Tour de France: wie zijn de beste dalers van het peloton?

In de Tour de France spelen de Alpen en de Pyreneeën een cruciale rol. Het is op de beklimmingen van het hooggebergte dat de Tour beslist wordt. Maar behalve klimmen moet een Tourwinnaar ook goed kunnen dalen, want als je slecht daalt kan je daar veel tijd verliezen. Een col afdalen lijkt wel een echte kunst en is heerlijk om naar te kijken op tv. Niet voor niets bestaat er een boek over dit fascinerende onderdeel van het wielrennen: "De Kunst van het Dalen" van Martin Bons. Wie zijn de beste dalers van het peloton? En welke dalers zijn in de geschiedenis van het wielrennen het meest bijgebleven?

Alpen en Pyreneeën

In de Tour de France spelen de bergen een grote rol. Het is in het hooggebergte van Alpen en Pyreneeën dat verschillen gemaakt worden en waar de Tour gewonnen wordt. Niet alleen de klimmers zijn in hun element in de het gebergte, maar ook de renners die goed kunnen dalen. Over dalen wordt minder gesproken als een specialiteit op zich, zoals klimmen, spurten, of tijdrijden. Dit komt waarschijnlijk omdat een Tour de France zelden of nooit in een afdaling gewonnen wordt. Toch verdient deze specialiteit aandacht, want in een afdaling kan je wel de Tour verliezen.

Een col afdalen is een kunst

Vaak zie je dat wielrenners echt bang zijn om een berg af te dalen. Ze denken aan de diepe afgrond op amper enkele meters van de weg of aan wat er gebeurt als ze vol in de remmen zouden moeten gaan. Dit is een van de belangrijkste knelpunten in het dalen: je mindset. Je moet in de eerste plaats vertrouwen hebben en geen angst hebben. Daarnaast speelt ook behendigheid om door de bochten te gaan een grote rol. De bedoeling is om een bocht zo aan te snijden dat je de kleinst mogelijke afstand aflegt waarbij je veiligheid wel nog (net) gegarandeerd is.

De specialisten-dalers

De meerderheid van de renners daalt op een degelijke, effectieve manier. Daarnaast heb je de renners die echt zwak zijn in het dalen, en tenslotte zijn er de specialisten. Deze laatsten durven meer risico's nemen, durven later in de remmen te gaan en trappen nog bij op het moment dat de meesten de pedalen stil houden. Heel belangrijk is om zo weinig mogelijk wind op te vangen en een zo aerodynamisch mogelijke houding aan te nemen. In een lange, technische afdaling kunnen specialisten-dalers meerdere minuten voorsprong nemen.

Beste dalers van het peloton in 2020

Vincenzo Nibali
Nibali is een van de meest gelauwerde renners van zijn generatie. Zo won hij de drie Grote Ronden en meerdere klassiekers, waarbij hij telkens zijn talent om snel te dalen etaleerde. Ook in 2019 deed Nibali het uitstekend in de afdalingen, wat hem onder meer een mooie tweede plek opleverde in de Ronde van Italië. In de Giro van 2020 behoorde Nibali tot de beste klassementsrenners maar kwam hij tekort voor de eindzege.

Peter Sagan
Sagan ging in de leer bij de superdaler Nibali toen de twee in dezelfde ploeg reden, namelijk Liquigas. Sagan staat niet alleen bekend als een steengoede daler, maar ook als een artiest op de weg. Op één wiel én zonder handen over de streep rijden van een bergaankomst is voor hem een fluitje van een cent.

Romain Bardet
Deze jonge Fransman is goed in het klimmen en het dalen en behaalde niet voor niets een mooie zesde plaats in de Tour de France van 2014. In 2015 zette hij de rit naar St.Jean-de-Maurienne op zijn naam na een prachtige solo over de legendarische Glandon en de duizelingwekkende haarspeldbochten van de Montvernier. Ook in de voorbereidingskoersen op de Tour van 2020 spreidde Bardet zijn talent om te dalen tentoon, maar in de Tour zelf moest hij uiteindelijk opgeven na een valpartij.

Julian Alaphillipe
Julian Alaphilipe is de rijzende ster van het Franse wielrennen. Zijn talent voor heuvelachtige parcoursen, en dit zowel in het klimmen als het dalen, leverde hem al mooie overwinningen op, zoals onder meer het bergklassement in de Tour van 2018, Milaan-Sanremo van 2019, en meerdere ritzeges in de Tour van 2019 en die van 2020.

Chris Froome
Hoewel hij in het begin van zijn loopbaan niet bekend stond als de meest stuurvaardige renner van het peloton, ontwikkelde Chris Froome zich geleidelijk aan tot een daler boordevol zelfvertrouwen. Vooral sinds de Tour de France 2016 hoeft Froome in afdalingen niemand meer te vrezen. Het was in die Tour dat hij uitpakte met een risicovolle maar uiterst efficiënte daalpositie. Sindsdien lijkt hij een zwakte helemaal omgebogen te hebben in een voordeel, en kon hij in afdalingen regelmatig voorsprong nemen op zijn concurrenten. Helaas moet Froome forfait geven voor de Tour de France van 2019 wegens een valpartij in de Dauphiné. Hierbij liep hij meerdere breuken op. In 2020 zal hij deelnemen aan de Ronde van Italië, waar hij door zijn kwaliteiten in het klimmen, het tijdrijden en het dalen een van de favorieten zal zijn.

Alejandro Valverde
Valverde is een erg compleet renner die bergop al jaren met de besten meegaat en daarnaast ook regelmatig een actie op touw zet in de afdalingen. Daarbij schuwt hij de risico's niet, maar toch zal je ex-wereldkampioen Valverde zelden of nooit betrappen op een valpartij in een afdaling. Ook al is hij op leeftijd, er lijkt geen slijt te zitten op de klim- en daalkwaliteiten van deze polyvalente Spanjaard.

Goede dalers uit het verleden van de Tour

Ook in het verleden werden klassementen, ritten of gele truien soms verloren in de afdaling van een Alpen- of Pyreneeëncol. Voorbeeld bij uitstek is de valpartij van geletruidrager Luis Ocana in de Tour van 1971, toen Eddy Merckx aanviel in de afdaling van de Col du Menté. Eddy Merckx was in alle disciplines van het wielrennen uitstekend, en ook in het dalen. Naast Merckx behoorden ook de volgende dalers tot de beste van hun generatie:

Laurent Jalabert: uitstekend allrounder en effectief daler
Marco Pantani: superklimmer en ook in afdalingen heel goed
Greg Lemond: daalde heel goed dankzij een verleden in het skiën
Pedro Delgado: getalenteerd klimmer die ook bekend stond om zijn aerodynamische daalstijl
Paolo Savoldelli: bijgenaamd "de Valk", naar de vogel met de kenmerkende duikvlucht (de beste daler aller tijden?)

Boek: "De Kunst van het Dalen"

Dalen in de wielersport heeft iets verbazingwekkends, iets onverklaarbaars dat de supportersharten sneller doet slaan. Op tv de duizelingwekkende beelden zien van motoren die in gevaarlijke afdalingen nauwelijks de renners kunnen bijhouden, renners die op hun dunne fietsbandjes enkele centimeters langs een afgrond scheren: het heeft iets heroïsch. Bovendien beschikt een renner die goed kan dalen over een enorm psychologisch voordeel: hij kan bergop wel wat tijd verliezen als hij weet dat hij zijn achterstand in de afdaling weer goed kan maken. Martin Bons heeft over de bijzondere wielerdiscipline van het dalen een boek geschreven: "De Kunst van het Dalen". In dit boek beschrijft aan de hand van leuke anekdotes uit de wielergeschiedenis wat dalen zo bijzonder en zo fascinerend maakt.