Carl Lewis, atleet

Carl Lewis behoort tot de meest succesvolle sporters op de Olympische Spelen. Hij blonk uit op de sprintnummers (100 meter, 200 meter). Bovendien koppelde hij zijn snelheid aan een uitstekende sprongtechniek, zodat hij zich ook kon meten met de allerbeste verspringers. Zijn meest beroemde race verloor hij in 1988; de Olympische finale 100 meter van Ben Johnson. Een paar dagen later werd de Canadees betrapt op doping en kreeg Lewis alsnog goud.

Personalia

• Geboren: 1 juli 1961
• Sport: atletiek
• Bijnaam: King Lewis

Prijzen

• Olympisch goud 100 meter: 1984, 1988
• Olympisch goud 200 meter: 1984
• Olympisch zilver 200 meter: 1988
• Olympisch goud 4x100 meter: 1984, 1992
• Olympisch goud verspringen: 1984, 1988, 1992, 1996
• Wereldkampioen 100 meter: 1983, 1987, 1991
• Wereldkampioen 4x100 meter: 1983, 1987, 1991
• Wereldkampioen verspringen: 1983, 1987

Trivia:

• IAAF atleet van de eeuw
• Wereldrecordhouder 100 meter (1988-1991, 1991-1994)
• Wereldrecordhouder 4x100 meter (1983-1990, 1991-1993)
• Wereldrecordhouder 4x200 meter (vanaf 1992)

Omschrijving:

Het gezin Lewis had veel atletiekgenen in zich. Aanvankelijk was Carl niet de meest talentvolle van het gezin. Zijn zus Carol was al bekend voordat haar jongere broer Carl tot grote hoogte steeg. Op de universiteit van Houston werd Tom Tellez zijn coach. Ze zouden niet meer uit elkaar gaan.

Binnen enkele jaren behoorde tot de beste verspringers in de wereld. En door zijn basissnelheid was hij ook een bekwaam sprinter op de kortere afstanden. Door een Amerikaans boycot gingen de Olympische Spelen aan de tiener voorbij. In 1981 sprong hij 8,62 meter en dat was na het onvoorstelbare wereldrecord van Bob Beamon (8,90 meter) de beste sprong ooit. Bovendien scherpte hij zijn persoonlijk record op de 100 meter aan tot 10,00 seconden.

Toen de internationale atletiek federatie in 1983 eindelijk voor het eerst een wereldkampioenschap organiseerde kon Lewis zich eindelijk echt aan de wereld tonen. Hij kwam met drie wereldtitels naar huis. Lewis was direct de favoriet om de grote man te worden op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. Zou hij de 4 gouden medailles van zijn grote voorbeeld Jesse Owens kunnen evenaren? Het antwoord was volmondig ja. Lewis trad toe tot de grootste atleten ter wereld met vier gouden plakken en kreeg de bijnaam King Lewis.

Op het wereldkampioenschap van 1987 liet hij de 200 meter schieten; om sowieso op zijn sterkste onderdeel het verspringen te schitteren. Hij prolongeerde zijn wereldtitel, evenals op de 4x100 meter estafette. Op de 100 meter moest hij Ben Johnson voor laten gaan. Echter twee jaar later kreeg hij alsnog deze titel doordat de Canadees doping had gebruikt. Op de Olympische Spelen van 1988 zou het wederom tot een clash komen tussen de rivalen. Ook hier won Johnson, maar ook hier kreeg Lewis alsnog de eerste plaats toegewezen toen doping aan het licht kwam.

Het wereldkampioenschap van 1991 werd een legendarisch toernooi. Tijdens het verspringen stuwde Carl Lewis en zijn landgenoot Mike Powell elkaar tot ongekende hoogte. Lewis overtrof het onaantastbaar geachte wereldrecord van Beamon met 1 centimeter. Powell deed het vier centimeter beter. In de 100-meter finale verbeterde Lewis wel het wereldrecord tot 9,86 seconden. Deze topvorm zou Lewis niet meer bereiken.

Hierna ging Lewis zich concentreren op het verspringen. Dit onderdeel zou hij voor een 3e en 4e keer winnen op de Olympiade van 1992 en 1996. In 1992 mocht hij wel meedoen bij de 4x100 meter estafette. In 1996 werd dit hem niet gegund en daarmee bleef een 10e gouden medailles uit.

Lees verder

• Meest succesvolle Olympiërs (1896-2018)
• Palmares en erelijst Fanny Blankers-Koen