Hockey: alles over de hockeysport!

Hockey is een steeds meer opkomende sport in Nederland. Het is lange tijd een sport voor de elite van de samenleving geweest, maar dat is in de loop der tijd zeer zeker veranderd. Hockey is tegenwoordig voor iedereen toegankelijk en wordt dan ook steeds meer beoefend. In dit artikel is alles te lezen over de hockeysport met haar toenemende populariteit.

Geschiedenis van hockey

Zoals in de inleiding al is genoemd begon hockey als een sport voor de elite van de samenleving. Het was een dure sport die nog niet de populariteit kende zoals hockey die de dag van vandaag kent. Zo'n vijftien jaar terug waren met name landen als India en Pakistan grote hockeylanden. Met de vervanging van de grasvelden door kunstgrasvelen ontwikkelden andere landen zich tot grote hockeylanden. Nederland is een van de huidige grote hockeylanden naast landen als Engeland, Duitsland en Spanje.

Het algemene hockeyspel

Hockey wordt gespeeld door twee teams die bestaan uit 11 spelers. 10 veldspelers en een keeper. Elk team heeft een aanvoerder die zich voor het team kan beklagen bij de arbitrage als er sprake van onenigheid is. Een hockeywedstrijd kent twee helften van 35 minuten met daar tussenin een rustpauze van 5 minuten. Naast de 22 hockeyspelers kent een hockeywedstrijd twee scheidsrechters die elk een zijde van het hockeyveld fluiten. De scheidsrechters leidden de wedstrijd in goede banen.

Bij hockey maakt de speler gebruik van een hockeystick om de bal te spelen. Dit kan de speler op drie verschillende basis manieren doen. Ten eerste kan een speler de bal slaan. Hij maakt een slaande beweging met zijn stick en speelt op deze manier de bal. Daarnaast kan een speler de bal pushen. Hij plaatst zijn hockeystick tegen de bal aan, waarna hij de bal van zich af duwt. De derde manier om een bal te spelen is de flats. De speler plaats de hockeystick plat op de grond en schuift de hockeystick over de grond tegen de bal aan om de bal te spelen. Naast de bovengenoemde basis manieren om een bal te spelen kent het hockey ook een aantal varianten op het spelen van de bal zoals de zogenaamde scoup. Dit is een variant op de push, waarmee een speler de bal door de lucht speelt. Een scoup is alleen toegestaan als alle spelers van de tegenpartij zich op minstens 5 meter afstand bevinden van de speler die de bal speelt. Verder kent het hockey nog de zogenaamde sleep. Dit is een variant op de push, waarmee een bal harder op het goal kan worden gepusht. Voornamelijk in het herenhockey wordt tijdens strafcorners veelvuldig gebruik gemaakt van een sleep, omdat de bal op deze manier ook hoog op het doel kan worden gespeeld.

Hockeymateriaal

De spelers bij hockey maken gebruik van een aantal hockeymaterialen. Ten eerste hebben zij hockeyschoenen aan. Hockeyschoenen zijn stevige sportschoenen die aan de onder kant noppen hebben om grip op de kunstgrasvelden te behouden. Daarnaast zijn scheenbeschermers verplicht en wordt een bitje sterk aangeraden. Steeds vaker hebben spelers een beschermende handschoen aan om ervoor te zorgen dat de handen niet worden opengehaald op het ruwe kunstgras bij het spelen van een bal. De heren dragen een kort broekje en een shirt en de dames een rokje en een shirt. Tijdens de strafcorners maakt het verdedigende team vaak gebruik van zogenaamde face-off masks die het gezicht moeten beschermen bij een sleep op doel. Een hockeykeeper heeft bescherming over zijn gehele lichaam, de keeper mag de hockeybal immers met zijn lichaam stoppen. Voor meer informatie over de hockeykeeper zie het artikel Hockeykeeper: de fijne kneepjes van het vak.

Hockeyveld algemeen

Een hockeyveld is 91,4 meter lang en 55 meter breed. Een hockeyveld kent net als een voetbalveld een middellijn en een stip, maar daarnaast ook twee 23-meter lijnen die zoals de naam al aangeeft op 23 meter van de achterlijnen van het veld liggen. De cirkel om het hockeydoel ligt op een afstand van 14,53 meter. Nieuwe velden hebben in verband met de nieuw ingevoerde self-pass regel ook een stippellijn op 5 meter afstand om de cirkel liggen, zie kopje Self-pass regel.

Soorten hockeyvelden

Hockey werd lange tijd gespeeld op grasvelden. De afgelopen vijftien jaar is er echter een verandering opgetreden in de hockeywereld. Er wordt tegenwoordig vrijwel overal gespeeld op kunstgrasvelden. Deze kunstgrasvelden hebben het voordeel dat zij rechter zijn dan de ouderwetse grasvelden, waardoor de bal minder stuitert en sneller rolt. Hierdoor is het hockeyspel de laatste jaren in snelheid toegenomen.

Bij de kunstgrasvelden wordt er onderscheid gemaakt tussen drie soorten velden.
Ten eerste zijn er de zandingestrooide velden. Dit zijn kunstgrasvelden die met zand worden ingestrooid. Zandingestrooide velden zijn van de kunstgrasvelden het goedkoopst in aanleg, maar de bal rolt er niet zo snel en soepel op als op een semi- of geheel waterveld. Vanwege de kosten wordt er bij de meeste kleine en middelgrote hockeyclubs op zandingestrooide velden gespeeld.

Het tweede type kunstgrasveld is het semi-waterveld. Dit veldttype ligt tussen het zandingestrooide- en waterveld in. Dit veld heeft een dunne zandinstrooi laag, maar wordt tevens besproeid. Hierdoor rolt de bal sneller en vlakker dan op een zandingestrooid kunstgrasveld, maar is het wel duurder in aanleg.

Het laatste en vaak het fijnste veld om op te hockeyen is het zogenaamde waterveld. Dit veld bestaat ook uit kunstgras, maar is niet met zand ingestrooid en moet in zijn geheel met water besproeid worden. Hierdoor rolt de bal nog sneller en vlakker dan op een semi-waterveld. Vanwege de hoge kostprijs spelen vrijwel alleen de grotere hockeyclubs op watervelden.

Spelregels

Het is bij hockey alleen toegestaan de bal met de platte kant van de hockeystick te spelen. Als de hockeybal met de bollekant of met het lichaam wordt gespeeld is er sprake van een overtreding. Alleen de keeper mag de bal met het lichaam spelen, maar alleen in de eigen cirkel. Buiten de cirkel tot aan de middellijn mag de keeper de bal alleen met de hockeystick spelen. Verder mag er alleen een hoge bal worden gespeeld op het doel of in het veld als hiermee geen gevaarlijke situatie onstaat. Dit houdt in het algemeen in dat alle spelers minstens 5 meter afstand moeten hebben tot de speler die de bal speelt.
Bij een achterbal via een verdedigende stick neemt de aanvallende partij de bal op een afstand van 4,5 meter van de achterlijn aan de zijkant van het veld, een zogenaamde lange corner.

Strafcorner

Als er een overtreding wordt gemaakt door de verdedigende partij in de eigen cirkel krijgt de aanvallende partij een strafcorner toegewezen. Ook kan de scheidsrechter een stracorner toewijzen bij een harde, opzettelijke overtreding binnen de eigen 23-meterlijn. De verdedigende partij staat dan met vijf man, inclusief de keeper, achter de doellijn. De aanvallende partij geeft de bal vanaf een punt op 9,14 meter naast het doel voor. Vervolgens moet de bal buiten de cirkel worden gestopt, waarna de eerste bal laag op doel moet worden geslagen. Hij mag wel hoog worden gepusht. Als er sprake is van een tweede bal, doordat de bal bijvoorbeeld terugkaatst via de keeper mag deze wel hoog op doel worden geslagen. De overige spelers van het verdedigende team moeten achter de middellijn gaan staan. De spelers van het verdedigende team mogen pas uitlopen als de speler van het aanvallende team de bal aanschuift.

Strafbal

Als een verdedigende speler een bal met het lichaam tegenhoudt voor de doellijn binnen de cirkel of als een aanvallende speler binnen de cirkel met een opzettelijke overtreding van scoren wordt weerhouden kan de scheidsrechter een strafbal toekennen. Een strafbal wordt op 6,4 meter van het doel genomen door een aanvallende speler die in een vloeiende beweging moet pushen. De keeper moet bij een strafbal op de lijn staan. De strafbal is te vergelijken met een penalty bij het voetbal.

Self-pass regel

Een nieuwe spelregel die sinds het hockeyseizoen van 2009 van kracht is, is de zogenaamde self-pass regel. Deze regel houdt in dat een speler de bal bij een inslag of vrijeslag voor zichzelf mag nemen, mits hij eerst een klein tikje tegen de bal geeft. De spelers van de tegenpartij moeten bij een genomen bal op minstens vijf meter afstand van de bal staan en als dit niet het geval is mogen zij de bal niet af proberen te pakken. Verder moet een speler de bal op minstens vijf meter afstand van de cirkel van de tegenpartij nemen en mag de speler de bal niet direct in de cirkel inbrengen. De speler moet of eerst zelf vijf meter hebben afgelegd om de bal vervolgens in de cirkel in te brengen of de bal naar een medespeler spelen die buiten de cirkel staat. De self-pass regel is ingevoerd om het hockeyspel sneller te maken en aantrekkelijker voor het publiek.