Rinus Michels en het WK 1974

Rinus Michels, een markante sportman met een kenmerkend stemgeluid. Na een lange carrière als voetballer, zijn ook zijn trainerskwaliteiten succesvol. Niet alleen bij Ajax of in het buitenland. Met de Nederlandse Oranjevoetballers weet hij ook tot geweldige prestaties te bereiken. De Fifa riep hem na zijn dood uit tot bondscoach van de eeuw.

Algemeen

Na een glansrijke carrière als profvoetballer, waarin hij tot 5 maal toe uitkwam voor het Nederlandse elftal, moest Rinus op een tragische wijze afscheid nemen van het actieve voetbal. Een ernstige rugblessure dwingt hem zich op een andere manier met het voetbal bezig te houden.

Nadat hij zijn trainerskwaliteiten in Spanje ten toon heeft gelegd, wordt hij in 1974 aangesteld als supervisor voor het Nederlands elftal voor het WK in 1974.

Hij wordt vaak gelijktijdig genoemd met Johan Cruijf, als architecten van het totaalvoetbal en de bedenker van de buitenspelval. Zijn uitspraak “ voetbal is oorlog” maakte hem wereldberoemd, maar volgens Rinus was deze uitspraak uit zijn verband gerukt. Dankzij deze uitspraak kreeg hij de bijnaam “De Generaal”, andere bijnamen van hem waren “De Sfinx” vanwege zijn zwijgzaamheid en “meneer Marmer” vanwege zijn aparte stem.

Rinus en het WK voetbal in 1974

Met vedetten als Johan Cruijff, Wim Jansen, Johan Neeskens, Willem van Hanegem, Robbie Rensenbrink en de keeper van toen Jan Jongbloed, reist Rinus Michels af naar Duitsland om deel te nemen aan het WK voetbal. Met het door hem bedachte totaalvoetbal brengen de Oranjespelers het heel ver en laten bijna alle teams de hoeken van het veld zien. Totdat het West-Duitse elftal onze jongens in de finale een halt toe riep.

15 juni 1974, Nederland – Uruguay

De eerste wedstrijd werd gespeeld in Hanover. Nadat Rep al in de 16e minuut de 1-0 voor Nederland mocht optekenen ging Oranje gewoon op jacht naar meer, ze lieten zich niet de verdediging indrukken. Typerend voor het aanvalsspel van de in het oranje geklede jongens was dat het hele team hier aan meedeed. Natuurlijk was het niet gek dat Nederland ook in de tweede helft de betere ploeg was. Na een heel mooi samenspel tussen Suurbier en Van Hanegem, kwam de bal bij Rensenbrink die Rep een niet te missen kans doorspeelde; eindstand 2-0.

19 juni 1974, Nederland – Zweden

In Dortmund ontmoetten de vedettes het team van Zweden, een kleine wijziging ten opzichte van de eerste wedstrijd: Rensenbrink zit op de bank en Keizer staat in het veld. Ondanks dat Nederland veel kansen krijgt, meer dan in de tweede helft, weet het de bal niet achter de keeper van de Zweden te krijgen. De eindstand is gelijk aan de beginstand; 0-0

23 juni 1974, Nederland – Bulgarije

Wederom een wedstrijd in Dortmund en inmiddels is het stadion net zo oranje als de spelers zelf, het lijkt wel een thuiswedstrijd. Johan Cruijff speelde deze wedstrijd de hoofdrol, hij was betrokken bij alle doelpunten. Een ruststand van 2-0 en een eindstand van 4-1. Nederland is door naar de volgende ronde.

26 juni 1974, Nederland – Argentinië

Een beetje angst voor het Argentijnse team was er toch wel toen de oranjeleeuwen het stadion in Gelsenkirchen binnenkwamen. Zoals alle voorgaande wedstrijden was ook in deze wedstrijd Nederland weer de dominerende ploeg. De vrees voor de tegenstander was geheel niet nodig, er werd met maar liefst met 4-0 van Argentinië gewonnen.

30 juni 1974, Nederland – Oost Duitsland

In hetzelfde stadion als een paar dagen eerder speelde oranje een niet zo bijster goede wedstrijd. Ondanks de winst van 2-0 moest Rinus Michels na de wedstrijd toegeven dat het spelniveau van zijn spelers niet die hoogte bereikte die hij gewend was vanuit eerdere wedstrijden. Toch is Nederland door naar de halve finale.

3 juli 1974, Nederland – Brazilië

De halve finale werd gespeeld in Dortmund. Het uitgangspunt van de spelers, proberen snel tot scoren te komen, kwam niet helemaal tot stand. Er werd een ruststand bereikt van 0-0. In de 65e minuut van de wedstrijd komt Nederland op 1-0 en voordat de scheidsrechter affluit brengt een staaltje prachtig combinatievoetbal Nederland op een 2-0 eindstand. De finale is bereikt.

7 juli 1974, West Duitsland – Nederland

De droom van het Nederlandse (en waarschijnlijk van duizenden fans) is uitgekomen, ze staan bij de middenstip van het stadion in Munchen. Klaar om de aftrap van de finale te nemen. Het wordt een zeer unieke wedstrijd. Nederland trapt af en krijgt na 53 seconden een strafschop, er is nog geen Duitse speler aan de bal geweest, welke door Neeskens snoeihard achter Sepp Maier in het doel wordt geschoten. 0-1. Duitsland maakte na 25 minuten 1-1 en vlak voor de rust weet het op een 2-1 voorsprong te komen. Helaas de Oranje wist in de tweede helft niet meer gelijk te maken en dus won Duitsland de finale met 2-1.