en 0-0) en Borussia Dortmund (3-1 en 3-0) en afgelopen seizoen werd verloren van AC Parma (1-0 en 1-1).

Ajax was ondertussen voor de derde achtereenvolgend maal en voor de 26e keer in totaliteit kampioen van Nederland geworden. Na de laatste competitiewedstrijd tegen De Graafschap had Ajax nog zeventien dagen te gaan voor de Champions League-finale en daardoor kregen de meeste spelers acht dagen vrij voordat de voorbereiding tegen Juventus begon.

De finale op 22 mei in Rome zou de zesde confrontatie op Europees niveau worden tussen beide ploegen. Op 30 mei 1973 won Ajax in de finale van de Europa Cup 1 met 1-0 in Belgrado. In het seizoen 1974-1975 werd het 1-0 en 2-1 waardoor Juventus via het uitdoelpunt verder bekerde en in het seizoen 1977-1978 moesten strafschoppen, na tweemaal 1-1, de beslissing brengen, waarbij Juventus de betere was.

Juventus schiet beter vanaf elfmeter

Natuurlijk was Juventus in het voordeel in het Stadio Olimpico in Rome als Italiaanse ploeg en kon dus op de meeste steun vanaf de tribunes rekenen. Vanaf de eerste minuut zette Juventus Ajax vast dat daardoor niet in haar normale spel kon komen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de ploeg van trainer Marcello Lippi in de dertiende minuut op een voorsprong kwam door Fabrizio Ravanelli. Ajax herstelde zich enigszins maar kon niet echt gevaarlijk worden tot de 42e minuut. Toen tikte Jari Litmanen de gelijkmaker binnen achter doelman Angelo Peruzzi. Ook in de tweede helft was Juventus de bovenliggende partij maar was niet scherp genoeg voor het doel van Edwin van der Sar, die als één van de weinige Ajacieden zijn normale vorm wel etaleerde. Ajax kon niet anders dan Juventus tegenhouden en een strafschoppenserie was het maximale wat men uit deze teleurstellende finale kon halen.

Op 28 november 1995 tegen Grêmio FB om de wereldbeker won de ploeg van trainer Louis van Gaal nog wel door strafschoppen, maar ditmaal helaas niet... Bij Ajax misten de vertrekkende Edgar Davids (naar AC Milan) en Sonny Silooy (naar Arminia Bilefeld). Maar beiden namen wel hun verantwoordelijkheid, in tegenstelling tot enkele andere spelers. Bij Juventus miste niemand, zodat na acht strafschoppen de beslissing al was gevallen. Juventus had haar revanche voor de verloren Europa Cup 1-finale van 1973 en was de nieuwe Champions League winnaar.

Topscorers

Selectie